کسی را قضاوت نکنم تا قضاوت نشوم

دوازدهمین جلسه از دوره پنجاه و چهارم کارگاه‌هاي آموزشي خصوصی کنگره ۶۰، نمايندگي پروين اعتصامي اراک، با استادي مرزبان مسافر محمد، نگهباني مسافر سعید و دبيري مسافر علی با دستور جلسه « قضاوت و جهالت » روز يكشنبه، ۱۰ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم مسافر:
خداوند را شاکرم که اجازه خدمت به من داد، از جناب مهندس تشکر می‌کنم. در مورد دستور جلسه قضاوت و جهالت باید بگویم؛ وقتی انسان در تاریکی باشد درگیر جهالت است، مانند وقتی که من مصرف کننده بودم و نمی‌دانستم روش دی‌اس‌دی هست و چقدر راحت به انسانها کمک می‌کند تا آنها را از تاریکی بسمت نور هدایت کند. وقتی متوجه شدم،که در این راه قدم گذاشتم و به آرامی راه برایم نمایان شد و توانستم از جهل اعتیاد و جهل مواد مخدری که روی جسم من تأثیر گذاشته بود رها شوم.

در کنگره فهمیدم یکسری مواد شبه افیونی در بدنم هست و چقدر راحت می‌توانم این مواد را دوباره احیا کنم. جناب مهندس می‌فرمایند: گنجی درون انسان است که اگر به آن دست یابیم، براحتی خیلی از جهالتها را از بین میبریم. درباره قضاوت باید بگویم؛ فقط خداوند است که می‌تواند بنده‌اش را قضاوت کند. من در جایگاهی نیستم که بتوانم کسی را قضاوت کنم، جالب است، دستور جلسه هفته گذشته«حرمت»بود که اگر آنرا کامل متوجه بشوم، آنگاه می‌فهمم چرا نباید قضاوت کنم.

این دستور جلسات همگی برای این است تا جسم و روان من تخریب نشود، دستور جلسات می‌گویند: اگر قضاوت کنی؛ مانند موشکی است که بسمت کسی پرتاب کرده‌ای و حس خودت و او را نسبت به خودت آلوده کرده‌ای. حس معادل نیرو است. وقتی حس ما آلوده شود، از نیروی ما کاسته می‌شود و توان حرکتی ما نیز کمتر می‌شود. باید خیلی مواظب حسمان باشیم.اگر کسی را قضاوت کنیم، اول گریبان خودمان را می‌گیرد و نمی‌گذارد حال خوبی داشته باشیم. ما به کنگره آمده ایم تا حال خوبی داشته باشیم و اگر یکسری مسائل را رعایت نکنیم، به حال خوب نمی‌رسیم…
از اینکه به صحبتهای من توجه نمودید ممنونم..
تایپ و عکس: مسافر حمیدرضا
تنظیم و ویراستاری: مسافر اصغر