قضاوت حاصل ترس و منیت است

نهمین جلسه از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶٠ ویژه همسفران نمایندگی رضوی مشهد با استادی همسفر نرگس، نگهبانی راهنما‌ی تازه‌ واردین همسفر لیلا و دبیری همسفر سهیلا با دستور جلسه «قضاوت و جهالت » در روز یک‌شنبه دهم تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه‌ سخنان استاد:

به نام خداوندی که یادش آرام بخش دل‌هاست؛

سلام دوستان نرگس هستم یک همسفر

خدا را هزاران مرتبه شکر می‌کنم که کنگره را سر راه من قرار داد تا شیوه درست زندگی کردن را بیاموزم، به قول راهنمای عزیزم خانم مرضیه این‌جا بهترین دانشگاه، برای آموزش درست زندگی کردن است. 

دستور جلسه امروز؛ قضاوت و جهالت

در ابتدای خلقت که خداوند انسان را خلق کرد به او اختیار داد که چگونه زندگی کند و چگونه راه درست را انتخاب کند در همان زمان، قدرت قضاوت را نیز به او داد تا راه درست از غلط را تشخیص بدهد و راه درست را انتخاب کند، اما من با نادانی خودم عادت داشتم همه را قضاوت می‌کردم مثلا؛ فلانی ثروتمند است ولی بخشش ندارد، یا فلانی حسود یا دروغگو است. وقتی هم یک کاری را می‌خواستم انجام بدهم کلی خودم را به رنج و سختی می‌انداختم تا مورد قضاوت کسی قرار نگیرم و با این کار موجب ناراحتی خود و اطرافیان خود می‌شدم چون اصرار داشتم از انجام آن کار، نمره‌ی ۲۰ را بگیرم، درصورتی‌ که نمره‌ی من شاید ۱۵ بود ولی همیشه دلم می‌خواست در هر کاری حتی اگر با سختی و مشقت بسیار، بهترین فرد فامیل باشم و این برای من و خانواده‌م بسیار سخت و مشکل آفرین شده بود.

از زمان ورود به کنگره و آموزش‌ جهانبینی یاد گرفتم که چگونه این قضیه را در زندگی خودم کاربردی کنم، پدربزرگی داشتم که شیخ بودند، ایشان همیشه در هر دورهمی که داشتیم به ما می‌گفتند غیبت نکنید، قضاوت نکنید که گناه بزرگی است، ولی من می‌گفتم حالا که کنار هم هستیم لذت ببریم بعداً از خدا آمرزش می‌طلبیم و خداوند هم که بخشنده است و می‌بخشد، یاد نگرفته بودم این قضاوت اول از همه تخریب‌هایی در زندگی خودم به وجود می‌آورد. در کنگره آموختم وقتی غیبتی انجام می‌دهم انرژی از من گرفته می‌شود و نتیجه آن، سلب آرامش و ایجاد ناراحتی برای خودم است، و فهمیدم هر کار ضدارزشی انجام دهم در حق خودم ظلم کردم. استاد امین می‌گويند: زمانی که صفتی را در کسی می‌بینید و او را قضاوت می‌کنید، بدون شک آن صفت در خود فرد هم وجود دارد، حالا یا پنهان است یا آشکار، و زمانی آن صفت در من آشکار می‌شود که در آن موقعیت قرار بگیرم.

کار قاضی، قضاوت است و با جمع‌آوری اطلاعات و آگاهی در مورد قضیه، قضاوت می‌کند ولی ممکن است قضاوت او با استرس و اضطراب باشد و حتی گاهی اوقات ممکن است اشتباه قضاوت کند، پس چطور من با یک نگاه یا حتی یک حرف در مورد چیزی که به من ربطی ندارد شروع به قضاوت می‌کنم و این نشان از جهالت من دارد، جهالت همان ناآگاهی و نادانی من است، و من در این‌جا باید قرار بگیرم تا آگاهی خودم را بالا ببرم و جهالت را از خودم دور کنم تا به تشخیص درست برسم و بتوانم راه درست را انتخاب کنم.

مثلث جهالت از سه ضلع ترس، منیت و ناامیدی تشکیل شده است که قضاوت حاصل ترس و منیت است، سیستم کائنات جوری برنامه‌ریزی شده است که من هر کاری انجام دهم به خود من برمی‌گردد، اگر قضاوتی انجام دهم خودم مورد قضاوت قرار می‌گیرم، اگر پشت سر کسی غیبت کنم کسی پیدا می‌شود پشت سر من غیبت کند، اگر به کسی تهمت ناروایی نسبت دهم من هم به تهمت ناروا گرفتار می‌شوم ولی وقتی من این آموزش‌های جهانبینی را یاد بگیرم مسلماً این کارها را انجام نمی‌دهم، اگر ذره ای کار نیک یا بد انجام دهم‌، زیر خروارها خاک هم پنهان شده باشد روزی آشکار می‌شود و من انعکاس آن کار را در زندگی‌ خود می‌بینم، پس بهتر است سیستم طبیعت و جهان هستی را به خوبی بشناسیم و طوری رفتار کنیم که به خود و دیگران ظلم و ستمی وارد نکنیم .

ممنون که با سکوت خود به صحبتهای من گوش کردید

تایپ: همسفر سمانه (لژیون اول)

ویراستاری: همسفر تکتم( لژیون دوم)

مسئول صوت: همسفر زهرا( لژیون اول) همسفر مهدیه (لژیون چهارم)

عکاس خبری: همسفر تکتم (لژیون سوم )

ارسال مطلب: همسفر طاهره (لژیون اول)

 همسفران، نمایندگی رضوی