قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد

مشارکت همسفر سعیده:
وقتی کسی قضاوت انجام می‌دهد نشانه جهالت او است در زندگی روزمره اکثر انسان‌ها این اتفاق پیش می‌آید که خواسته یا ناخواسته کسی را مورد قضاوت قرار بگیرند این کار خیلی ضدارزش است. به‌دنبال این قضاوت، ضدارزش‌های دیگری هم ایجاد می‌شود شاید اگر من مسافرم را مورد قضاوت قرار بدهم کار خوشایندی نباشد ممکن است کاری را انجام داده باشد که من از آن اطلاعی نداشته باشم بعد او را مورد قضاوت قرار دادم بعد آن قضاوت از روی جهالت من همسفر بوده که حتی بعدها به بحث و جدل کشیده شده باشد. این خود، جهالت را نشان من می‌دهد که خیلی انسان جاهل و نادانی هستم نپرسیده و ندانسته یک نفر  را مورد قضاوت قرار دادم و این باعث می‌شود که انرژی خودم تخریب شود و حتی آرامش و آسایش‌مان را از دست می‌دهیم و قضاوت و جهالت رابطه مستقیم دارند که همیشه با هم می‌آیند. انسان جاهل همیشه بدون اطلاع و نادانی قضاوت می‌کند و هیچ کس مانند قاضی نمی‌تواند قضاوت کند چون قاضی درس قضاوت را خوانده و تجربه قضاوت را دارد و دانایی کافی را دارد ولی کسی که بلد نیست قضاوت کند پس حکمش نابجا است و نمی‌تواند از روی جهل و نادانی قضاوت کند چون حکمش حکم عاقلانه و درستی نیست پس هرچه انسان داناتر باشد قضاوت کمتری انجام می‌دهد هر چه جاهل‌تر باشد قضاوت بیشتری انجام می‌دهد من باید بکوشم و تلاش کنم که دانایی و تجربه و توانایی خودم را  بالا ببرم تا بتوانم کمتر کسی را مورد قضاوت قرار بدهم و از جهالت دوری گزینم. در آخر تشکر می‌کنم از آقای مهندس و خانواده محترمشان که این راه را به ما نشان دادند و مسیر کنگره برای من باز شد و از راهنمای خوبم خانم محیا تشکر می‌کنم که با آموزش‌های ناب خودشان من را از تاریکی به روشنایی سوق دادند.

