مشارکت مکتوب همسفران لژیون یکم از دستور جلسه هفتگی "قضاوت و جهالت"

همسفرمهسا

قضاوت وقتی اتفاق می‌افتد که من از آن ویژگی بد درونم وجود داشته باشد اما خودم را از آن ویژگی مبرا می‌دانم مثلاً مدعی هستم که از دروغگویی متنفرم، اما ممکن است در صور پنهانم این ویژگی قرار داشته باشد و در آینده‌ای نه چندان دور ظاهر شود. به قول ضرب المثلی که می‌گوید؛ مار از پونه بدش می‌آید در خانه اش سبز می‌شود. پس وقتی من صفت بدی را در کسی دیدم به جای قضاوت و صحبت کردن در مورد آن صفت، بهتر است از خداوند بخواهم که ایشان را از آن صفت دور کنند با این کار صفت زشت را هم از آن شخص و هم از خودم دور کرده‌ام. خداوند متعال مرا خلق کرد تا با قوه اختیارم عمل سالم و راه مستقیم را در پیش بگیرم و نباید زمان و عمرم را صرف کارهای ضد ارزشی مثل قضاوت کنم‌، زیرا این امر آثار تخریبی بسیار زیادی در زندگی من خواهد گذاشت و مرا از اصل خودم که قرار است به خدای متعال و آرامش برسم بسیار دور خواهد کرد. و باید این موضوع را بدانم که وقتی من وارد قضاوت می‌شوم از ناحیه طرف مقابل نیروهای منفی وارد ذهنم شده و زندگی سرشار از آرامش را از من خواهد گرفت برای رسیدن به راه مستقیم باید دو پارامتر تلاش و صبر را سرلوحه زندگی‌ام بکنم.

ویرایش، ارسال: همسفر سحر، راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)