قاضی خود باشیم، نه دیگران

جلسهٔ سوم از دورهٔ اول لژیون مجازی ویژهٔ همسفران نمایندگی ایران، با استادی راهنمای تازه واردین همسفر مریم با دستور جلسهٔ «قضاوت و جهالت» در روز چهارشنبه آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
مقاله نوشتن هم حسن‌هایی دارد و همیشه  فکر می‌کنم که چه چیزی را در مورد موضوع بنویسم، اکثر وقت‌ها در ابتدا واقعاً تهی هستم ولی تمرکز که می‌کنم، در مورد موضوعات خیلی چیزها برایم باز می‌شود؛ خیلی مطالبِ گنگ، برایم واضح و روشن می‌شود.
در مورد دستور جلسهٔ قضاوت و جهالت هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم، من خودم قاضی هستم؛ قاضی زندگی خودم، قاضی کارهایی که در روزمره انجام می‌دهم، قاضی رابطه‌هایم با دیگران، قبل از کنگره هم قاضی بودم، ولی قاضی دیگران؛ به حرف زدن‌های آن‌ها و حتی نوع پوشش و هر آنچه به چشم می‌توانم ببینم، در مورد آن‌ها قضاوت می‌کردم و قضاوت نکردن دیگران برایم غیرقابل انجام بود.
وارد کنگره که شدم بعد از آموختن نکات مهم زندگی فهمیدم من در جایگاهی نیستم که دیگران را قضاوت کنم یا ساده‌تر بگویم من حق قضاوت کردن دیگران را ندارم و این واقعاً سخت بود.
استاد امین در سی دی قضاوت گفتند مکانی که افراد مدام در مورد یکدیگر قضاوت می‌کنند امن و آرام نیست و شما اگر آنجا باشید به خاطر انرژی‌های منفی، دوست دارید آن مکان را ترک کنید.
من در ذهنم طرف مقابل را مورد قضاوت جاهلانهٔ خود قرار می‌دهم و حتی اگر به زبان هم نیاورم؛ ولی آن شخص این حس‌های منفی و مخرب مرا دریافت می‌کند و این در ادامه و تکرار، این صفت ناپسند و منفی اشخاص را پریشان‌حال می‌کند، جالب است که هیچ‌وقت خود را مقصر این پریشانی نمی‌دانم و این یعنی خارج شدن از صراط مستقیم است، تمام این اعمال از جهالت ما خبر می‌دهد؛ چون اگر من فرد دانا و آموزش پذیری باشم،  خودم و اعمال و زندگی ای که دارم را قضاوت می‌کنم که آیا راهی را که می‌روم درست یا اشتباه است. این خاصیت نیروی منفی است که با قضاوت دیگران، من عیب و ایرادهای دیگران را می‌بینم و خودم را از آن عیب‌ها مبرا می‌دانم، این طرز فکر از جهل انسان است و هیچ انسانی بی‌عیب و نقص نیست و من با قضاوت‌های جاهلانهٔ خود فقط برای خودم آن ایرادهایم را می‌پوشانم؛ ولی این عیب‌ها برای دیگران کاملاً رؤیت پذیر است.
امیدوارم با در نظر گرفتن مثلث دانایی، ساختارهای درستی در زندگی خود به وجود آوریم؛ ساختار محبت، ساختار کمک کردن بلاعوض، ساختار امید دادن وکمک به دیگران. درنتیجه با ساختارهای مثبت می‌توانیم آرام‌آرام از صفت ناپسند قضاوت دور شویم و باعث رشد خود و دیگران باشیم و همهٔ این‌ها همراه با تلاش و صبر و آموزش دیدن درست است.

تایپ: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم)
تنظیم و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی ایران