مشارکت همسفر مریم.(الف):
قضاوت در وجود همه انسانها است. برای قضاوت کردن احتیاج به پیشزمینه داریم اما برای جهالت نیاز به پیشزمینه نداریم. نور نباشد تاریکی وجود دارد اگر نور آمد تاریکی محو میشود نور ممکن است به اندازه یک کبریت یا شمع، لامپ و یا خورشید باشد به نسبت نور، تاریکی از بین میرود. زمانی که جهالت باشد در پی آن منیت، ترس و نداشتن امنیت بهوجود میآید. خودخواهی زائیده جهالت است. نادانی و جهالت یکی از میوههایش خرافات است. در مورد مصرف کنندگان مواد مخدر، زمانی که تصمیم به ترک گرفته میشود به تدریج آموزش میبینند ذرهذره چراغ روشن میشود به صورت اتوماتیک مواد کنار میرود و در کنار آن خیلی صفات ضدارزشی نیز از بین میرود. خداوند زمانی که انسان را آفرید به انسان یک ویژگی داد که به سایر مخلوقات نداده است. سرنوشت انسان به خودش واگذار شده است. از صفات خودش در وجود انسان نهاد و در آنجا قدرت قضاوت در مورد خودش و سرنوشت خودش به او داده شد قضاوت در فطرت ما انسانهاست. دائماً در حال قضاوت هستیم و در دو راهی مثبت و منفی، نور و ظلمت قرار داریم زیرا قدرت اختیار به ما داده شده است. به فرمایش آقای مهندس خداوند یک شعبده هم به کار برده است گنج در ویرانههاست. در زمان قضاوت یک راه همانند گلستان و یک راه همانند آتش در مسیر ما قرار داده شده که پا در مسیر کویر میگذاری از جنگل سر در میآوری پا در مسیر جنگل گذاشته میشود از دریا سر در میآوری، راه آسان به سختی منتهی میشود و راه سختی به گلستان میرسد.خلاصه مطلب قضاوت در فطرت ما برنامهریزی شده است. قضاوت در مورد خودمان عادی و خوب است زمانی که دیگران را قضاوت میکنیم و ظن بد میبریم وارد بحث تجسس و تحقیق میشویم بعد از آن وارد مرحله سرزنش و غیبت میشویم اینجا پرونده جهالت باز میشود و در سیاهی و ظلمت غوطهور میشویم. با یک کلمه حرف قضاوت میکنیم حکم صادر میکنیم و داوری میکنیم این نشانه جهل است. افکار منفی باعث تخریب و ویرانی در ما میشود که ریشه در جهالت دارد نادانی و خرافات، نداشتن مسئولیت، حرص و بخل، کینه و منیت در پی دارد. بهطور کلی در مسائلی که به ما مربوط نیست دخالت نکنیم. افکار را بر پایه مثبت بگذاریم. قضاوت کار هر کسی نیست باید خیلی اطلاعات داشته باشیم تا بتوانیم وارد مرحله قضاوت شویم برای دیگران داوری نکنیم. به کار و سرنوشت و زندگی خود بپردازیم داوری امور دیگران را به خودشان بسپاریم.
