نوشتار مسافر حسن، رهجوی راهنمای محترم مسافر احسان در رابطه با:" قضاوت و جهالت".

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر.
در جهان‌بینی، مثلث جهالت مقابل مثلث دانایی قرار دارد. ضرب المثلی هم می‌گوید: اگر می‌خواهی درباره‌ی راه رفتن کسی قضاوت کنی، کمی با کفش‌های او راه برو.
زمانی که در مورد دیگران داوری می‌کنم باعث می‌شود انرژی من از بین برود، انرژی که باید صرف کارهای خودم از جمله درمان و آموزش شود. قضاوت کردن در مورد انسان‌ها، درون آدمی تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش او را سلب می‌گرداند.
اگر بخواهم دائماً مشغول دیگران باشم از هدف و برنامه‌ی زندگی‌ام دور خواهم شد.
قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است، پس قضاوت رابطه‌ی مستقیمی با جهالت دارد، اما کسی می‌تواند این کار را انجام دهد و حکم صادر نماید که علم، دانش و درس آن را فراگرفته باشد.
هر چقدر سطح دانایی بالا باشد، قضاوت راجع به دیگران پایین‌تر است، بنابراین یک انسان جاهل بیشتر در مورد دیگران قضاوت کرده و بیشتر در هر کاری دخالت می‌نماید، ولی هر چقدر دانایی در بستر آموزش، تجربه و تفکر افزایش یابد به همان نسبت قدرت تشخیص افزایش یافته و خطاها در قضاوت‌ها کم و کمتر خواهد شد.

نگارش: مسافر حسن از لژیون دوازدهم نمایندگی رضوی
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی