قضاوت مخصوص ذات اقدس اوست

منشأ اصلی قضاوت، جهل و نادانی است و جهالت؛ یعنی عدم آگاهی و ندانستن.
ازاین‌رو انسان نمی‌تواند، تنها با ظواهر امر، دیگران را قضاوت کرده و برچسب بزند؛ بنابراین بهتر است کمی عقب‌تر ایستاده و تأمل کند و دقایقی با کفش‌های وی در خیابان‌هایی که گذر کرده است، راه برود. به فرموده آقای مهندس:《بایستی به اعمال خویش نظری بیفکنیم و اگر ما بیل‌زن هستیم، باغچه خودمان را بیل بزنیم و قضاوت کردن را به اهلش واگذار نماییم.

در باب دستور جلسه "قضاوت و جهالت" در خدمت همسفر طیبه هستیم، تا با ایشان گفتوگویی داشته باشیم. همسفر طیبه و مسافر ایشان ده ماه است که سفر می‌کنند، آنتی ایکس مصرفی، تریاک و شیشه به روش دی‌اس‌تی داروی اوتی، به راهنمایی خانم مرضیه و راهنمای مسافر ایشان آقا پژمان، ورزش در کنگره والیبال و مسافر ایشان فوتبال، لطفاً با ما همراه باشید.

بین قضاوت و جهالت چه رابطه‌ای وجود دارد و مرتبه دانایی چه تأثیری در قضاوت و جهالت افراد می‌گذارد؟
قضاوت نادرست لازمه‌اش جهالت است و جهالت باعث و دلیل اصلی قضاوت هست. جهالت و ناآگاهی باعث قضاوت دیگران در ما می‌شود‌. بدترین ضد ارزش و گناه قضاوت است. هر چیز جهالت انسان زیادتر باشد، بیشتر اطرافیان خود را قضاوت می‌کند و هرچه جهان‌بینی فرد بیشتر و بهتر باشد و بیشتر فرد آموزش بگیرد و علم و دانایی بیشتر کسب کند، بی‌شک کمتر دیگران را قضاوت می‌کند و می‌فهمد که درباره نهان و نیت قلبی دیگران چیزی نمی‌داند. کسی به‌جز خداوند نیست که از ظاهر و نهان تمام مخلوقات خود و نیت درونی آن‌ها آگاهی کامل دارد، حتی بهتر از خود فرد از نهان و نیت قلبی آن‌ها باخبر است و اطلاع دارد. قضاوت مخصوص ذات اقدس اوست.

آیا ما  در جایگاهی  هستیم که در مورد مسئولیت‌های و مسائل درون کنگره قضاوت کنیم؟
خیر، چون هر مسئولیتی که به هرکسی در کنگره داده می‌شود فقط نسبت به علم و آگاهی و توانایی فرد به او داده می‌شود، نه به نسبت آشنایی و فامیلی. هر کار، عمل و برنامه‌ای که در کنگره انجام می‌گیرد سال‌ها تجربه، فکر، آزمایش و تفکر تعدادی از اساتیدی است که ازنظر علم، دانایی و عاقبت‌اندیشی در حد اعلا و بالایی هستند و ما تازه اول راه هستیم و هنوز به تعادل نرسیده‌ایم، اگر ما در این حد بودیم و علم و آموزش آن‌چنانی داشتیم که به اعتیاد کشیده نمی‌شدیم و زندگی خود و اطرافیانمان را  به سیاهی و تباهی نمی‌کشاندیم.

به نظر شما یک همسفر با قضاوت خود چگونه می‌تواند در سفر مسافر تأثیرگذار باشد؟
همسفر وقتی از روی جهالت و ناآگاهی مسافرش را قضاوت کند چه درد کشیدنش، چه طرز سفر کردنش و چه دارو خوردنش باعث یاس و ناامیدی و دلسرد شدن مسافر و حتی احتمال برگشت به اعتیاد مسافر می‌شود، حتی بدتر و بیشتر از اولش.

چگونه می‌توانیم از قضاوت کردن در مورد دیگران جلوگیری کنیم؟
با کسب دانش و آگاهی و جهان‌بینی. اینکه در کنگره یاد گرفتم که دوربینم روی خودم باشد، این از حقه‌های نفس است که انسان را فریب می‌دهد که تمرکز را از روی خودش بردارد و روی دیگران متمرکز شود تا عیوب خود را نبیند و انرژی خود را صرف عیوب و قضاوت دیگران کند. هیچ‌وقت خودمان را بالاتر و برتر از دیگران ندانیم و به این اصل برسیم که قضاوت فقط و فقط کار و مخصوص خدایی احد و واحد یکتا هست که به دل و درون همه آگاه است.

کلام آخر...
در آخر از آقای مهندس قدردانی و تشکر می‌کنم که چنین بستری را فراهم نمود که من بتوانم آموزش بگیرم و خدمتگزار و فرمان‌بردار باشم‌. همچنین تشکر می‌کنم از راهنمای خوبم خانم مرضیه عزیز که با  آموزش‌های نابشان مرا راهنمایی می‌کنند.

طراح سوالات: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)

عکس: همسفر مهتاج رهجو راهنما همسفر مرضیه (لژیون دوم) 

تهیه و ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر الهام خدمتگزار سایت

همسفران نمایندگی اردستان