تغییرات کوچک ما در طولانی مدت اثرات بزرگی خواهند داشت

تنها راه رسیدن به خداوند دوست‌داشتن انسان‌ها و خدمت کردن بلاعوض به آن‌هاست و تا زمانی که از خود نگذری به خود نرسی. این انسان‌ها کسانی هستند که بعد از به پایان رساندن هر کاری، آغازی زیباتر در انتظار آن‌هاست؛ زیرا خداوند را عاشق خود کرده‌اند.
با زوج خدمتگزار ایجنت همسفر پروانه و مسافر محترم ایشان ایجنت نمایندگی دهخدا مسافر محمود در «نمایندگی کاسپین قزوین» مصاحبه‌ای را ترتیب داده‌ایم که شما را به خواندن این مصاحبه دعوت می‌کنم.

لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید؟
همسفر پروانه:
سلام دوستان پروانه هستم همسفر محمود، سوءمصرف بیش از پانزده سال. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی متاآمفتامین و قرص. روش درمان دی‌اس تی داروی درمان شربت اوتی به راهنمایی راهنمایان گران‌قدر همسفر فرنگیس و جناب آقای قاری، رشته ورزشی والیبال، ایروبیک؛ مدت رهایی هفت سال و نه ماه.

چند سال است که در کنگره حضور دارید و در بدو ورودتان چه تصوری از کنگره داشتید؟
همسفر پروانه:
من اولین سال ورودم به کنگره ۱۳۹۴/۰۳/۰۵ بود و امروز که ۱۴۰۳/۰۳/۳۱ است به‌طور مجموع 9 سال است که افتخار حضور در کنگره را دارم. تصور من همانند اکثر همسفرها این بود که کنگره 60 هم مشابه عملکرد سایر NGO برای ترک اعتیاد بود و هیچ باور و اعتمادی در خصوص درمان قطعی و اصولی وجود نداشت؛ اما بنا به توصیه یکی از نزدیکان که می‌گفت: تو آخرین راه هم امتحان کن و بعد تصمیم به جدایی بگیر. من برای حفظ بنیان خانواده ترجیح دادم آخرین راه را نیز امتحان کنم و هم‌اکنون با لطف مرحمت الهی و نظام و علوم کنگره 9 سال است که در این مجموعه، زندگی رو به‌ پیشرفت و با آرامشی را تجربه می‌‌کنم.
مسافر محمود:
۹ سال است که در کنگره حضور دارم و در بدو ورود فکر می‌کردم که این مکان نیز مانند جاهای دیگر مثل کمپ و بهزیستی است.

روزی که وارد کنگره شدید فکر می‌کردید که بتوانید جایگاه‌های خدمتی را تجربه کنید و اولین مسئولیت و خدمت شما در چه جایگاهی بود؟
همسفر پروانه:
خیر، من اصلاً به فکر جایگاه خدمتی در کنگره نبودم و حتی تصورم این بود آن‌هایی که مسئول و خدمتگزار هستند، هیچ‌کدام مشکلاتی که من دارم را ندارند و به‌راحتی توان خدمت کردن را پذیرفته‌اند.
اولین مسئولیت و خدمت من، همان قرار گرفتن در جایگاه همسفر بودن است. به عقیده من همسفر بودن کاری است هم سهل و هم سخت؛ سهل برای همسفری که قدرت پذیرش اشتباهات و خطای خود را داشته و در راستای آن مسئولیت درمان خود را در بستر کنگره با جان‌ و دل بپذیرد و در جهت آن حرکت کند. سخت برای آن همسفری است که هیچ مسئولیتی در بروز این مشکل در خود نبیند و هیچ حرکتی هم در جهت آن انجام ندهد و حضور خود را در کنگره کنار مسافر همراه بداند.
مسافر محمود:
من اصلاً باوری به رهایی نداشتم، چه برسد به خدمت کردن و اولین جایگاه خدمتی من دبیری بود.

به نظر شما رابطه حال خوش با تجربه کردن جایگاه‌های مختلف در کنگره چگونه است؟
همسفر پروانه:
تجربه کردن جایگاه‌های مختلف در کنگره به عقیده من نوعی آزمون و خطا در خصوص اندوخته‌ها یا همان پتانسیل‌های درونی افراد است. افراد با قرار گرفتن در هر یک از جایگاه‌ها در طول مسیر باعث رشد و شکوفایی آن بذرهای درونی‌شان می‌شوند و زمانی که این رشد در جهت خیر و مثبت باشد در وجود انسان‌ها لذت اثربخشی خواهد داشت که همان رسیدن به حال خوش توأم با شادی است؛ اما در جهت منفی یعنی کسب جایگاه همراه با بذر منیت، کبر، خودخواهی که قطعاً نتیجه عکس به ارمغان می‌آورد.
مسافر محمود:
اگر می‌خواهی از بازی لذت ببری باید بازیگر باشی؛ چون با تماشاگر بودن حال خوش و لذت به دست نمی‌آید.

