بستری برای خودشناسی

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر:
آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است.
اول‌ازهمه از خداوند سپاسگزارم که به من و مسافرم توفیق داد تا یک زندگی خوب و با آرامش را از طریق کنگرۀ ۶۰ تجربه کنیم. من کنگره را بسیار دوست دارم، چراکه بستری است که ما را بیشتر از قبل به خودمان می‌شناساند. گاهی اوقات که شخصی با مشکلاتی در زندگی‌اش مواجه می‌شود، ناشکری و گله و شکایت می‌کند، اما ما با آموزش‌هایی که در جلسات کنگرۀ ۶۰ می‌گیریم و کاربردی می‌کنیم، می‌فهمیم که هر کدام از این چالش‌های بزرگ و کوچک آمده‌اند تا من درس بگیرم و پله‌ای برای ترقی و پیشرفت من باشند.
زمانی که من به کنگرۀ ۶۰ آمدم منیت بسیاری داشتم، به‌طوری‌که با کوچک‌ترین برخوردی عصبانی می‌شدم و به هم می‌ریختم، اما الان نقطۀ تحملم را کم‌کم بالا برده‌ام، توانسته‌ام کمی صبور باشم و عجولانه تصمیم نگیرم. من با نوشتن سی‌دی‌ها و گرفتن آموزش‌های کنگرۀ ۶۰ دانایی‌ام را بالا بردم. در جلسات که شرکت می‌کنم، حالم خیلی خوب می‌شود و آرامش می‌گیرم، زیرا همه‌مان نقاط مشترکی داریم و یکدیگر را درک می‌کنیم. از آقای مهندس تشکر می‌کنم. از راهنمای خوب خودم، خانم مستانه و خانم زهرای عزیز تشکر می‌کنم. به تمام اعضای جمعیت احیای انسانی کنگرۀ ۶۰ خداقوت می‌گویم.

تایپ: همسفر فاطمه، راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
تهیه، تنظیم و ویرایش: همسفر مریم، راهنما همسفر لیلا (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مطهره، راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین