جهل و ناآگاهی

قضاوت در لغت به معنای حکم، دادرسی، داوری و محاکمه است. تمامی انسان‌ها دارای قدرت قضاوت در مورد خود و دیگران و هر پدیده‌ای که مشاهده می‌کنند یا به آن فکر می‌کنند هستند.

داشتن این توانایی به معنای درستی و صحت قضاوت‌هایشان نیست. اغلب انسان‌ها بیشتر وقت و عمر خود را در جهت حکم دادن‌ها و داوری‌های اشتباه سپری می‌کنند و این باعث بیراهه رفتن، گرفتن تصمیم‌ها و عکس العمل‌های نادرست در مورد خود و دیگران می‌شوند.

این گونه است که در روابط و تعاملات خود با دیگران دچار مشکلات عدیده می‌شوند. به دلیل جهل و ناآگاهی که دارد خود متوجه نیست که این قضاوت‌ها نتیجه افکار بیمارگونه و نداشتن بینش و جهانبینی عمیق درونی و بیرونی او می‌باشد.

هرچه بر آگاهی انسان افزوده می‌شود ذهن او از آرامش و رفتارش از متانت بیشتری برخوردار می‌گردد. نکته‌ای که به من در کنگره ۶۰ احساس امنیت و آرامش داد آموزش اعضا برای قضاوت نکردن یکدیگر بود.

کنگره مکانی امن است برای من همسفر تا بدون نگرانی از قضاوت شدن مشارکت کنم، خدمت کنم و به مدارج بالاتری برسم. شاید بیشترین نگرانی خانواده‌های اعتیاد، نوع نگاه، عکس العمل و قضاوت‌های اطرافیان‌شان باشد به خاطر وجود فرد مصرف‌کننده در زندگی‌شان و به همین دلیل دچار ترس، خودکم بینی، انزوا و مشکلات دیگر می‌شوند.

آموزش دیدن و کسب هرچه بیشتر آگاهی در کنگره مرا از دام قضاوت کردن و اجازه قضاوت شدن از طرف دیگران نجات داد. اعتماد به نفس بیشتری پیدا کردم و زاویه دید متفاوتی نسبت به خودم و دیگران دریافتم.

زندگی شادتری را پیش می‌گیرم و این سفر پرفراز و نشیب و در عین حال شیرین و دلچسب خودشناسی و خداشناسی را همراه با مسافرم با همدلی و امید و توکل بر خدایی که او خود بهترین داور، دادرس و حکم ‌کننده است پیش می‌گیریم.

نویسنده: همسفر نگار رهجوی راهنما همسفر الهام(لژیون نهم)

ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سپیده(لژیون هشتم )

ویراستار و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر طاهره(لژیون هفتم )

همسفران نمایندگی ایمان