دلنوشته

گاهی‌ انسان تصور می‌کند مشکلاتش بسیار پیچیده و منحصربه‌فرد است. ازآنجاکه انسان ملاک قضاوت خودش است همه را با خود مقایسه می‌کند و باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه کرده و بر کرسی قضاوت می‌نشیند و تنها کسی را که بی‌گناه می‌بیند خودش است و بقیه را تقصیرکار و گناهکار. تمام مشکلاتش را به گردن دیگران انداخته و با کمال صراحت خود را قربانی می‌داند. دریغ از اینکه بیشترین بار و تقصیر بر گردن خودش است و با ندانم‌کاری و غفلت خودش را به دام بدبختی و مشکلات انداخته است. در این میان بعضی از مشاوران هم این باور را درست می‌دانند و به‌جای اینکه به درد انسان‌ها برسند و کمک به حل مشکلات کنند باعث می‌شوند مشکلات بدتر و پیچیده‌تر شوند.

من هم تا حدی در پی مشکلاتم و پس از آن اعتیاد مسافرم به دام مشاوران گرفتار شدم و مدتی این مشاور به آن مشاور به دنبال راه‌حلی بودم که هیچ نتیجه‌ای نگرفتم. مدتی با رنج گذشت تا همسرم کنگره را پیدا کرد و با کمال ناباوری با جهانی جدید آشنا شدیم و با دل‌شکستگی وارد این سیستم شدیم بعد از مدت کوتاهی مسافرم جذب شد و اعتیاد خود را درمان کرد. رفته‌رفته متوجه شدیم کنگره  مختص درمان اعتیاد نیست؛ بلکه راه درست زندگی را به ما می‌آموزد و باعث رشد و تغییر ما می‌شود با کمترین کنش و درگیری فکری.

همیشه به این فکر می‌کردم چرا باوجوداینکه خیلی چیزها را می‌دانم همچنان دچار مشکلاتی هستم! در کنگره آموختم دانایی به‌تنهایی راه‌حل مشکلات نیست؛ بلکه باید پا را فراتر گذاشته و به دانایی مؤثر برسیم. در واقع دانایی مسیر است نه هدف و اگر انسان این مسیر را درست طی نکند دچار منیت می‌شود و مانع رشد و آموزش انسان می‌شود. به قول جناب مهندس یک سی دی یا یک کتاب هم پر از دانایی است. برای حل مشکلات باید حرکت کرد و از دانایی بهره گرفت و هزاران مطلب دیگر که در کنگره آموزش می‌گیریم.

متوجه شدم علمی که در کنگره با عشق می‌آموزیم در هیچ دانشگاهی به ما آموزش نمی‌دهند. دردها و رنج‌های ما به‌راحتی التیام پیدا می‌کنند بدون اینکه هزینه‌ای پرداخت کنیم. از مهم‌ترین مسائلی که آموختم این بود که هرگز هیچ تغییری به یکباره اتفاق نمی‌افتد. برای تغییر باید بها بدهیم، انرژی مصرف کنیم، تلاش کنیم و مراحلی را طی کنیم تا اندک‌اندک شاهد تغییرات باشیم. در واقع هر تغییری فرایندی است که باید مراحل خود را طی کند. باید بتوانیم ببخشیم تا بخشیده شده و به آرامش و تعادل برسیم و هزاران آموزش دیگر گه در این نوشته کوتاه  نمی‌گنجد.
امیدوارم خداوند به همه ما کمک کند تا به بیداری و دانایی و تعادل برسیم.

نویسنده: راهنما همسفر شیدا (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا، خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی البرز (کرج)