مشارکت همسفر زینب:
داوری و فرمان تنها از آن خداوند است. ایشان حق را از باطل جدا کرده و بهترین جدا کننده حق از باطل است «سوره انعام آیه ۵۷» قضاوت به معنای داوری کردن و تحلیل رفتار و گفتار دیگران است، جهالت به معنای نادانی و نبود دانش است. از زمانی‌ که انسان خلق شد قدرت اختیار و قضاوت نیز به او تفویض گردید، البته این توانایی تنها برای تجزیه و تحلیل رفتار و گفتار خود شخص به او داده شده تا بتواند در مسیر درست گام نهاده و در جهت تعالی خویش بکوشد. برخی افراد بر اساس رشته تحصیلی و تخصص خود به امر قضاوت مشغول هستند حتی از این طریق امرار معاش می‌کنند آن‌ها برای اجرای این امر مهم به فرموده استاد امین:«از توانایی‌هایی همچون جلوتر بودن از مطلب، دانایی، خود‌شناسی، علم و آگاهی، عدالت، فرمان عقل، بی‌طرف بودن، آموزش، ایمان، صبر و تقوا برخوردار بوده و از کمک و مشاوره افراد متخصص دیگر نیز بهره می‌جویند و گره‌ای از مشکلات افراد را می‌گشایند» حال به این مسئله می‌پردازیم که چرا متفکر اصلی کنگره ۶۰ این واژه را با جهالت همنشین ساخته است؟ همان‌گونه که ذکر شد قضاوت به پیش زمینه‌های بسیاری نیازمند است در حالی که در جهالت پیش‌ نیازی لازم نیست و مسائلی از جمله جهالت، ترس، منیت، ناامیدی، عدم‌ امنیت، خود‌خواهی و خرافات را همراه دارد. افراد نادان بدون هیچ آگاهی به داوری و قضاوت در امور دیگران می‌پردازند و برای خود و دیگران مشکل ایجاد می‌کنند، خصوصاً اگر این قضاوت‌ها در مکان درمانی و در ارتباط با بیماران صورت بگیرد، تخریب آن صد چندان خواهد بود. براستی چرا بایستی به انسان‌ها و رخدادها دیدگاه صفر تا صد داشته باشیم؟ چرا باید آن‌ها را طبقه‌بندی کنیم؟ چرا بر اساس روزنه کوچک تفکر خود ارزش‌گذاری را انجام می‌دهیم؟ چرا سوزنی را در انبار کاه دیگران می‌بینیم در حالی‌ که جوال‌دوزی را در سوراخ دیوار خود نمی‌بینیم؟ همه این موارد به این دلیل است که ما بر اساس جهالت از بازبینی امور خود دور شده و به تجزیه و تحلیل امور دیگران می‌پردازیم، ما اگر به انگشتان دست خود در هنگام اشاره کردن نظری بیندازیم در می‌یابیم که تنها یکی از آن‌ها به سمت افراد مقابل است، ولی با این وجود دریچه چشمان خود را به دنیای بیرون می‌دوزیم. یکی از قضاوت‌هایی که ممکن است در این مکان مقدس رخ دهد طولانی شدن سفر یا گریز زدن مسافر است. آقای مهندس فرمودند:«سرنوشت ما بر اساس خواست، فرمان و تقدیر الهی صورت می‌پذیرد» شاید خواسته آن مسافر برای رهایی قوی باشد، ولی فرمان خداوند یا تقدیر برای او این‌ چنین رقم خرده و ما از نامه پیشین او اطلاعی نداریم شاید صلاح او چنین بوده است. برای رسیدن به دو امر مهم آموزش و خدمت در کنگره باید این دستور جلسه را در اولویت کار خود قرار داد و قطعاً با این کار مسیر درمان خود را سرعت می‌بخشیم. حضرت علی فرمودند: اگر بندگان زمانی‌ که چیزی را نمی‌دانستند از اظهار نظر یا انجام آن‌ باز می‌ایستادند، کافر و گمراه نمی‌شدند.

مشارکت همسفر پری:
قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است. ارتباط بین دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم هرچه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هرچه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند. با وجود این‌ها می‌دانیم ممکن است اشتباهاتی هم در مورد قضاوت کردن و حکم صادر کردن رخ بدهد. من در طول زندگی با مسافرم هر کاری انجام می‌دادم زود او را قضاوت می‌کردم و تنها او را مقصر می‌دیدم این از روی جهل و نادانی من بود ولی من متوجه نبودم که چکار اشتباهی دارم انجام می‌دهم از روزی که به کنگره ۶۰ آمدم و با آموزش‌هایی که دیدم متوجه شدم قضاوت کردن چه هست و ما نباید زود برای کسی حکم صادر کنیم و او را ندانسته قضاوت کنیم و حتی باید بدانیم برای لباس پوشیدن هر کس زود او را قضاوت نکنیم و باعث گناه نشویم. مثلاً قاضی باید اول بین دو طرف را خوب بررسی کند و بعد قضاوت کند و حکم صادر کند و ما هم باید یاد بگیریم و به آن دانایی برسیم که کسی را زود قضاوت نکنیم و در موردش صحبت‌های ناشایست بیان نکنیم. با وجود این مسائل ممکن است اشتباهاتی هم در مورد قضاوت کردن و حکم صادر کردن رخ بدهد بنابراین نتیجه می‌گیریم که قضاوت کردن چقدر سخت و کار بسیار لغزنده‌ای است ولی متأسفانه اکثر انسان‌ها با توجه به اطلاعات و آگاهی که خودشان در طول چند ثانیه نگاه کردن و یا گوش کردن به دست می‌آورند خیلی راحت و آسوده شخصی را از روی لباس پوشیدن یا رفتار، یک لحظه فرد را قضاوت می‌کنند. علاوه بر قضاوت کردن، شخص را مجرم و گناهکار می‌دانند و نمی‌دانند اگر کسی در هر موردی شخصی را قضاوت کند در حقیقت یک روزی در همان جا به همان شکل خودش قضاوت می‌شود. ما این آموزش‌ها را مدیون کنگره هستیم که من همسفر هفته‌ای دو بار به شعبه می‌آیم و با آموزش‌هایی که می‌بینم روند زندگی را یاد می‌گیرم و متوجه می‌شوم که چطور با مسافرم رفتار کنم. هر اتفاقی در زندگی‌ام رخ داد سریع مسافرم را قضاوت نکنم و حکم برایش صادر نکنم و به او احترام قائل باشم. خیلی چیزها در کنگره یاد گرفتم چون قبل از اینکه به کنگره بیام نمی‌دانستم با مسافرم چطور رفتار کنم حتی با دیگران و خدا را شکر و سپاسگزارم که راه من به چنین جایی باز شد تا من همسفر که در تاریکی فرو رفته بودم بیام و به طرف روشنایی حرکت کنم و به آن حال خوش برسم. ممنون آقای مهندس هستم و ممنون راهنمای خوبم خانم محیا هستم و از شما دوستان که با جان و دل مشارکت مرا مطالعه می‌کنید ممنون هستم.

