قاضی فقط خداست

تعدادی از همسفران لژیون پانزدهم با راهنمایی همسفر فرزانه در مورد دستور جلسه هفتگی: «قضاوت و جهالت» نوشتند:

سلام دوستان معصومه هستم 

اگر موضوع قضاوت و جاهلیت را به صورت خلاصه توضیح بدهم خواهم گفت؛ قضاوت زمانی شروع به رشد می‌کند که ما هیچ آگاهی و دانایی را به دست نیاورده باشیم. اگر زمانی که برای دیگران شروع به قضاوت می‌کنیم آن آینه را به طرف خودمان بگیریم متوجه اشتباه خود می‌شویم. 

در صورتی که خداوند از روز الست این قدرت قضاوت را به ما داده است ولی نه این‌گونه که از آن در مورد دیگران استفاده کنیم، بلکه خداوند نیروی قضاوت را به ما داده تا بتوانیم خودمان راقضاوت کنیم، تا گمراه نشویم.

زمانی که ما شروع به قضاوت دیگران می‌کنیم، وارد بازی جاهلیت و جاه‌طلبی می‌شویم. پس اگر همیشه خودمان را قضاوت کنیم جاهلیت نمی‌تواند به ما نفوذ کند.

سلام دوستان ملیحه هستم همسفر

آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظرف تهی است. 

در مقوله و فرآیند قضاوت براساس آموزش‌های کنگره قضاوت فقط از طرف آدم‌هایی رخ می‌دهد که جهالت دارند و در درونشان ناخالصی وجود دارد، زیرا انسان‌ها هرچقدر دانایی و آگاهی داشته باشند، کمتر بر کرسی قضاوت می‌نشینند چون می‌دانند، قضاوت کارهرکسی نیست و احتیاج به گردآوری اطلاعات وسیعی دارد. وقتی کسی را مورد قضاوت قرار می‌دهیم، اول باید در درون ما قسمتی از آنچه که مورد قضاوت می‌باشد را داشته باشیم. جا دارد این‌ را هم بگویم که زمانی‌که لژیون سردار را معرفی کردند، من به شخصه به قضاوت نشستم و چیزهایی می‌گفتم که ناشی از جهل خودم بود و حال که آگاهی و دانایی‌ام مرتبه بالاتری را کسب کرده نگاه و نگرشم فرق کرده است. وقتی که می‌بینم، چگونه اعضا محترم با عشق و ایمان کاری را به انجام می‌رسانند که عقل و شعور آدم مات و مبهوت از این ایثار و ازخودگذشتگی می‌شود و صد البته برکت آن به خودشان و زندگی‌شان برمی‌گردد. 

برای رهایی از قضاوت‌های بی‌مورد اولین قدم تزکیه نفس است و این قدم برای تزکیه نفس تفکر است و تفکر سالم ایمان را به ارمغان می آورد و ایمان همان تجلی روح خداوند در انسان است و جز نور خداوند در خود چیزی نخواهیم دید، به شرط آنکه برای خدا و در راه او باشد که نتیجه آن همان پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک است.

سلام دوستان نجمه هستم همسفر

در کنگره آموختیم که جهالت ورزیدن و در جهل ماندن هیچ هزینه‌ای ندارد، اما انتهای مسیرش تاریکی‌ها و آلوده شدن به ضدارزش‌ها است. 

مانند؛ عدم اعتماد به نفس، حسادت، ناامیدی و غیره... می‌باشد.

نقطه‌ی مقابل جهالت دانایی و آگاهی است که برای رسیدن به این مهم باید مسیری هم سخت و هم سهل را طی نمود.

از طرفی می‌دانیم که علم مطلق مختص ذات مقدس پروردگار است و ما می‌توانیم با قدم گذاشتن در صراط مستقیم به دانایی مطلق خودمان را نزدیک و نزدیک‌تر کنیم. نیک می‌دانیم که قضاوت ملزوماتی دارد، ازجمله؛ دانایی، آگاهی و اشراف کامل به مسئله‌ای که می‌خواهد مورد قضاوت قرار بگیرد. 

اگر خوب دقت کنیم می‌بینیم، قضاوت کردن بسیار عمل حساس و سختی است که فقط و فقط هنر قدرت مطلق الله است، هر چند انسان از بدو تولد با خصلت قضاوت به دنیا آمده است.

نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که انسان فقط می‌تواند برای خودش قضاوت کند و بس.

یعنی؛ خداوند این موهبت الهی را در وجودش قرار داده که خود را به قضاوت بنشیند نه دیگران را

امیدوارم با آموزش‌های کنگره بتوانیم، در جهت صحیح قضاوت گام‌های مستحکم‌تری برداریم و دیگران را با جهالت خود به قضاوت ننشینیم.

سلام دوستان شیما هستم همسفر 

قاضی فقط خداست.

قضاوت به معنی؛ حکم کردن و جهالت به معنی؛ ناآگاهی و ندانستن است.

قبل از قضاوت کردن دیگران اول باید فکر کنیم و موضوعی که قرار است در مورد آن قضاوت کنیم مورد بررسی قرار بدهیم.

من این را می‌دانم، اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی انجام بدهم، دنیا تمام تلاشش رو می‌کند تا مرا در آن شرایط قرار دهد. قضاوت در مورد شخصی مشخص نمی‌کند که او کیست بلکه معلوم می‌شود ما که هستیم.

در زمان کودکی قضاوت کردن بلد نبودیم بزرگ که شدیم با قضاوت‌های درست و غلط باعث شدیم، اندازه‌ی دوست‌ داشتن‌مان تغییر کند و در پایان فکر کردن دشوار است.

 به همین خاطر مردم بیشتر قضاوت می‌کنند و قضاوت انسان‌ها از روی ظاهر آن‌ها اوج بی‌خردی است.

ویرایش متن: همسفر الهام، رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)

ارسال مطلب: همسفر فاطمه، رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون یکم)

همسفران نمایندگی فردوسی