تمام دستور جلسات در کنگره بابی را به روی آگاهی باز میکند، برای اینکه یک مسافر بتواند در کمال آرامش و امنیت به سفر خود ادامه دهد؛ یکی از اموری که میتواند آرامش هر انسانی را بههم بریزد و او را تهی از انرژی کند، قضاوت کردن است که ناشی از جهالت او است. قضاوت در امور حقوقی، به معنی تصمیمگیری برای پایان دادن به اختلاف میان طرفین یک دعوی است که انجام آن کار قاضی عادل است و در لغت به معنی حکم کردن و داوری کردن است.
انسان، تنها موجودی است که دارای قدرت قضاوت هست، هیچ موجود دیگری دارای چنین قدرتی نیست، هر انسانی در لحظه لحظه زندگی خود ناگزیر است، حکم کند که چه بخورد و چه نخورد؟ کجا برود یا نرود؟ کاری را انجام دهد یا آن را انجام ندهد؟ پس فرآیند قضاوت همهجا برای آدمی صادق است، اما اگر کمی تأمل کنیم، متوجه میشویم که نکته مهم در قضاوت، قدرت تشخیص درست است که آیا حکمی که صادر میکنیم صحیح و سالم است یا خیر؟ مشکل تمام انسانها، ناشی از عدم تشخیص صحیح و جهالت، نشأت میگیرد.
بزرگترین دشمن انسان، جهل و ناآگاهی خودش است، انسان جاهل، همانند یک عقرب میتواند خود زنی کند انسان، جاهل به دنیا میآید و این گناه نیست، اما جاهل از دنیا رفتن گناه است. یک طفل نمیداند و دست در آتش میبرد، او نمیداند اما برای دانستن در تلاش است و میخواهد بداند، اما انسانهایی هستند که با تعصب خود میخواهند جهل خود را نگه دارند و یا نمیدانند که نمیدانند، چنین انسانهایی همیشه جلوی چشمهای خود را بستهاند و در تاریکی زندانی میشوند، چه تاریکی از جهل بالاتر؟
انسان جاهل در واقع چیزی درک نمیکند و درک نکردن در حقیقت یعنی ندیدن. زمانی که چشم ظاهر نمیبیند این هم ظلمت است، اما زمانی چشم عقل او نمیبیند که حجابی جلوی چشم آن را گرفته است، زمانی که ادراک درست نداشته باشد، ظلمت اندر، ظلمت است. آن زمان هر چیزی را هم ببیند فایده ندارد و همانند یک سوء مصرف کننده مواد مخدر به نوعی دنیا را وارونه میبیند، آن زمان نه تنها در مورد خود نمیتواند قضاوت درست انجام بدهد، بلکه گرفتار قضاوتهای مذموم در مورد دیگران و یا هستی و خداوند میشود.
یک انسان جاهل، به خود اجازه میدهد در مورد دیگران و اعمال آنها قضاوت نماید، بهطور کلی جهالت باعث میشود که بهدنبال آن خودخواهی، حب و بغض، کینه و نفرت، تعصب و خرافات، افراط و تفریط، ترس و منیت و ناامیدی و هزاران مشکل دیگر بوجود بیاید. وقتی جهالت باشد، نتیجه آن عدم امنیت است و با رسیدن به آگاهی امنیت خود را نمایان میسازد، همانطوری که جناب مهندس به ما آموزش دادهاند، بایستی به دنبال کسب دانایی عام باشیم، دانایی عام به معنی علم زندگی و چگونگی سالم زیستن است.
همه انسانها بایستی در این علم مشترک باشند و چگونه در آرامش زیستن، برای عموم انسانها لازم و ضروری است. جدا از دین و مذهب، زبان و ملیت، سواد و دانایی عام، به انسان یاد میدهد که چگونه ذهن او درگیر قضاوت و پیشداوری نشود. دانایی عام به معنی آگاهی لازم برای قضاوت کردن درست، در مورد خود و قضاوت نکردن در مورد دیگران است.
انسان با قضاوت کردن در مورد دیگران نه تنها در مسیر تزکیه و پالایش قرار نمیگیرد، بلکه باعث میشود بصیرت و آگاهی که باعث دیدن معایبش میشود، از بین برود که این موضوع به زیبایی در سیدی قضاوت آقای امین دژاکام باز شده است. به امید اینکه همه ما ارزش این مکان را بدانیم و بتوانیم از بستر مناسبی که برای آموزش و کسب آگاهی برایمان مهیا شده است، استفاده لازم را ببریم و بتوانیم بهصورت کاربردی در مسیر حیات خود به کار ببندیم.
نویسنده: همسفر تهمینه، راهنما همسفر نیره (لژیون چهارم)
رابط لژیون: همسفر مهناز، راهنما همسفر نیره (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر شادی (مرزبان خبری)
ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر پریا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی صائب تبریزی
- تعداد بازدید از این مطلب :
127