مشارکت همسفر اعظم:
جهالت مترادف نادانی است، موقعی که نور آمد تاریکی محو میشود نابودی از بین میرود بستگی به منشأ نور در ظلمت دارد و ممکن است نور به قدر یک کبریت باشد به اندازه طول عمر یک کبریت باشد اگر خورشید باشد بیشتر است و دائم و کامل است. جهالت و نادانی هیچ پیشنیازی لازم ندارد وقتی که جهالت داشته باشی نادانی به ارمغان میآورد وقتی جهالت باشد امنیت نیست، خودخواهی زائیده نادانی و خرافات هست وقتی نیروی مطلق خداوند انسان را خلق کرد گفت چنین موجودی خلق شد به نام انسان همه جمع شدند قدرت مطلق گفت که او دارای ویژگیهای خاص میباشد او را از خاک آفریدم تمام ذراتی که در خاک وجود دارد در کالبد فیزیکی انسان وجود دارد مثل کلسیم، آهن، پتاسیم گفتند: انسان در زمین فساد میکند، خونریزی میکند خداوند گفت: چیزی که من میدانم شما نمیدانید خداوند یک ویژگی را به انسان داد به سایر مخلوقات دیگر نداد گفت میخواهم سرنوشت او را دست خودش بدهم که راه را از چاه تشخیص بدهد از صفات خودم در انسان دمیدم علم و آگاهی هم دادم حالا دیگر انسان خودش تعیین میکند زمانی که بین دوراهی قرار گرفت اختیار را به این دلیل خداوند به انسان داد آنجا به انسان قدرت قضاوت داده شد در مسیر خودش قضاوت کند. در کنگره یاد گرفتیم و آموزش دیدیم که دوربین را روی خودمان بیاوریم دیگر نمیتوانیم کسی را قضاوت کنیم مثل گذشته، عامل بسیاری از این حال بدیهای ما انسانها قضاوت کردن است. کنگره ۶۰ اهمیت زیادی برای قضاوت کردن قائل است کسانی بخواهند قضاوت کنند تجسس کنند و داوری کنند از نظر کنگره چیزی از آموزشها دریافت نکردند قضاوت سخت است میگویند قاضی کفش پایش نباید تنگ باشد آن لحظه شاید نتواند درست قضاوت را انجام بدهد.
مشارکت همسفر فاطمه:
دستور جلسات در کنگره ۶۰ کاربردی هستند میتوانیم از آنها استفاده نماییم. ممکن است کلید سختیها و مشکلات ما باشند. زمانی که جلسه شروع میشود ۱۴ ثانیه سکوت برقرار میشود که از جهل و نادانی خود به خداوند پناه ببریم. زیرا همین جهالت باعث شده که افرادی مواد مخدر استفاده کنند حال خواسته یا ناخواسته فرقی نمیکند. اما زمانی که وارد کنگره ۶۰ میشوند و شروع به سفر میکنند و در لژیون قرار میگیرند اگر طبق قوانین و گفتههای راهنما عمل نمایند و در مورد هم لژیونیها و دیگر افراد کنگره قضاوت نکنند قطعاً سفر خوبی خواهند داشت زمانی که در مورد دیگران قضاوت میکنیم باعث میشود انرژیمان از بین برود انرژی که باید صرف کارهای خودمان از جمله درمان و آموزش شود. قضاوت کردن در مورد انسانها در ما تخریب ایجاد میکند و آرامش و آسایش ما سلب میشود. کسانی که دائماً در مورد دیگران قضاوت میکنند در زندگی شخصی هدف و برنامه مشخصی ندارند حتی قضاوت کردن در مورد فرزندان و مسافر باید در حدی باشد که وارد حریم خصوصی آنها نشویم. قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد. قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است. قضاوت کردن بسیار دشوار است و هرکسی نمیتواند قضاوت نماید کسی میتواند قضاوت کند و حکم صادر نماید که علم و دانش آن را دارد و درس قضاوت را خوانده باشد و مراحلی را پشت سر گذاشته باشد. هرچه سطح دانایی بالاتر باشد قضاوت راجع به دیگران پایینتر است انسان جاهل بیشتر در مورد دیگران قضاوت میکند و در هر کاری دخالت میکند. برای این که عقل آدمی بتواند به درستی قضاوت کند بایستی بداند، گویی قدرت عقل به میزان دانایی اوست و هرچه دانایی انسانها در بستر آموزش، تجربه و تفکر افزایش پیدا کند باید به همان نسبت قدرت تشخیص افزایش یابد و خطاها در قضاوتها کم و کمتر میشوند که خود باعث انتخابهای سالم و