حکم کردن بر مبنای آگاهی و تجربه

قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت، ندانستن و عدم آگاهی است ارتباط بین این دو کلمه این است که باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم قضاوت زمانی اتفاق خواهد افتاد که من در مورد آن موضوع و یا شخص آگاهی نداشته باشم فقط از روی ظاهر آن‌ها را قضاوت کنم. خرابه‌های ویران توسط انسان‌های دانا آباد می‌شود و انسان دانا کسی است که می‌داند کجا قضاوت کند و کجا قضاوت نکند برای اين‌که کسی بتواند قضاوت کند باید نسبت به چند مورد در آن زمینه آگاهی، علم و تجربه به دست بیاورد و مراحلی را طی کند، درس‌هایی را فرا گیرد تا بتواند قضاوت کند به همین دلیل است که وقتی شکایتی در دادگاه می‌شود آن شکایت از تمام ابعاد سنجیده می‌شود و حتی‌‌ قاضی از کارشناسان و کسانی که در آن زمینه تخصص دارند کمک می‌گیرد اما باز هم ممکن است اشتباه شود حال چگونه به خود اجازه می‌دهیم که هرطور که می‌خواهیم دیگران را قضاوت کنیم، قضاوت درست بر پایه مثلث دانایی تجربه، تفکر و آموزش است درغیر این‌صورت از روی جهالت است. من در کنگره۶٠ یاد گرفتم که انگشت و دوربینم به طرف خودم باشد و به قضاوت خودم بپزدازم تا بتوانم عیب‌ها و ضعف‌های خود را رفع کنم؛ چون اصولاً  قضاوت را برای پنهان کردن ضعف و ناتوانی و جهالت را در اثر نبودن دانایی انجام می‌دهیم جهالت نقطه مقابل قضاوت است و هنگامی که انسان آگاهی نداشته باشد نباید در مورد هر چیزی بی‌خود و بی‌جهت قضاوت کند و این از جهل و نادانی ما سرچشمه می‌گیرد قضاوت باید بر اساس دانایی و آگاهی باشد قضاوت نادرست روی سیستم شبه افیونی تاثیر می‌گذارد و ایجاد استرس و ترس می‌کند که راه آن فقط یادگیری جهان‌بینی و درست زندگی کردن است. امیدوارم که با آموزش‌های کنگره‌۶۰ بتوانیم از قضاوت‌کردن بی‌جا و بی‌مورد پرهیز کنیم و تا با کفش کسی راه نرفته‌ایم او را مورد قضاوت خود قرار ندهیم.
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
ویراستاری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم )
تنظیم و ارسال: راهنما همسفر سمیه
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک