قضاوت درست، نتایج مثبت به همراه دارد

جلسه نهم از دوره پنجاه و نهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر با استادی مسافر فرزاد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری همسفر علیرضا، با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز یک‌شنبه 10 تیرماه 1403، ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان فرزاد هستم یک مسافر. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز فرصتی در اختیار من قرار داد که در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم. از ایجنت نمایندگی، مرزبانان و نگهبان جلسه کمال تشکر را دارم.
دستور جلسه امروز قضاوت و جه‍الت است؛ شاید برای بعضی از سفر اولی‌ها این سوال پیش بیاد که درمان اعتیاد چه ربطی به قضاوت و جهالت دارد؟! با پیوند انسان و مواد مخدر، بخش سومی به نام اعتیاد به وجود می‌آید و ما اگر بخواهیم اعتیاد و بیماری اعتیاد را خوب بشناسیم، ابتدا باید آن دو وجه را بشناسیم و بررسی کنیم.
کم و بیش با مواد مخدر آشنا هستیم، اما درباره وجه اول که انسان است چیز زیادی نمی‌دانیم. حتی ادیان و بزرگان هم می‌گویند که ما درمورد انسان آگاهی چندانی نداریم و می‌گویند: جهان درون انسان جهان اکبر است، یعنی درون بدن انسان بزرگتر از جهان هستی است!
کنگره 60، انسان را به دو بخش تقسیم کرده‌ است؛ صور آشکار و صور پنهان. صور آشکار همان چشم، دست، سر و ... هستند که قابل رویت می‌باشد و صور پنهان هم بخش‌های دیگری از انسان است که با چشم دیده نمی‌شوند؛ مثل عقل، ذهن، کالبد دوم و روح که در جزوه جهانبینی استاد امین به خوبی در این باره توضیح داده شده است و برای هرکدام یک مدل معرفی شده تا بیشتر و بهتر به وجود انسان پی ببریم.
زمانی که خداوند به انسان قدرت اختیار داد و او را بر سر دو راهی گذاشت، قابلیت قضاوت کردن را هم به او داد. زیرا انسان باید بسنجد و قضاوت کند که راه فسق و فجور را برود و یا راه نیک را انتخاب کند. آیه‌ای که همیشه مهندس مثالش را می‌زند: «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا» و نشان می‌دهد که انسان در همه حال بر سر دو راهی قرار می‌گیرد.
مثلا وقتی می‌خواهیم کاری انجام دهیم و یا وقتی می‌خواهیم به کنگره بیاییم و درمان اعتیاد را شروع کنیم همیشه با قضاوت‌هایی همراه است. از این قضاوت‌ها باید به صورت صحیح استفاده کنیم تا نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.
حال اگر من از قضاوت به صورت صحیح و در جهت مثبت استفاده نکنم، مثل این است که دوربین را از روی خودمان برداریم و روی دیگران بگذاریم و در مورد دیگران شروع به قضاوت کنیم.
ادیان هم به ما گفته‌اند که تجسس در زندگی دیگران، کاری بسیار ضد ارزشی است و باعث می‌شود انرژی که ما باید صرف خودمان کنیم و ارتقا بیابیم را خرج دیگران می‌‌کنیم و در راه منفی دیگران را قیاس و قضاوت کرده و به قول معروف حکم می‌دهیم و حکم صادر می‌کنیم.
صادر کردن حکم در مورد دیگران دقیقاً مثل این می‌ماند که یک جام زهر بسیار خنک و گوارا داریم که اگر فرد، انسانی عاقل و دانا باشد مسلماً از این جام نمی‌نوشد و اگر جاهل و نادان باشد، آن جام را سر می‌کشد.
برای مثال به دنبال این باشم که دیگران چه می‌کنند! چرا سر وقت به جلسه نمی‌‍آیند؟ چرا از جلسه فرار می‌کنند؟ یا چرا در جلسه با هم صحبت می‌کنند؟ و ... اگر این موارد را مرتب در ذهن خودمان مرور کنیم از مقصدمان که درمان اعتیاد است دور می‌شویم.
با قضاوت کردن زمان و انرژی را که فرد باید صرف درمان خودش کند تلف کرده و در جهالت فرو می‌رود و آن سفر اولی که باید صراط مستقیم را پیشه کند به بی‌راهه می‌رود و به هدفش نمی‌رسد. به این دلیل است که کنگره 60 روی موضوعاتی چون قضاوت و تجسس تاکید دارد و اگر فردی در این راه قدم بردارد  به آن تعادلی که کنگره مد نظر دارد، نمی‌رسد!
از همه شما سپاسگزارم.

نگارش: همسفر علیرضا (لژیون دوم)
ویراستار: مسافر احسان (لژیون ششم)
ثبت: مسافر اسماعیل