مشارکت همسفر فائزه:
قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است. ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم. آقای مهندس در سی‌دی فرمودند: «قضاوت احتیاج به پیش‌ نیاز‌های فراوانی همچون ایمان، آموزش، بی‌طرف بودن، صبر و تقوا دارد» اما جهالت پیش‌ نیازی ندارد و به معنای عدم آگاهی و نادانی است. زمانی که جهالت باشد ترس، ناامیدی و منیت به دنبالش می‌آید در واقع صفات منفی مانند حرص، بخل، حسد و خرافات میوه‌های جهالت هستند. خودخواهی ثمره جهالت است مصرف کنندگان به دلیل جهالت به سمت مصرف مواد کشیده شده‌اند و با آموزش دیدن و رسیدن به دانایی نه تنها مواد بلکه از ضد‌ارزش‌های دیگر هم کنار گذاشتند. قضاوت و عدالت هزینه دارد قضاوت در فطرت ما برنامه‌ریزی شده است مشکل از جایی شروع می‌شود که در حیطه‌ای که به ما مربوط نیست دخالت می‌کنیم و وارد قضاوت می‌شویم و اینجاست که می‌گویند انسان جاهل، بنابراین در اموری که به ما مربوط نیست نباید دخالت کنیم در امور شخصی دیگران تجسس و دخالت کنیم زیرا باعث تخریب می‌شود. ما باید توجه به رفتار و کردار خود داشته باشیم و دوربین را روی عمل خود بگذاریم. قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد قضاوت کردن بسیار دشوار است هرکسی نمی‌تواند قضاوت کند و حکم صادر کند مگر اینکه علم و دانشش را داشته باشد درس قضاوت خوانده باشد هرچه سطح دانایی بیشتر باشد قضاوت راجع به دیگران پایین‌تر است. انسان جاهل بیشتر قضاوت می‌کند و در هر کاری دخالت می‌کند. در آخر از جناب مهندس تشکر می‌کنم که این بستر را برای من همسفر فراهم کرد و همچنین از  خانم محیا راهنمای خوبم تشکر می‌کنم که با آموزش‌های آموزنده خودشان روز به روز من را در جهت صراط مستقیم هدایت می‌کنند امیدوارم که بتوانم در کنگره ثابت قدم باشم.

