جهالت مانع رسیدن به رهایی

هشتمین جلسه از دوره نهم سری کارگاه‌های خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی صادق قم به نگهبانی همسفر افتخار و دبیری همسفر سپیده و استادی  همسفر الین  با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۱تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه  سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که امروز در شعبه صادق حضور دارم. از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز و همچنین از خانم زهرا راهنمای لژیون سوم که الگوی من در کنگره هستند، تشکر می‌کنم. حضور من در اینجا به دعوت ایشان است و از ایشان بابت این فرصت آموزشی و خدمتگزاری سپاسگزارم. در این جلسه می‌خواهیم به موضوع قضاوت و جهالت بپردازیم. این دو مقوله به هم پیوسته هستند و در زندگی همه ما انسان‌ها نقش دارند. درک عمیق هر کدام از این دو، کلید رهایی از دیگری است. جهالت یعنی عدم آگاهی و دانایی، نادانی مترادف جهالت است. قضاوت، نظر یا تصوری است که بر اساس اطلاعات و برداشت‌های ما از یک موضوع شکل می‌گیرد.

قضاوت‌ها می‌توانند مثبت یا منفی باشند. برای قضاوت کردن به علم، آگاهی، شناخت حقیقت، صبر، زمان، تجربه، تفکر سالم و قدرت تشخیص نیاز داریم. اما جهالت نیازی به هیچ کدام از این‌ها ندارد. جهالت با خود منیت، ترس، ناامیدی، حرص، تکبر و خرافات را به همراه می‌آورد و نتیجه آن ناامنی است. فرد دانا خرافات را به همراه خود ندارد. ضد ارزش‌ها میوه‌های جهالت هستند. مصرف مواد مخدر، جهالت و نادانی مانع از رسیدن به رهایی است. با آموزش و کسب دانش می‌توان به دانایی رسید. زمانی که خداوند انسان را آفرید، به او قدرت قضاوت را نیز عطا کرد. انسان تنها موجودی است که با توانایی قضاوت به دنیا می‌آید و دائماً در حال قضاوت کردن است. پول خرج کند یا نکند، سی‌دی بنویسد یا ننویسد، به کنگره برود یا نرود... ما دائماً در حال قضاوت کردن هستیم چون سرنوشتمان در دست خودمان است و اختیار داریم که درمان شویم یا نشویم.

خداوند قضاوت را به انسان داد و در کنارش یک بازی فریبنده نیز ترتیب داد. گنج در جلوی چشم انسان قرار داده نشده است. وقتی انسان شروع به قضاوت می‌کند، یک راه مثل کویر و یک راه مثل گلستان به نظر می‌رسد. فریب در اینجاست که وقتی پا در گلستان می‌گذارد، سر از کویر در می‌آورد و بالعکس. راه آسان به سختی ختم می‌شود و راه سخت به آسانی. قضاوت در مورد خودمان تا زمانی که منفی نباشد، مشکلی ندارد. اما دخالت در امور شخصی دیگران و گمان و ظن بد به آن‌ها، ما را به سمت تجسس، سرزنش، غیبت و در نهایت جهالت و صدور حکم برای یک فرد بی‌گناه سوق می‌دهد. این دستور جلسه این را به ما می‌آموزد که افکار و اندیشه‌هایمان را بررسی کنیم و دوربین را به سمت خودمان برگردانیم. قضاوت کار هر کسی نیست. برای قضاوت کردن به منابع اطلاعاتی، علم، آگاهی و دانش نیاز داریم. پس بر اساس ظن و گمان در مورد دیگران قضاوت نکنیم.

در تاریخ دوشنبه 11 تیر ماه ۱۴۰۳ جلسه هماهنگی راهنمایان «نمایندگی صادق قم» راس ساعت ۱۵ برگزار شد.

تایپ: همسفر مهناز، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
عکس: همسفر اکرم (مرزبان خبری)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم