از قضاوت که بر مبنای جهالت است، بپرهیزیم

چهاردهمین جلسه از دوره سی‌‌و‌یکم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی صائب تبریزی به نگهبانی همسفر معصومه، دبیری همسفر ربابه و استادی همسفر حنانه با دستور جلسه *«قضاوت و جهالت»* در روز دوشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کارکرد.

 

 

خلاصه سخنان استاد:

از ایجنت محترم، مرزبانان عزیز، نگهبان محترم جلسه و همچنین راهنمای بزرگوارم سپاسگزارم که به اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم. دستور جلسه این هفته در مورد قضاوت و جهالت است؛ باید این را بدانیم که برای قضاوت کردن یک‌سری پیش زمینه‌هایی نیاز است؛ از جمله این پیش زمینه‌ها پارامترهایی همچون، دانایی، خودشناسی و معرفت، علم و آگاهی، عدالت و همچنین به فرمان عقل نزدیک شدن لازم است که فرد باید به تک‌تک این پیش نیازها دست پیدا کرده و آموزش لازم را در این زمینه‌ها دیده باشد و با ایمان لازم قدم در این راه بنهد، در مقابل مسئله جهالت را داریم که به معنی نادانی است، انسان‌های نادان و جاهل دچار منیت، ترس و نا‌امیدی شده و در نتیجه دچار بسیاری از بیماری‌ها و ناامنی می‌شوند و خود را گریبان‌گیر بسیاری از صفات زشت و ناپسند می‌کنند.

 

 

انسان موجودی است که فطرتاً گویی قاضی پا به این کره خاکی نهاده است و از همان اوایل زندگانی به خود این اجازه را صادر می‌کند که راجع به زندگی دیگران قضاوت کند و در مورد مسائل گوناگون نظر صادر کند و آن‌ها را نقد کرده و سپس حکم صادر می‌کند و در ادامه با اشد مجازات طرف مقابل را تنبیه می‌کند، ولی در روابط عادی در دادگاه‌ها حتی خود قضات، در اثر به دست آوردن اطلاعات و آگاهی‌هایی که طی چندین سال ممارست و تمرین کسب کرده‌اند، ممکن است دچار اشتباه و خطا شوند، بنابراین ما نمی‌توانیم در مورد اموری که هیچ ارتباطی به ما ندارد دخالت کنیم.

وقتی ما وارد کنگره می‌شویم، با طی زمان و دیدن آموزش‌های لازم در می‌یابیم که دخالت در امور دیگران نادرست است، چرا که دامنه آگاهی‌های ما در مورد مسائل دیگران بسیار محدود است.

ما می‌آموزیم که در امور خصوصی افراد تجسس نکرده و غیبت نکنیم، دروغ نگوییم و هزاران عمل ناپسند و ضد ارزشی که آقای مهندس بارها در آموزش‌ها به ما گوشزد می‌کنند، انجام ندهیم. ما نباید ظاهر زندگی خود را با باطن زندگی دیگران مقایسه کنیم، چرا که مقایسه کردن ما باعث می‌شود که عمل قضاوت صورت بگیرد.

باید افکار، اندیشه و تعقل خود را در جهت درست سر و سامان دهیم و در جهت مثبت و ارزش‌ها به کار بگیریم و در واقع به این موضوع ایمان داشته باشیم که اگر قرار است قضاوت کنیم، اگر بیل‌زن خیلی ماهری هستیم، اول باید زمین خود را بیل بزنیم و دوربین‌ها را به طرف خود برگردانده و عیب و ایرادهای خود را کندوکاو کنیم و در جهت رفع آن‌ها به نحو احسنت تلاش کنیم.

اگر دست از قضاوت کردن دیگران برداریم آن‌قدر سرمان مشغول خود خواهد بود که فرصتی برای دیگران باقی نخواهد ماند تا در زندگی آن‌ها سرک بکشیم و تجسس کنیم.

به راستی چه می‌ماند از آدمی، جز چراغ روشن برای آیندگان، پس بدانیم که راستی بر دروغ، نیکی بر بدی، پاکی بر پلیدی، بخشایش بر انتقام، آشتی بر جنگ، خرد بر جنون چیره خواهد شد و آیندگان بر ما قضاوت خواهند کرد.

 

تجلیل راهنمای تازه واردین فاطمه همسفر محمد علی

 

 

تایپ: همسفر لیلا، راهنما همسفر مریم (لژیون اول)

عکاس: همسفر شادی (مرزبان خبری)

ویرایش و ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر پریا (لژیون سوم)

همسفران نمایندگی صائب تبریزی