از قضاوت‌کردن دیگران دوری کنیم

یکمین جلسه از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی وخصوصی کنگره۶۰نمایندگی ساوه،ویژه مسافران با استادی مسافر جوادو نگهبانی مسافر آصف و دبیری مسافر همایون با دستور جلسه (قضاوت وجهالت)روز یکشنبه۱۰تیرماه ۱۴۰۳ساعت ۱۷ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان جواد هستم یک مسافر ازدبیر و نگهبان‌ جلسه و دوستانی که نوشتارها را قرائت نمودند تشکر می کنم از ایجنت محترم وراهنمای لژیون دهم آقای شهرام سپاس گذارم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم خدمت کنم و آموزش ببینم.دستور جلسه در مورد قضاوت و جهالت است.قضاوت و جهالت، نقطه مقابل هم هستند و ما در آموزش‌های جهان‌بینی یاد می‌گیریم که از جهالت دوری کنیم و از قضاوت‌کردن دیگران دوری کنیم.

این دستور جلسه به ما آموزش می‌دهد که در جایی که قضاوت به ما ربطی ندارد ما دخالت کنیم جاهل هستیم. طبق گفته آقای مهندس، قضاوت کردن درجاهایی که به خود ما ربط دارد و مسائل شخصی خودمان است و باید در مورد آن‌ها قضاوت کنیم که همیشه ما در مورد آن‌ها سر دوراهی قرار می‌گیریم، مثلا آیا من کنگره بیایم یا نه؟ اگر بیاییم بهتر است از آن که نیاییم و یا سی‌دی ننویسیم.قضاوت خوب روی ما تاثیرات خوبی می‌گذارد و باعث می‌شود که ما در طول سفر و یا در سطح زندگی خوب باشیم.حضرت مسیح می‌فرمایند که:قضاوت نکنید،تا قضاوت نشوید.

یکی از مهمترین نکته‌های جهان‌بینی در قضاوت چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی در زندگی خود کاربردی کنیم برای ما بازگشت دارد و یا به قول معروف از هر دستی بدهی از همان دست می‌گیری. قضاوت در جاهایی خوب است و در جهت کارهای خوب ولی در جاهایی قضاوت کردن خطرناک می‌شود،ما اگر درمورد دیگران و یا شخصی بخواهیم قضاوت کنیم که در حیطه کاری ما نیست ما را به چالش می‌کشد و ممکن است ما را به قهقرا هم بکشاند.

افرادی که قضاوت‌های نادرست انجام دادند سفرهای درستی انجام ندادند ما در کنگره آموزش می‌گیریم که درست رفتار کنیم و در کل ما اگر قضاوت نکنیم قطعا نتیجه درستی از کارمان می‌گیریم. افرادی هستند که در کار قضاوت هستند و مزد می‌گیرند و کارشان است مثل قاضی،دادستان، ما اگر کاری را که به ما ربط ندارد و کار قضاوت را انجام بدهیم مانند این است که زیر دیوار شکسته نشسته‌ایم و روی سر ما خراب می‌شود پس نباید در کار قضاوت دخالت کنیم.فقط تنها جایی که می‌شود قضاوت منطقی و عادلانه انجام شود خود سیستم کائنات است که آقای مهندس اشاره کردند که کائنات مو را از ماست می‌کشد بیرون، و قضاوت در این جا شایسته است.

اگر من درجایی قضاوت کردم دوست دارم که به نفع خود من باشد یعنی یک‌درصد هم حق را به طرف مقابل نمی‌خواهم بدهم و این می‌شود قضاوت من و حکم را هم صادر می‌کنم و این کار درست نیست چون  قضاوت یک زمانی باعث فنا رفتن انسان می‌شود و یک زمان باعث بقا انسان می‌شود و کسی قضاوت صحیح را نمی‌داند چیست. پس ما نتیجه می‌گیریم قضاوت کردن کار دشواری است و فقط سیستم کائنات یا قدرت‌مطلق توانایی قضاوت صحیح و عادلانه را دارد و انجام می‌دهد‌.

نگارش متن:مسافرعلی (لژیون هفتم)
عکاس:مرزبان خبری همسفر ناصر
تنظیم وارسال:مسافر رمضان