از آنجایی که هر دوی شما عزیزان در کنگره خدمتگزار هستید، چگونه توانسته‌اید تعادل بین کنگره و زندگی خود را برقرار کنید؟
همسفر پروانه:
من و مسافرم استحکام پایه‌های زندگی‌مان را در بستر کنگره ساختیم و تا ابددهر خودمان و زندگی‌مان را مدیون دانش کنگره و تمامی افرادی که در این مجموعه ما را مساعدت کردند می‌دانیم. بنابراین خدمت در کنگره و کمک به همنوع، جزء اولویت‌ها در زندگی‌مان است و بر مبنای همین، برنامه‌ریزی و مدیریت در تعادل و راندمان زندگی‌مان شکل گرفت که هم‌اکنون شاهد حرکت رو به ‌پیشرفت در زندگی‌مان هستیم.
مسافر محمود:
برای خدمت در کنگره باید طبق مثلث تعادل عمل کنی که در سفر دوم شکل می‌گیرد؛ کار، خانواده و کنگره. من کارم را در کنگره طوری برنامه‌ریزی کردم که بتوانم حضور داشته باشم و خانواده هم، چون خودش خدمتگزار بود مشکلی نداشت.

برداشت شما از خدمت در جایگاه ایجنتی چیست؟
همسفر پروانه:
ایجنتی هم مثل سایر جایگاه‌های خدمتی سراسر از عشق، تجربه، آموزش و آگاهی است. جایگاهی است که فرد پس از گذراندن دوره‌های آموزشی و خدمت تقریباً پس از 4 یا 5 سال تجربه وارد آن می‌شود. جایگاه ایجنتی ورای جایگاه راهنمایی و لژیون‌داری است؛ چون شما در این جایگاه با کل افراد نمایندگی حس‌های مختلف، اختلاف نظرات و علایق گوناگون روبه‌رو می‌شوید. کسی که در این جایگاه قرار می‌گیرد بایستی به‌تبع ازنظر علمی و تجربی به یک درصد نسبی و متعادلی رسیده باشد؛ یعنی پختگی فرد در این جایگاه به اوج شفافیت خود می‌رسد.
مسافر محمود:
برای اینکه بتوانی رشد کنی باید جایگاه‌های خدمتی را تجربه کنی. جایگاه ایجنتی هم سخت و هم سهل است؛ سخت به خاطر مسئولیتی است که در این جایگاه داری و سهل به خاطر اینکه تنها نیستی و تمام شعبه همدل هستند و به تو کمک می‌کنند.

چه چیزی به حرکت شما در کنگره قدرت می‌دهد؟
همسفر پروانه:
آموزش گرفتن و خدمت کردن دو مؤلفه بسیار قدرتمند حرکت من در کنگره 60 محسوب می‌شوند. زمانی که هر هفته سی‌دی آموزشی کنگره در اپلیکیشن قرار می‌گیرد من با ذوق و شوق بسیار، شروع به نوشتن و درک آن مطلب می‌کنم و این عمل به من انرژی و قدرت لازم را می‌بخشد و خدمت کردن هم به مشابه آن است.
مسافر محمود:
انرژی و آرامشی که سالیان سال دنبالش بودم و حتی با مصرف مواد هم آن را به دست نیاورده بودم. همین امر باعث شد که این مسیر را با ایمان کامل ادامه دهم.

نظرتان را به‌عنوان یک راهنما در ارتباط با نقش همسفر در درمان مسافر بفرمایید؟
همسفر پروانه:
نقش همسفر در درمان مسافران بسیار مهم و حیاتی است؛ طوری که جناب مهندس بخشی مجزا و خصوصی را مختص به امورات همسفران در کنگره 60 در نظر گرفته‌اند. همسفر تا زمانی که در خصوص علم و دانش اعتیاد آگاهی کسب نکند، نمی‌تواند در مسیر درمان مسافرش مؤثر عمل کند.
ما همسفران قبل از کنگره به‌عنوان شریک و همراه زندگی و حفظ انسجام خانواده کارهایی از روی عدم‌آگاهی انجام داد‌ه‌ایم که تبعات مخربی به‌جای گذاشت؛ اما زمانی که در بستر آموزشی کنگره به‌عنوان همسفر قرار گرفتیم آموختیم که همسفر هم در کنار مسافر نیازمند آگاهی و آرامش است تا بتواند در زمینه درمان و تعادل زندگی مؤثر واقع شود.
مسافر محمود:
یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین موضوعاتی که باعث شد من به اینجا برسم نقش همسفرم بود. اینکه با کسی در مسیر همراه می‌شوی که هم‌سو و هم‌فکر توست، دقیقا بزرگترین مشکل من هم‌فکر نبودن با همسرم بود که کنگره این مشکل را حل کرد.

