پیش‌ نیاز قضاوت؛ خودشناسی

پنجمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های مجازی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی کریمان با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» به استادی همسفر سارا در روز شنبه ۹ تیر ماه ۱۴٠۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
قضاوت از روی عدالت می‌آید یعنی من درباره کسی حرفی بزنم اما منصفانه آقای مهندس در سی‌دی قضاوت و جهالت می‌فرمایند: « قضاوت احتیاج به پیش نیازهایی دارد همچون ایمان، فرمان عقل، خودشناسی، علم، آگاهی، عدالت، آموزش، بی‌طرف بودن، صبر و تقوا اما به جهالت نیازی ندارد» وقتی قضاوت می‌کنیم در نهایت کسری از ثانیه مغز انسان درگیر می‌شود و انرژیمان گرفته می‌شود. انسان از وقتی که به دنیا می‌آید مرتب در حال قضاوت کردن است و همیشه و هر روز که از خواب بیدار می‌شویم در حال قضاوت کردن هستیم که آیا من این کار را بکنم یا نه؟ این غذا را بخورم یا نه؟ من اینجا بروم یا نه؟ یا هزاران قضاوت‌های دیگر خداوند برای انسان دو راه قرار داد، ۱. راه گلستان، ۲. راه خارستان، که به این معناست که بعد از هر آسانی سختی است بعد از هر سختی یک آسانی است مثل کسی که با انتخاب خود راه آسان را پیش می‌گیرد و دست به دزدی می‌زند و یک شبه پولدار می‌شود که نتیجه‌اش هم معلوم است ولی کسی که با زحمت فراوان و با مشکلات خود برخورد می‌کند که این راه خارستان است که می‌تواند آن را به گلستان تبدیل کند.
برای اینکه عقل آدمی بتواند قضاوت درست بکند قدرت عقل به میزان دانایی در بستر آموزش و تجربه و تفکر باشد وقتی که قضاوت می‌شوم بحث جهالت مطرح می‌شود و مثلث جهالت هم همان ترس، منیت و ناامیدی است و همیشه باید دوربین را روی خودم بیندازم چون قضاوت کردن براساس حس، ظن و گمان کار درستی نیست انسان وقتی در جهل و نادانی باشد وجودش پر از ضدارزش‌هاست و خارج شدن از آن بسیار سخت است بعضی از انسان‌ها قضاوت می‌کنند که این قضاوت‌ها آخرش به غیبت ختم می‌شود من قبلاً خودم از روی حرف دیگران چیزهایی را می‌شنیدم ولی بدون تحقیق درباره آن شروع به قضاوت کردن می‌کردم و هر چقدر بیشتر درگیر این موضوع می‌شدم این قضاوت‌ها پررنگ‌تر می‌شدند بچه که بودم قضاوت کردن را نمی‌فهمیدم و همه برای من یکسان بودند وقتی بزرگتر شدم فهمیدم که معایب دیگران برایم بزرگتر شده است به غلط، آدم‌ها را قضاوت می‌کردم و این باعث می‌شد که دوست داشتن‌ها برایم کمرنگ‌تر شود و با آموزش گرفتن از این مکان مقدس دانایی‌ام را بالا برده‌ام در کنگره ۶۰ یاد گرفتم که انگشت اشاره و دوربین را طرف خودم قرار دهم و فقط و فقط خودم را قضاوت کنم بتوانم عیب‌ها و ضعف‌های خودم را رفع کنم من باید یاد بگیرم که با من شروع کنم، نه تو هر وقت قضاوت می‌کردم از آنجایی که زمین گرد است مورد قضاوت هم واقع می‌شدم آقای مهندس می‌فرمایند: «ما از صور پنهان انسان‌ها اطلاعی نداریم پس نباید به خود اجازه قضاوت دهیم ما باید بدانیم که در مقامی نیستیم که بخواهیم قضاوت کنیم» هر وقت من کسی را مورد قضاوت قرار دادم و در زندگی آن تجسس کردم یعنی جهالت کردم. چیزی را که به چشم می‌بینیم نباید در موردش قضاوت کنیم اولین چیزی که برای ما در قضاوت کردن اتفاق می‌افتد این است که انرژی ما گرفته می‌شود و آرامش از ما سلب می‌شود. مصرف مواد مخدر از روی نادانی و جهالت است. کسانی که به رهایی می‌رسند و آموزش دیده و به دانایی رسیده‌اند در این صورت اتوماتیک مواد مخدر به همراه سایر اعمال ضدارزشی کنار گذاشته می‌شود من همیشه خودم و دیگران را و مسافرم را مورد قضاوت قرار می‌دادم همیشه دید منفی داشتم و این باعث می‌شود جهالت داشته باشم و همیشه ترس و ناامیدی و منیت همیشه همراه من باشد و در واقع صفات منفی ما میوه جهالت است.

رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی کریمان