دهمین جلسه از دوره یازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی گرگان به نگهبانی همسفر سحر، دبیری همسفر فرزانه با استادی راهنما همسفر نصیبه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.
![](/EditorFiles/Image/IMG_%db%b2%db%b0%db%b2%db%b4%db%b0%db%b7%db%b0%db%b1_%db%b1%db%b9%db%b1%db%b7%db%b5%db%b8(3).jpg)
خلاصه سخنان استاد
ممنونم از نگهبان و دبیر متشکرم که استادی جلسه را به من واگذار نمودند تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. شاکر و سپاسگزار خداوندم که در این جایگاه قرار دارم. قطعاً اگر من در این جایگاه هستم و حال خوشی دارم به خاطر آموزشهایی است که از راهنمایم خانم هاجر گرفتم. از خانم هاجر بسیار تشکر میکنم که به من آموزش دادند و باعث آرامش من شدند.
دستور جلسه امروز در مورد قضاوت و جهالت است قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت هم به معنای ندانستن است، یعنی ما چیزی را نمیدانیم و از روی جهل و نادانی آن را انجام میدهیم. انسان همواره در حال قضاوت کردن است، حتی من که سفر دوم هستم در یک لحظه قضاوت را ممکن است انجام بدهم. شاید در آن لحظه متوجه نشوم اما تخریبی که در من ایجاد میشود آرامش و آسایش را از من میگیرد. کسی که قضاوت میکند قطعاً از روی جهل و نادانی است.
من به عنوان یک همسفر باید در کنگره حضور داشته باشم و دانایی خودم را افزایش دهم زمانی که دانایی من بالا برود دیگر ر قسمت قضاوت کردن قرار نمیگیرم. شاید کسانی که تازه وارد کنگره میشوند با خود بگویند درمان اعتیاد چه ارتباطی با قضاوت و جهالت دارد؟ یک مسافر زمانی که مصرف کننده میشود یا همسفری که تخریب دارد و حالش خراب است، همه از روی جهل و نادانی است. قضاوت میکند و حال خرابی را در خودش به وجود میآورد و در انتها مصرف کننده مواد میشود. زمانی که تازه وارد کنگره میشویم نگهبان میخواند که ۱۴ ثانیه سکوت کنیم و از جهل و نادانی خودمان به خداوند پناه ببریم. پس باید فرمانبردار باشیم و راهنماییهایی که راهنمایمان در چهارچوب قوانین کنگره ۶۰ به ما میدهد را رعایت کنیم.
یک ضربالمثل است که میگوید؛ اگر میخواهی کسی را قضاوت کنی ابتدا باید کفش آن را بپوشی. من افراد را از نظر ظاهر میبینم اما از باطن و شرایط زندگی آنها اطلاعی ندارم، بنابراین نمیتوانم او را قضاوت کنم قضاوت کردن فقط مختص به خداوند است. زمانی که قضاوت میکنیم چقدر حالمان خراب میشود شاید یک لذت زودگذر را تجربه کنیم اما بعد از آن آرامش و آسایش نداشتیم. اگر امروز آرامش و آسایش دارم چون آموزشهایم راه بالا بردهام، قضاوت کردن را کنار گذاشتهام، اگر کارهای ضد ارزشی را کنار بگذارم و در مسیر ارزشها قرار بگیرم نشان دهنده این است که خودم را از تاریکیها بیرون میکشم و به طرف روشناییها حرکت میکنم.
![](/EditorFiles/Image/IMG_20240701_191735_580.jpg)
خیلی سخت است که قضاوت، تهمت، غیبت و امثالش را کنار بگذاریم. ما باید از روش دی اس تی استفاده کنیم و آموزشهای کنگره را دانه به دانه جایگزین کارهای ضد ارزشیمان بکنیم. شاکر و سپاسگزار خداوندم که در کنگره حضور دارم و آموزش میگیرم. تکتک همسفران باید قدر کنگره را بدانیم، زمانی که وارد کنگره میشوم، ظرف وجودی خودم را خالی میکنم تا بتوانم از یک سفر اولی آموزش بگیرم. اگر ظرف وجودی را خالی کنیم، وارد حاشیه نشویم و قضاوت نکنیم به درمان میرسیم.
شاید یک همسفر در وهلهی اول هدفش درمان مسافرش بود، اما زمانی که وارد کنگره شدیم و آموزشها را گرفتیم متوجه شدیم که خیلی حالمان خراب است، خیلی قضاوت میکنیم، خیلی غیبت میکنیم و شاید ما بیشتر نیاز به درمان داریم. قدر این صندلیها، قدر کنگره را بدانیم. برای این آرامش و آسایشی که به دست میآوریم نمیتوانیم قیمتی بگذاریم. از این که با سکوت به حرفهای من گوش دادید متشکرم.
تایپ و ویراستاری: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
عکس و ارسال: همسفر نفیسه، مرزبان خبری
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
133