قضاوت کردن؛ باعث حسادت می‌شود

هشتمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان به استادی راهنما همسفر معصومه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز شنبه ۹ تیر ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته قضاوت جهالت می‌باشد. صحبت خود را با یک سوال شروع می‌کنم، قضاوت کار چه کسی است؟ قضاوت کار قضات می‌باشد؛ چون انسان برای قضاوت کردن نیاز به اطلاعات و آگاهی بالایی دارد؛ مثلاً بعضی از همسفران یا مسافران به خاطر عدم تعادلی که در افکار و اندیشه دارند، مسافر یا همسفرشان را راحت قضاوت می‌کنند یا همسفر، مسافری را که ۱۰ سال در کنگره خدمت می‌کند و به تعادل و حال خوش رسیده است را با مسافر خودشان که فقط چند ماه یا یک سال است که سفر می‌کند، مورد قضاوت قرار می‌دهد و می‌گوید ببین فلان مسافر چقدر پیشرفت کرده است.

همین افکار باعث می‌شود، مثلث جهالت درون شخص روز به روز پر رنگ‌تر شود و آرامش را از خود و مسافر خود بگیرد. خیلی وقت‌ها این افکار باعث می‌شود از مسیر کنگره خارج شوند. وقتی از مسیر کنگره خارج شدند به خاطر افکار و عمل نادرست خودشان کنگره را راحت قضاوت می‌کنند. به قول استاد امین شخصی که در کنگره در حال سفر کردن و درمان خود است، باید تنها تمرکزش بر روی اعمال خود باشد. این‌که دیگران چه مقدار شربت استفاده می‌کنند، فلان خدمت‌گزار چگونه صحبت می‌کند، این‌ها باعث می‌شوند، وارد حاشیه‌ها بشوند و به درمان خودشان ضربه بزنند.

قضاوت کردن باعث حسادت می‌شود و همین حسادت باعث می‌شود که انسان از درون آشفته و دچار ناامیدی شود. قضاوت همیشه دو طرف است، زمانی که من دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهم، شک نکنم که دیگرانی هم هستند که من را مورد قضاوت قرار می‌دهند و این را باید بدانم که هر عملی یک عکس العمل دارد. کلاً انسان‌ها خواسته یا ناخواسته در طول مسیر زندگی دچار  قضاوت کردن می‌شوند. اگر من در مسیر کج باشم قضاوت کردنم، کاری ضد ارزشی است. قضاوت کردن می‌تواند، سازنده و یا مخرب باشد. زمانی که شخصی دانایی بالایی داشته باشد و اطلاعات و آگاهی درستی داشته باشد، قضاوت‌هایش بهتر خواهند شد.

راهنما زمانی رهجویش را قضاوت می‌کند که بتواند به او کمک کند تا مسیر درست را پیدا کند. به نظر من وقت انسان، با ارزش است نباید زمان و انرژی‌اش را صرف قضاوت‌های بیخود کند. در جهان‌بینی یاد گرفتیم، انرژی در جهان مادی معادل پول است و این قضاوت کردن باعث می‌شود به جای این‌که انرژی خود را صرف کارهای خوب کنیم که باعث پیشرفت ما می‌شوند، با  قضاوت کردن انرژی با ارزش خود را هدر می‌دهیم. در ادامه دستور جلسه جهالت آمده است، جهالت از سه ضلع منیت، ترس و ناامیدی تشکیل شده و باعث می‌شود، من دچار حسادت، کینه نفرت و ناامیدی و از درون، گرفتار بیماری‌های روان‌تنی شوم و بعدها خودشان را درصور آشکار نشان می‌دهند؛ مثل کسی که خیلی استرس دارد، دچار بیماری قلبی، معده درد، سر درد و... می‌شود.

شخصی  که حسود باشد از بیماری ناراحتی اعصاب رنج می‌برد و شخصی که مدام دیگران مورد قضاوت قرار می‌دهد و این موضوع باعث می‌شود، ناراحتی‌هایی برایش پیش آید و آرامش او را بر هم بزند. کسی که مثلث جهالت درونش پر رنگ باشد، بیشتر در حاشیه قرار می‌گیرد و به خاطر اون جهل و ناآگاهی که دارد دیگران را مورد قضاوت اشتباه قرار می‌دهد. حال سؤالی دیگر پیش می‌آید، چه زمانی دیگران را خیلی راحت مورد قضاوت قرار نمی‌دهیم؟ زمانی که من دانایی بالایی داشته باشم، قضاوت‌های من بهتر خواهند شد. قضاوت اگر از روی دانایی باشد باعث بیرون آمدن از عمق تاریکی‌ها و رسیدن به نور و روشنایی‌ها می‌شود.

تایپ: راهنما همسفر معصومه
رابط خبری: راهنما همسفر سمیه
عکاس: مرزبان خبری، همسفر مرضیه
ویراستار و ارسال: راهنمای تازه‌واردین، همسفر سمانه
همسفران نمایندگی گوجان