آقای مهندس در سیدی قضاوت و جهالت فرمودند: قضاوت احتیاج به پیش نیازهای فراوانی مثل ایمان، فرمان عقل ، خود شناسی، علم، آگاهی، عدالت، آموزش، بیطرف بودن و صبر و تقوا دارد؛ اما جهالت پیش نیازی ندارد و به معنای عدم آگاهی و نادانی است. جهالت مترادف با نادانی است. زمانی که جهالت و نادانی باشد ترس و ناامیدی میآید.
اگر جهالت باشد امنیت نیست؛ اما اگر دانایی باشد، آن موقع امنیت هم وجود دارد. خودخواهی زاییدهی جهالت است. شخص جاهل خودخواه و خرافاتی است. اگر شخص دانا باشد خرافات را قبول ندارد. همه اینها میوههای جهالت و نادانی است. مصرفکنندگان به علت جهالت به سمت مواد مخدر کشیده شدهاند و آنهایی که به درمان رسیدهاند در واقع آموزش دیدهاند که به دانایی رسیدهاند. آنها نه تنها مواد؛ بلکه اکثر کارهای ضدارزشی را کنار گذاشتهاند.
جاهل بودن برای انسان هیچ هزینهای ندارد؛ ولی برای قضاوت کردن و اجرای عدالت هزینه دارد. انسان وقتی خلق شد قدرت مطلق فرمودند: من موجودی از خاک خلق کردهام یعنی، تمام ذراتی که در خاک است در کالبد فیزیکی انسان هم وجود دارد. ویژگی که به این موجود داده شده در هیچ کدام از نباتات،جامدات و حیوانات داده نشده و آن این است که به او اختیار داده شده تا خودش راه را پیدا کند و به خاطر این ویژگی او را در سر یک دو راهی قرار داد، یکی راه تقوا و دیگری فسق وفجور تا خودش بتواند خودش را قضاوت کند، نه دیگران را. انسان موجودی است که گویی قاضی به دنیا آمد و مرتب در حال قضاوت کردن است. هر روز در حال قضاوت کردن هستیم که این کار را انجام بدهیم یا انجام ندهیم؟ به این جا برویم یا نرویم؟ و هزاران قضاوتهای دیگر. هر کدام از این راهها چه راه تقوا یا راه فسق و فجور ممکن است هزاران شاخه باشند.
در اینجا بود که خداوند یک عملیات شعبده بازی انجام داد و گنج را در جلوی چشم انسان نگذاشت، در این مورد آقای مهندس میفرمایند: گنج در ویرانهها است باید به جستجوی آن بروی تا آن را بیابی. در حرکت، یک راه به گلستان و دیگری مانند آتش است. زمانی که وارد گلستان میشوید ممکن است سر از جهنم در آورید و اما زمانی که وارد آتش میشوید از گلستان و بهشت خدا سر در می آورید. راه آسان به سختی و راه سخت به آسانی منتهی میشود .کسی که برای به دست آوردن ثروت راه آسان را انتخاب کند، مثل؛ دزدی یا قاچاق کردن در کوتاه مدت به ثروت میرسد؛ ولی قطعا آخر و عاقبت ندارد و در مقابل اگر انسانی با زحمت و تلاش فراوان و طولانی مدت به ثروتی برسد خودش و فرزندانش از آن بهره خواهند برد.
قضاوت در درون همهی انسانها وجود دارد و ما در طول روز بارها قضاوت میکنیم، چه خوب است که این قضاوتها فقط برای کارهای خودمان باشد. هنگامی که ما در امور شخصی دیگران تجسس میکنیم و نظر میدهیم این جهالت است. بنابراین در اموری که به ما مربوط نیست نباید وارد شویم و قضاوت کنیم.در ما تخریب ایجاد میکند و ما بیشتر در جهالت فرو خواهیم رفت چرا که قضاوت کردن بر اساس حس ظن و گمان کار درستی نیست و کار ضد ارزشی محسوب میشود. ما در کنگره یاد گرفتیم که در مورد دیگران تجسس و قضاوت نکنیم.
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر حدیث (لژیون ششم)
عکس: همسفر منیره، مرزبان خبری
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنماهمسفر حدیث (لژیون ششم)
ویراستار: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
130