قضاوت از نفس صادر می‌شود

چهارمین جلسه از دوره دوازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد با استادی راهنمای محترم مسافر عباس ، نگهبانی همسفر پوريا و دبیری همسفر مهدی با دستور جلسه "قضاوت و جهالت" شنبه ۹ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان عباس هستم یک مسافر.

خداوند را شاکرم که فرصت داد تا برای باری دیگر در جمع دوستان کنگره ۶۰ باشم. این اولین باری است که به عنوان استاد در جمع شما همسفران حضور پيدا می‌کنم و از این بابت بسیار خوشحالم. دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت است. ریشه اصلی کلمه قضاوت، قضا به معنی حکم کردن و ریشه کلمه جهالت، جهل به معنی نادانی است. هر فعل و صفتی که در انسان و هستی جاری هست بر مبنای دو صور آشکار و پنهان است. قضاوت به معنی حکم کردن راجب به یک موضوع است که این کار مخصوص دادگاه‌ها و قاضی هایی است که درس این رشته را خوانده اند و در آن کار مهارت پیدا کرده‌اند؛ البته حتی قاضی ها هم مرتکب اشتباه و خطا می‌شوند. به عنوان مثال: در یکی از زندان های امریکا فردی پس از گذشت ۲۴ سال حبس کشیدن، بی گناه شناخته شد و از زندان آزاد شد؛ زیرا قضاوت به درستی انجام نگرفته بود. به راستی قضاوت چیست و چرا ما دیگران را قضاوت می‌کنیم؟ قضاوت چیزی است که خداوند در وجود ما انسان‌ها نهادینه کرده؛ به همین دلیل ما بایستی خیلی مراقب اعمال خود باشیم. قدرت مطلق به ما اختیار کامل عطا کرده و اختیار با قضاوت هم‌سو و هم راستا است. به عنوان مثال: از صبح که از خواب بیدار می‌شويم می‌توانیم تصمیم بگیریم که این کار را بکنیم یا نکنیم، این حرف را بزنیم یا نزنیم، اینجا برویم یا نرویم؛ اما نکته‌ی حائز اهمیت این است که همراه با قدرت اختیار، قدرت قضاوت کردن مُستَتِر و نهان شده است؛ یعنی شاید دیده نشود اما کاملا جاری است. گاهی اوقات ممکن است ما قدرت تشخیص فرآورده های ذرات نفس را نداشته باشیم؛ یعنی من وارد یک مقوله ای می‌شوم، اما حال دورنی من خراب می‌شود، اینجاست که اگر ساختار را بررسی کنیم در خواهیم یافت علل این موضوع قضاوت هایی است که بنده انجام داده‌ام.

قضاوت از نفس صادر می‌شود و از من خیلی جلوتر است، برای همین من باید خیلی کاردرست باشم و بایستی خیلی آموزش بگیرم تا بفهمم مشغول به انجام چه کاری هستم. موضوع اصلی اين است که چرا وقتی قضاوت می‌کنیم حالمان خراب می‌شود؟ حتی خیلی اوقات قضاوت فقط به صورت پنهانی و در دلمان صورت می‌گیرد، اما چرا حالمان گرفته می‌شود؟ زیرا وقتی دیگران را قضاوت می‌کنیم به صورت ناخودآگاه یکسری از انرژی ها از ما گرفته می‌شود، این انرژی ها شامل انرژی هایی است که من باید صرف درس خواندن، سی‌دی نوشتن و خیلی چیزهای دیگر بکنم، اما با قضاوت کردن بی‌مورد دیگران این انرژی ها از من کاسته می‌شود. به قول استاد امین: در صور آشکار، انرژی معادل پول است؛ وقتی که من درگیر قضاوت می‌شوم، همانند این میماند که من کارت بانکی خودم را همراه با رمز شخصی اش در اختیار دیگران قرار داده‌ام و آنها دائما در حال خرج کردن پول ها یا همان انرژی های من هستند و من خودم متوجه این موضوع نیستم تا زمانی که کم می‌آورم و به ناتوانی می‌رسم. این موضوع قضاوت به حدی قدرتمند است که شاید باعث شود من در هنگام خواب هم قضاوت کنم. به نظر من انسان خیلی وقت ها اگر خیلی از موضوعات را نداند بسیار راحت تر است، زیرا انسان هایی که خواسته ای مبنی بر یادگیری و آموزش دارند و می‌خواهند جهان بینی را در کنگره فرا بگیرند بایستی درد هایی را متحمل شوند؛ ولی درنهایت محصول خیلی شیرینی خواهد داشت. چه کار می‌توانیم انجام دهيم تا دیگران را کمتر مورد قضاوت قرار دهیم؟ اول باید بپذیریم که ما یک دشمن در صور پنهان خود به نام قضاوت کردن داریم، وقتی این کار را انجام دادیم قبل از قضاوت کردن دیگران کمی با خود تفکر و تعقل می کنیم که آیا این کار را انجام بدهم یا ندهم یا این حرف را بزنم یا نزنم. همه‌ی ما نیک می‌دانیم که تنها قاضی و قضاوت کننده قدرت مطلق است و کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند در اولین گام‌ دچار شرک می‌شوند؛ یعنی برای خداوند شریک قائل می‌شوند. 

خیلی ممنون که با سکوت خودتان به صحبت های بنده گوش دادید

مرزبان خبری: همسفر محمد مهدی 

تایپ: همسفر پوريا لژیون اول 

ویراستاری: همسفر امین لژیون دوم 

ارسال خبر: همسفر محمد مهدی لژیون اول

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد