قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانشتن است. ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم. قضاوت زمانی اتفاق خواهد افتاد که من در مورد آن موضوع و یا شخص آگاهی کامل نداشته باشم فقط از روی ظواهر آنها قضاوتی را انجام دهم.
انسان مدام در حال قضاوت بسیاری از مسائل روزمره زندگی است ولی قضاوت در مورد دیگران اشتباه است. به قول بزرگی «اگر می‌خواهید در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنید، ابتدا کمی با کفش‌های او راه بروید.» کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند معمولاً در زندگی خود هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنند. هر چه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هــر چه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند.
در جهانبینی هم مثلث جهالت در مقابل مثلث دانایی قرار می‌گیرد. سه ضلع مثلث جهالت که ترس، منیت و جهالت است در قضاوت ما تأثیرگذار است. معمولاً انسان از نظر ادراک عقلی می‌داند که قضاوت کاری اشتباه است ولی در نهایت آن کار را انجام می‌دهد به این دلیل که دستور قضاوت در مغز انسان، در کسری از ثانیه صادر میشود. راهکار مقابله با این فرایند فقط بالا بردن دانش و آگاهی است.
زمانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم باعث میشود انرژی‌مان از بین برود، انرژی که باید صرف کارهای خودمان از جمله درمان و آموزش شود. قضاوت کردن در مورد انسان‌ها در ما تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش ما را سلب می‌کند.
انسان همیشه بر سر دو راهی قرار می‌گیرد، با اختیار خود راه خویش را انتخاب می‌کند و در هر جایگاه و مقامی دائماً در حال قضاوت می‌باشد مثلاً چرا باید این لباس را بپوشی، چقدر چاق شدی، چرا اینجوری راه می‌روی و ... . کسانی که دائماً در مورد دیگران قضاوت می‌کنند در زندگی شخصی هدف و برنامه مشخصی ندارند حتی قضاوت کردن در مورد فرزندان و همسر باید در حدی باشد که وارد حریم خصوصی آنها نشویم.
قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد. قضاوت کردن بسیار دشوار است و هر کسی نمی‌تواند قضاوت نماید، کسی می‌تواند قضاوت کند و حکم صادر نماید که علم و دانش آن را داشته باشد، درس قضاوت خوانده باشد و مراحلی را پشت سر گذاشته باشد. هر چه سطح دانایی بالا باشد، قضاوت راجع به دیگران پایین‌تر است، انسان جاهل بیشتر در مورد دیگران قضاوت می‌کند و در هر کاری دخالت می‌نماید.
برای اینکه عقل آدمی بتواند به درستی قضاوت کند، بایستی بداند، گویی قدرت عقل به میزان دانایی اوست و هر چه دانایی انسان‌ها در بستر آموزش، تجربه و تفکر افزایش یابد به همان نسبت قدرت تشخیص افزایش می‌یابد و خطا در قضاوت‌ها کم و کمتر میشود که خود باعث انتخاب‌های سالم و درست می‌گردد و به برقراری صلح و آرامش در زندگی و حیات‌ها می‌انجامد.
قضاوت در جایگاه خود درست است خرابه‌های ویران توسط انسانهای دانا آباد میشود و دانا کسی است که بداند کجا قضاوت کند و کجا قضاوت نکند. انسانهای دانا دنبال صلح و آرامش هستند چرا که می‌دانند در صلح و آرامش است که همه چیز ساخته میشود در جنگ چیزی جز ویرانی نیست. من قبل از آمدن به کنگره خیلی قضاوت می‌کردم از مسافرم گرفته تا خانواده‌اش و خانواده خودم.
از سی‌دی قضاوت آموختم برای اینکه در آرامش باشم باید قضاوت و دید منفی را از خودم دور کنم و به افراد با دید مثبت نگاه کنم. قضاوت درست بر پایه مثلث دانایی تفکر، تجربه و آموزش است در غیر این صورت از روی جهالت است و نتیجه نادرستی دارد.
تهیه وتنظیم : همسفر ملیحه از لژیون دوم
ویراستاری : همسفر مرضیه از لژیون یکم
همسفران شعبه شهباز
- تعداد بازدید از این مطلب :
30