مشارکت همسفر فاطمه.(ز):
آقای مهندس در مورد قضاوت و جهالت می‌گویند: درجایی که قضاوت به ما ربطی ندارد قضاوت کنیم جاهل هستيم این یک نکته این است که در جهان‌بینی یاد می‌شود در مورد غیبت،  گران فروشی، ظلم به دیگران هر کاری انجام دهیم انعکاسش  برمی‌گردد به خود ما که آقای مهندس می‌گویند: هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی اگر در مورد مردم غيب کنی یا در کار مردم تجسس کنی، هر کار بکنیم به خودمان برمی‌گردد  اگر قضاوت کنیم در مورد ما قضاوت می‌شود پس باید قضاوت نکنیم تا در مورد ما قضاوت نشود اگر ظلم‌ کنیم در مورد ما ظلم خواهد شد اگر ما این نکته‌ها را یاد بگیریم در زندگی خیلی به ما کمک می‌کند این درس زندگی است وقتی رعایت کنیم در آرامش آسایش و صلح زندگی می‌کنیم  و از زندگی لذت می‌بریم. خداوند این حیات را به ما داده تا راحت زندگی کنیم. زندگی به سرعت برق و باد می‌گذرد خیلی سریع می‌گذرد که می‌گوید به مالت نناز به شبی بند است به زیباییت نناز به تبی بند است، اگر تب بکنی همه چیز می‌ریزد به هم آقای مهندس می‌گویند: قضاوت کار سختی است وقتی نگاه می‌کنیم  یک قاضی یا یک گروه تجسس وکیل مدافع همه این‌ها کار می‌کنند ۲ سال ۳ سال تا یکی را محکوم‌ کنند به اعدام ۳۰ سال بعد یکی می‌آید می‌گوید فلانی را من کشتم قاتل منم پس همه اشتباه کردن و دیگر قابل جبران هم نیست پس چطوری ما یک چیزی از یک نفر دیدیم در موردش زود قضاوت کنیم یعنی آن تکه‌ای که ما دیدیم در ذهن خودمان تجسم کردیم در موردش قضاوت می‌کنیم در صورتی همه‌ آن غلط است. ممکن است هزار اتفاق افتاده باشد، ممکن است دو نفر که دارند با هم صحبت می‌کنند چه اتفاقاتی بین این دو نفر باشد چه حرف و صحبتی باشد که ما اصلاً در موردش اطلاعی نداریم ولی در بعضی چیزها در مورد خودمان باید قضاوت کنیم که آیا من حمام بروم یا نروم؟ یا من خونه دوستم بروم یا اینکه نروم؟ می‌خواهم دکترا بگیرم آیا بگیرم یا نگیرم؟ دائماً باید قضاوت بکنم این قضاوت چیزی است مربوط به خودمان و باید این کار را انجام دهیم آنجا که در مورد مردم قضاوت می‌شود آنجا کار غلط و ناپسندی است ما فکر خودمان وقت خودمان را تلف می‌کنیم که هیچ منفعتی هم برای ما ندارد باید از سخنان آقای مهندس آموخت که هر کس باید سرش در کار خودش باشد به کار مردم کار نداشته باشد این درس بسیار زیبای زندگی است.

مشارکت همسفر فرزانه:
قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است. ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم در این جهان هیچ اتفاقی بر حسب تصادف رخ نمی‌دهد در حقیقت همه رویدادها که اتفاق می‌افتند لطف و رحمت الهی در ورای آن پنهان است. همه حوادث برای ما پیام‌هایی دارند که امکان دارد تا وقتی زنده هستیم علت آن را نفهمیم چون خیلی از این اتفاقات فراسوی ادراک ما و جزو اسرار الهی هستند و سعی برای فهم حکمت خداوند و قضاوت بر آن‌ها با هوش محدودمان مثل اندازه گرفتن اقیانوس با پیمانه است. هیچ‌وقت نمی‌توانیم و اجازه نداریم در تقدیرات الهی قضاوت کنیم به همین دلیل قضاوت بر کار دیگران ما را از آرامشی که به دنبال آن هستیم دور می‌کند. وقتی که رفتار دیگران را مشاهده می‌کنیم آنچه می‌بینیم به درجه شفافیت پنجره‌ای که از آن مشغول نگاه کردن هستیم دارد قبل از هرگونه انتقادی بد نیست توجه کنیم به اینکه خود در آن لحظه چه ذهنیتی داریم و از خودمان بپرسیم آیا آمادگی آن را داریم که به جای قضاوت کردن فردی که می‌بینیم در پی دیدن جنبه‌های مثبت او باشیم. قضاوت با جهالت رابطه‌ای مستقیم دارد. یادمان باشد که قضاوت کردن درباره دیگران کار سختی نیست اما پی بردن به خطاهای خودمان کار دشواری است. انسان‌های عاقل با دستپاچگی دست به کار نمی‌شوند و سریع در سوت خود نمی‌دمند. انسان هرچه داناتر باشد کمتر به قضاوت دیگران می‌نشیند. هر چقدر انسان بی‌تجربه و دچار جهل و نا‌آگاهی باشد بیشتر در مورد زندگی و عملکرد دیگران نظر می‌دهد قضاوت فقط به ذات خداوند تعلق دارد و بس. 

رابط خبری: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر محیا (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی کریمان