جهالت و عمق تاریکی

 انسانها از زمانی که صاحب اختیار شدند شروع کردند به قضاوت کردن هرلحظه و هر دقیقه، مثلا به کنگره بروم یا نروم ؟ یا پولم رادر این راه خرج کنم یا نکنم؟ ویا خیلی از مسائل دیگر در واقع ما مدام در حال انتخاب و قضاوت هستیم که سر انجام کارمان به کجا ختم می شود فسق و فجور یا تقوا که بستگی به میزان آگاهی ودانایی ما دارد. برای یافتن گنج های پنهان زندگی باید تلاش بسیار کرد.

برای رسیدن به دانایی و موفقیت و چشیدن لذتهای زندگی اگر راه کوتاه و آسان را انتخاب کنیم، مثل مصرف مواد مخدر و سرخوشی بعد از آن که کوتاه و درنهایت ما را به عمق تاریکی و جهالت میبرد؛ ولی اگر راه به ظاهر سخت راانتخاب کنم درنهایت به گلستان ختم می شود مانند روزه گرفتن که درنهایت منجر به سلامتی یا کار سنگین کشاورزی که در نهایت تبدیل به مزرعه یا باغ سرسبز می شود. مسئله مهم اینجا است که ما حق قضاوت دیگران را نداریم برای اینکه دچار این خطا نشویم. لازم است مراحل قضاوت را بدانیم.

ابتدا سوءظن بعد تجسس، سرزنش و غیبت که ناشی از جهالت ما است. قاضی برای قضاوت اطلاعات و اسناد کامل را کسب؛ سپس حکم صادر می کند ولی ما بدون طی این مراحل به راحتی در مورد افراد که ناشی از جهل و نادانی ما است قضاوت می‌کنیم. درحالیکه از ابتدا موضوع به ما ارتباطی نداشته است چه برسد به قضاوت کردن. برای حفظ آرامش خود در زندگی بهتر است ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه و قضاوت نکنیم. عملی که منشاء آن از جهالت ونادانی باشد پیامدهایی هم‌چون خرافات، بیقراری، منیت، کبر، غرور وحسادت و... به همراه خواهد داشت. یکی از آموزشهای اساسی کنگره بر مبنای عدم تجسس و قضاوت در مورد دیگران است. امیدوارم در این راستا حرکت کنم و بفرمان برسم.

نویسنده و رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر کتی (لژیون نهم)

ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)

نمایندگی همسفران شمس