از آنجایی که آزمون راهنمایی نزدیک است، توصیه شما به کسانی که دوست دارند در جایگاه راهنمایی خدمت کنند چیست؟
همسفر پروانه:
رسیدن به جایگاه ارزشمند راهنمایی جزئی از پروسه درمانی فرد در کنگره محسوب می‌شود؛ چراکه فرد به‌طور ناخودآگاه که دانش کنگره را به‌صورت جدی دنبال می‌کند به‌مراتب به جایگاه راهنمایی هم می‌رسد. این جایگاه فرصتی است که فرد آموخته‌های خود را به مرحله اجرایی می‌گذارد. بنده آموزش و تجربه کردم که فرصت راهنمایی بیشترین منفعتش آموزش گرفتن خود فرد است؛ چون از تجربیات مختلف افراد لژیون می‌تواند استفاده‌ کند. رسیدن به این جایگاه مهر تضمینی برای الگو بودن و کاربردی کردن آموزش‌ها در زندگی است. کسانی که مشتاق این امتیاز باشند فرصت را غنیمت می‌شمارند و تلاش بیشتری برای کسب این جایگاه ارزشمند معنوی می‌کنند.
مسافر محمود:
من تجربه خدمت در جایگاه‌های دبیری، نگهبانی، اوتی، تازه‌واردین، سرداری، راهنمایی و ایجنتی را داشته‌ام. توصیه‌ من این است که اگر شخص می‌خواهد بزرگ شود باید راهنما شود.

برداشت و نگاه شما از پایان یافتن یک دوره خدمت یا تجلیل کردن چیست؟
همسفر پروانه:
به پایان آمد این دفتر، حکایت هم‌چنان باقی است. رسیدن به پایان دوره خدمتم نشان‌دهنده آن است که به لطف و عنایت الهی من توانسته‌ام با همتی که گذاشته‌ام مرحله یا پروسه‌ای از زندگی خودم را با ایمان و عشق پست سر بگذارم و اذن دوباره به من داده شد که وارد مرحله و آغازی نو سرشار از نور و روشنایی شوم. امیدوارم همه‌ ما اعضا در تمامی مراحل زندگی پایان‌های خوش و آغازهای جدیدی پیش روی‌مان باشد.
مسافر محمود: پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست. جوابی بهتر از این به ذهنم نمی‌رسد.

نظر شما راجع به این جمله که «کنگره هدف نیست؛ بلکه وسیله است.» چیست؟
همسفر پروانه:
زمانی که افراد عشق، شور، دانش و خدمت کنگره را تجربه می‌کنند، تلاش دارند وقت زیادی از زندگی خود را صرف کنگره بکنند؛ بنابراین ممکن است به خیلی از اهداف ضروری خارج از کنگره نتوانند برسند. در واقع این پیام به ما می‌آموزد که شما برای رسیدن به برخی از خواسته‌ها نمی‌توانید به کنگره به چشم هدف نگاه کنید؛ بلکه وجود کنگره ابزاری برای رسیدن به اهداف شما است. گاهی اوقات نیاز است برای رسیدن به برخی از خواسته‌ها حتی شما از کنگره خارج شوید و به دنبال رسیدن به هدف تلاش و پشتکار داشته باشید.
مسافر محمود:
به نظر من کنگره نه هدف است و نه وسیله؛ بلکه یک تفکر است. تفکری که اگر درست استفاده شود نه‌تنها زندگی خود شخص بلکه زندگی اطرافیان او را نیز تغییر می‌دهد‌.

کلام آخر؛
همسفر پروانه:
به‌عنوان کلام آخر بگویم که تغییرات کوچک ما در زمان‌های طولانی اثرات بزرگی خواهند داشت. ما هر روز با انجام یک‌سری از کارها به یک‌سری از نهال‌های زندگی‌مان آب می‌دهیم که ممکن است نهال سلامتی باشد یا بیماری، آگاهی باشد یا جهل؛ بنابراین هوشمندانه در مسیر زندگی‌مان عمل کنیم و بدانیم که کدام نهال از زندگی‌مان را آبیاری می‌کنیم.
مسافر محمود:
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی.
در کنگره اگر به‌دنبال این باشی که رفتار و عملکرد خود را با دیگران تنظیم کنی سقوط خواهی کرد. باید بر مبنای رفتار و شخصیت خودت عمل کنی، اینکه تو چه هستی و هدف تو از اینجا بودن برای چیست؟

مصاحبه‌کننده: همسفر زینب (خدمتگزار سایت)
ارسال: همسفر مرضیه (خدمتگزار سایت)
عکس: همسفر آرزو (مرزبان خبری)
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین