جهالت مترادف با نادانی است

همسفر فرشته رهجو راهنما همسفر اکرم لژیون چهارم در برداشت خود از دستور‌جلسه «قضاوت و جهالت» چنین نوشت؛ شما را به خواندن این مطلب دعوت می‌کنیم و از این‌که همراه ما هستید سپاس‌گزاریم.

سلام دوستان فرشته هستم یک همسفر: 

وقتی خداوند انسان را آفرید، گفت: نمی‌خواهم انسان مثل بقیه موجودات دست‌آموز باشد برای همین قدرت اختیار و قضاوت را به او داد، اما قضاوت در مورد خودش و قدرت اختیار را به او داد تا با این قدرت، راه درست زندگی کردن را پیدا کند.

انسان لحظه به لحظه درحال قضاوت خود است که کجا برود، از کدام راه برود و کدام راه را نرود. کسی که در مورد دیگران قضاوت می‌کند، حتما آن ویژگی یا صفت در درون خود اوست، مثلا اگر بگوییم من این خصلت را نمی‌پسندم، باید بدانم که اگر این ویژگی را نداشته‌ام اصلا نمی‌توانستم آن را احساس کنم، حال ممکن است این ویژگی آشکار باشد یا پنهان؛ اگر به‌صورت پنهان باشد، مثل همان بذری است که درون خود کاشته‌ایم و یک روزی جوانه می‌زند و میوه‌اش همان صفتی می‌شود که در دیگران دیده‌ایم.

حال ممکن است این ویژگی‌ها و خصلت‌هایی که در دیگران احساس می‌کنیم در یکی صد و در دیگری پنج باشد و اگر در راستای آن ویژگی با هم وارد مبارزه و جنگ شوند، کسی بیشتر ضربه می‌خورد که آن ویژگی را کمتر داشته باشد.

 قضاوت نیاز به پیش‌زمینه دارد یعنی؛ برای قضاوت باید اول آگاهی، دانایی و عدالت وجود داشته باشد، ولی جهالت نیاز به پیش‌زمینه ندارد، جهالت مترادف با نادانی است. وقتی دانایی وجود ندارد، جهالت و نادانی به‌وجود می‌آید. منیت، ترس، ناامیدی، خودخواهی و...جهالت را به‌وجود نمی‌آورند بلکه همگی محصولات جهالت هستند. شخصی که به کنگره می‌آید و به دانایی می‌رسد، تمام ویژگی‌ها و محصولات جهالت او از بین می‌رود، پس هرچه انسان داناتر باشد جهالت او کمتر است. در پایان‌ خداوند را هزاران بار شکر می‌گویم که در مسیر کنگره قرار گرفتم.

ویراستاری: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)

 ارسال مطلب: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر گلثومه (لژیون اول)

رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر گلثومه (لژیون اول) 

همسفران نمایندگی رضا مشهد