قضاوت و عدالت هزینه دارد

 دوازدهمین جلسه از دوره سوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رضوی ویژه مسافران با استادی مسافر الیاس، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه « قضاوت و جهالت » در روز یکشنبه 10 تیر 1403 ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان الیاس هستم یک مسافر. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق حضور در جمع شما عزیزان را به من داد. از ایجنت و گروه مرزبانی که اجازه خدمت در این جایگاه را به من داده‌اند تشکر می‌کنم. دستور جلسه این هفته «قضاوت و جهالت» است.
در سی‌دی قضاوت و جهالت این‌طور آمده:
قضاوت احتیاج به پیش‌نیازهای فراوانی همچون ایمان، فرمان عقل، خودشناسی، علم، آگاهی، عدالت، آموزش، بی‌طرف بودن، صبر و تقوا دارد؛ اما جهالت پیش‌نیازی ندارد و به معنای عدم آگاهی و نادانی است. برای جهالت به هیچ تلاش و هزینه‌ای نیاز نیست؛ اما قضاوت و عدالت هزینه دارد.

قضاوت کردن به ۳ دسته تقسیم می‌شود. اول قضاوت کننده بنا بر فطرت و جهت ارزیابی اعمال خود انسان است. دومین دسته مربوط به کسانی است که در دستگاه قضا مشغول فعالیت بوده و برای جوامع بشری بسیار لازم و ضروری است. دسته سوم مربوط به کسانی است که بدون آگاهی و از روی جهالت نسبت به سایرین قضاوت می‌نمایند. قضاوت در فطرت ما برنامه‌ریزی‌شده است. مشکل از جایی آغاز می‌شود که در حیطه‌ای که به ما مربوط نیست وارد حوزه قضاوت می‌شویم و اینجاست که مبحث جهالت مطرح می‌شود. هنگامی‌که در امور شخصی دیگران تجسس می‌کنیم و نظر می‌دهیم؛ این به معنی جهالت است.

برای قضاوت کردن پارامترهای زیادی لازم است که باید رعایت شود، یک قاضی پرونده‌ای را مطرح می‌کند و با بررسی‌های هیئت‌منصفه و قاضی، بازهم امکان اشتباه وجود دارد؛ بنابراین در اموری که به ما مربوط نیست نباید وارد شده و قضاوت کنیم؛ زیرا باعث تخریب می‌شود که این‌ها همه ریشه در جهالت ما دارد. به قول آقای مهندس ما باید دوربین‌هایمان را روی خودمان زوم کنیم و بیشتر تمرکز بر دیدن رفتار و کردار خود داشته باشیم، چراکه قضاوت کردن بر اساس حس، ظن و گمان کار درستی نیست.

قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد. قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است. قضاوت کردن بسیار دشوار است و هرکسی نمی‌تواند قضاوت نماید. کسی می‌تواند قضاوت کند و حکم صادر نماید که علم و دانش آن را دارد و درس قضاوت را خوانده باشد و مراحلی را پشت سر گذاشته باشد. هر چه سطح دانایی بالا باشد، قضاوت راجع به دیگران پایین‌تر است، انسان جاهل بیشتر در مورد دیگران قضاوت می‌کند و در هر کاری دخالت می‌نماید.

برای اینکه عقل آدمی بتواند به‌درستی قضاوت کند، بایستی بداند. گویی قدرت عقل به میزان دانایی اوست و هر چه دانایی انسان‌ها در بستر آموزش، تجربه و تفکر افزایش یابد به همان نسبت قدرت تشخیص افزایش می‌یابد و خطاها در قضاوت‌ها کم و کمتر می‌شوند که خود باعث انتخاب‌های سالم و درست می‌گردد و به برقراری صلح و آرامش در زندگی، حیات و حیات‌ها می‌انجامد.

از اینکه با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش کردید ممنونم.

تصویربردار: مسافر جواد
تایپ، ویرایش و ارسال خبر: مسافر رضا
مرزبان خبری: مسافر رضا