جلسه یازدهم از دوره سيزدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه همسفران به استادی همسفر نغمه و نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه مورخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱٧:٠٠ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
زمان ایستاده بود گویی عقربههای ساعت همچون من، نای حرکت نداشتند، شبها به سختی صبح میشدند، غرق در تاریکی بودم اکنون قدری روحم آرام گرفته و در ساحل اَمنی هستم که میتوانم با اطمینان در آن قدم بگذارم.
به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان نغمه هستم همسفر.
![](/EditorFiles/Image/photo12326832902.jpg)
از نگهبان جلسه و لژیون مرزبانی و از راهنمای بزرگوارم که اجازه خدمت به من دادند و با صبوری، مهربانی آموزش درست زندگی کردن را به من آموختند، بسیار سپاسگزارم.
در رابطه با دستور جلسه قضاوت و جهالت؛ با جملهای از جناب مهندس شروع مینمایم؛ که میفرمایند: زمانیکه مسئلهای به ما مربوط نیست اگر قضاوت نماییم، جاهل هستیم و این سوال پیش میآید که آیا قضاوت کردن کار درستی است یا نه؟ و چه رابطهای با جهالت دارد؟
اول هر جلسه نگهبان برای ما قرائت مینماید، که برای رهایی خودمان از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است، ۱۴ ثانیه سکوت نماییم که در اینجا به همان ناآگاهی و جاهل بودن ما اشاره مینماید؛ که باعث قضاوت برای ما میشود، به هر حال خواسته یا ناخواسته همه انسانها در طول زندگی خود بر سر دو راهیهایی و يا انتخابهای مختلف قرا گرفتهاند و همین اتفاقها میتواند با تفکر یا بدون تفکر باشد و قضاوتهایی را به وجود آورد.
استاد امین میفرمایند: قضاوت میتواند هم سازنده باشد و شرایط مناسبتری را برای ما فراهم کند و هم میتواند مخرب باشد.
قضاوت کردن در مورد رفتار، اعمال و انتخابهای شخصی خودمان برای بهتر شدن خودمان و اینکه خودمان را در آینه نگاه نماییم و به رفتارهای خود بنگریم و چطور باعث رشد و اتفاقهای بهتری در زندگیمان میشود؛ که با همان مثلث دانایی؛ تفکر، تجربه و آموزش است.
قضاوتی که در این دستور جلسه مد نظر است؛ قضاوتی است که ما بدون در نظر گرفتن شرایط و دلایل موضوعاتی که به ما ارتباطی ندارد و ما خودمان را دخالت میدهیم و اظهار نظر مینماییم، اشخاص و خودمان را در جایگاه بالاتر و داناتر از آن چه هستیم، میبینیم و به خودمان چنین اجازهایی را میدهیم که در مورد همهی مسائل اظهار نظر نماییم و حتی از اطرافیان خودمان برای تأیید خودمان استفاده مینماییم و این زمانی است که فکر ما و قضاوت ما به گوش آن فردی که قضاوتش نمودهایم، میرسد و آن فرد هم از خودش عکسالعمل نشان میدهد و در اینجا سوء تفاهمهایی پیش میآید و باعث تيره و تار شدن روابط بین دو دوست، دو خواهر و دو برادر میشود.
این قضاوتها باعث از دست رفتن آرامش ما و اطرافیان ما میشود پس این چنین قضاوتهایی که به دلیل ناآگاهی همراه ضد ارزشها صورت میگیرد؛ مشکلات بسیاری را به همراه دارد و ضد ارزشهای بیشتری را میتواند بوجود آورد.
آقای مهندس بسیار سیستم دقیقی را در کنگره۶۰ بوجود آوردهاند، که علاوه بر درمان اعتیاد هم زمان ما همسفران و مسافران کارهای ناپسند و ضد ارزش خودمان را با آموزشهایی که دریافت مینماییم، کنار میگذاریم و به صراط مستقیم و تعامل نزدیک میشویم و اینها همه با دوری از جهالت و ناآگاهیهای ما شکل میگیرد؛ اینکه وارد حاشیهها نشویم و یکدیگر را با ناآگاهی قضاوت ننماییم.
همیشه دعا کنیم چشمانی داشته باشیم که بهترینها را در انسانها ببیند، قلبی که خطا کارترین را ببخشد، ذهنی که بدیها را فراموش کند و روحی که هیچگاه ایمانش را از دست ندهد.
ممنون که با سکوت زیبایتان به صحبت های من گوش نمودید.
![](/EditorFiles/Image/photo12326837398(1).jpg)
معرفی به سفردوم با نوشتن سی سیدی
![](/EditorFiles/Image/photo12328036320.jpg)
اهدای لوح تقدیر لژیون سردار
![](/EditorFiles/Image/photo12328058120.jpg)
ضبط، تایپ و ویراستاری متن: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم)
ارسال خبر: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون ششم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر آمنه
همسفران نمایندگی بنیان مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
131