درست میگردد و به برقراری صلح و آرامش در زندگی حیات و حیاتها میانجامد. اما اگر سطح آگاهی، شناخت و معرفت انسان کم باشد به راحتی فریب ظاهر را خورده و مشکلات زیادی برای خود و دیگران بهوجود میآورد. در جهانبینی مثلث جهالت مقابل مثلث دانایی قرار دارد. مثلث جهالت از سه ضلع تشکیل شده است؛ ترس، منیت، ناامیدی کسی که در مورد دیگران قضاوت میکند امکان دارد از ترس، منیت و حتی ناامیدی باشد. گاهی با قضاوت کردن میخواهیم از خود فرار کنیم نباید در مورد کسی قضاوت کنیم زیرا ما نمیدانیم زندگی آنها چگونه است و چه بر آنان میگذرد و در چه شرایطی هستند. یک ضربالمثل معروف است که میگوید؛ اگر میخواهی درباره راه رفتن کسی قضاوت کنی کمی با کفشهای او راه برو. بیشتر قضاوتها در ظاهر است زیرا هرچه چشممان ببیند سریع مورد قضاوت قرار میدهیم برای لحظهای تفکر نمیکنیم که شاید اینگونه نباشد که ما میبینیم. در وادی اول یاد گرفتیم که قبل از انجام هر کاری تفکر کنیم پس هر زمان که خواستیم قضاوت کنیم لحظهای تفکر کنیم. در کنگره ۶۰ یاد میگیریم که انگشت و دوربینمان به طرف خودمان باشد و به قضاوت خودمان بپردازیم تا بتوانیم عیبها و ضعفهای خودمان را رفع کنیم چون اصولاً ما قضاوت را برای پنهان کردن ضعف و ناتوانی خودمان انجام میدهیم من باید بیاموزم که قضاوت را با من شروع کنم نه تو، قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم.
مشارکت همسفر سمانه:
آقای مهندس در سیدی قضاوت و جهالت فرمودند: قضاوت احتیاج به پیشنیازهای فراوانی همچون ایمان، فرمان عقل، خودشناسی، علم، آگاهی، عدالت، آموزش، بیطرف بودن، صبر و تقوا دارد اما جهالت پیشنیازی ندارد و به معنای عدم آگاهی و نادانی است. برای جهالت به هیچ تلاش و هزینهای نیاز نیست اما قضاوت و عدالت هزینه دارد. زمانی که جهالت باشد ترس و ناامیدی و منیت به دنبالش میآید و در واقع صفات منفی مانند حرص، بخل و حسد، خرافات میوههای جهالت هستند و خودخواهی ثمره نادانی و جهالت است و نتیجه جهالت عدم امنیت است. یک شخص مصرف کننده از روی جهل به اعتیاد روی آورده است ولی در کنگره میتواند با آموزشهای لازم به دانایی برسد و از این کار ضدارزشی دست بردارد. انسان از ابتدا گویی قاضی به دنیا آمده است و مرتب در حال قضاوت کردن است. هنگامی که در امور شخصی دیگران تجسس میکنیم و نظر میدهیم این به معنی جهالت است و نباید هیچکس را قضاوت کرد در کنگره ۶۰ یاد میگیریم که فقط و فقط دوربینمان در زندگی روی خودمان باشد و آن را روی خود متمرکز کنیم و فقط عیبهای خود را ببینیم و آنها را رفع کنیم و برای این کار بر روی ضلع جهانبینی باید کار کنیم و با آموزشها دانایی خود را به دانایی مؤثر تبدیل کنیم. زمانی که ما در مورد دیگران قضاوت میکنیم باعث میشود انرژیمان از دست برود که این انرژی باید صرف کارهای خودمان از جمله درمان و آموزش شود و قضاوت کردن در ما ایجاد تخریب میکند و آرامش و آسایش را از ما سلب میکند حتی قضاوت کردن در مورد فرزندان و همسر هم باید در حدی باشد که وارد حریم خصوصی آنها نشویم و من از این دستور جلسه یاد میگیرم که قضاوت نکنم تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم. من فهمیدم اگر دریا باشیم با پرتاب هیچ خرده سنگی متلاطم نشویم هر حرفی ارزش شنیدن و هر قضاوتی ارزش بحث کردن را ندارد از تاریخچه دردهای آدمها بیخبریم نمیدانیم از کجا چگونه و چه زخمهایی خوردهاند باید اینقدر قوی باشیم تا بتوانیم از کنار آدمهای منفی عبور کرده و از حرف آنها نرنجیم.
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی کریمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
67