حد و حدود بین دو چیز را حرمت می‌گویند

منبع: نمایندگی جواد - همسفران
دوشنبه 4 تير 1403

تعداد بازدید از این مطلب : 265

جلسه دوازدهم از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزش خصوصی همسفران کنگره ۶۰، نمایندگی جواد به استادی همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مریم، نگهبانی همسفر نسرین و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه«حرمت کنگره ۶۰؛ چرا رابطه کاری، مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟» روز دوشنبه ۴تیر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. از نگهبان جلسه خانم نسرین، راهنمای خودم خانم مریم، ایجنت محترم و مرزبان‌ها تشکر می‌کنم که اینجانب را لایق خدمت در این جایگاه دانستند تا بتوانم از تک‌تک شما عزیزان آموزش بگیرم.

دستور جلسه این هفته «حرمت کنگره ۶۰ و چرا رابطه مالی، کاری و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟» همان‌طور که اطلاع دارید هر دستور جلسه‌ای که آقای مهندس اعلام می‌کنند، قطعاً ساعات و زمان‌های بسیاری را در مورد آن‌ها تفکر کرده‌اند، قدر مسلم نقطه تفکر عمیقی در این دستور جلسه‌ها نهفته است؛ بنابراین نباید به راحتی از کنار آن‌ها بگذریم، در حقیقت این موضوع را جهت اطلاع تازه‌واردین مطرح می‌کنم. دستور جلسه راجع‌به حرمت کنگره ۶۰ می‌باشد که از حیث اهمیت تنها نوشتاری است که دو بار در ابتدا و انتهای جلسه توسط نگهبان قرائت می‌شود. در زمان قرائت حرمت کنگره ۶۰ هیچ‌گونه ترددی صورت نمی‌گیرد و رعایت سکوت ضروری می‌باشد تا حرمت کنگره ۶۰ خوانده شود؛ زیرا به دلیل اهمیتی که این موضوع دارد، رعایت این موارد باعث توجه بیشتر اعضای کنگره می‌شود.

هم‌اکنون نزدیک به ٢۵ سال است که کنگره ۶۰ توسط آقای مهندس دژاکام تأسیس شده است؛ درصورتی‌که در طول این چند سال هیچ‌گونه تشنج، درگیری و مشاجره‌ای در هنگام برگزاری جلسات مشاهده نشده است.قطعاً رعایت تمام این موارد به سبب تفکرات آقای مهندس بوده است که به صورت قوانینی در چهارده بند و نوشتاری تحت عنوان حرمت کنگره‌ ۶۰ در قالب ده بند با موضوعاتی متفاوت برای ما تنظیم شده است. بند اول نوشتار حرمت کنگره ۶۰ با این جمله آغاز می‌شود که کنگره، مکان مقدس و امنی می‌باشد که هر شخصی با ورود به این مکان، باید حرمت آن را حفظ نماید. قدر مسلم هر کدام از بندهای حرمت‌ کنگره، یک علم و تجربه ارزشمند است که آقای مهندس در طی ٢۵ سال کسب نموده‌اند. واژه‌ی حرمت از کلمه حریم و احترام گرفته شده، درواقع حد و حدود بین دو چیز را حرمت می‌گویند.

در این نوشتار بیان می‌شود که این مکان، مکان مقدسی است. حال سؤالی مطرح می‌شود که چرا این مکان، مکان مقدسی است؟ به دلیل این‌که هدف مقدسی را دنبال می‌کند و این هدف، نجات انسان‌ها از زشتی‌ها، پلیدی‌ها و ضدارزش‌ها می‌باشد و در ادامه مطرح می‌شود که این مکان، مکان امنی می‌باشد درصورتی‌که این امن بودن دلیلی بر عدم مراقبت از وسایل شخصی مانند کیف، موبایل و... نمی‌شود؛ زیرا این جز وظایف ما است که از وسایل شخصی خود مراقبت و نگهداری کنیم. باز در این نوشتار خوانده می‌شود که مکان مقدس و امنی است که هر شخصی در هنگام ورود به این مکان، باید حرمت آن را حفظ نماید. در این جمله از کلمه باید استفاده شده است، یعنی تأکید بر این موضوع دارد که زمانی‌که من همسفر وارد کنگره می‌شوم، باید این حرمت‌ها را حفظ کنم و به آن‌ها احترام بگذارم.

در خصوص دروغ گفتن، همه ما می‌دانیم که دروغ گفتن، مادر تمام فسادها و ضدارزش‌ها است. مسافری که وارد کنگره ۶۰ می‌شود، مقدار مصرف، نوع مصرف و تعداد وعده‌های مصرفی خودش را باید با راهنمای تازه‌واردین در میان بگذارد. درواقع باید در ابتدای ورود به لژیون حقیقت را بیان کنند تا راهنما بتواند برنامه داروی OT را به صورت صحیح برای او تنظیم کند تا دچار مشکل نشود. از موارد دیگر در خصوص حرمت‌ها، الفاظ ناشایست بیان کردن است. زمانی‌که یک فرد مصرف‌کننده وارد کنگره می‌شود، آقای مهندس به آن‌ها لقب مسافر و به شخصی که آن‌ها را همراهی می‌کند، لقب همسفر را می‌دهند و چنین الفاظ زیبایی را جهت توصیف آن‌ها به کار می‌برند. در کنگره شخص مصرف‌کننده مواد را به عنوان معتاد نمی‌شناسند و این امر نشان‌دهنده این مطلب است که جناب مهندس به انسان‌هایی که وارد کنگره می‌شوند، شخصیت می‌دهد.

سؤالی که در دستور جلسه مطرح شده، این است که چرا رابطه مالی، کاری و خانوادگی در کنگره ۶۰ ممنوع است؟ وقتی دو نفر از اعضای کنگره ۶۰ با یکدیگر رابطه کاری و مالی برقرار می‌کنند، یقیناً این رابطه کم‌کم به رابطه دوستانه و در ادامه به رابطه خانوادگی تبدیل می‌شود در صورتی که وقوع چنین امری باعث آسیب به اهداف کنگره که همان درمان اعتیاد است، می‌شود. زمانی‌که یک تازه‌وارد می‌خواهد، وارد لژیون شود، راهنما از اعضای لژیون می‌پرسد که آیا این تازه‌وارد با شما نسبت خویشاوندی دارد یا خیر؟ علت چنین سؤالی این است که دو فامیل و آشنا نمی‌توانند در یک لژیون و کنار یکدیگر قرار بگیرند؛ چون وقوع چنین امری مانع از آموزش دو طرف می‌شود. در کلام آخر این‌که هدف ما از آمدن به کنگره در درجه اول آموزش و بعد خدمت و کمک کردن به دیگران‌ است. کنگره مکان مقدس و با ارزشی است که انسان‌های خواستار درمان را به رستگاری، نجات و کمال انسانی می‌رساند؛ پس باید نسبت به اجرای تک‌تک قوانین احترام بگذاریم و آن‌ها را رعایت کنیم تا به هدف اصلی خودمان که درمان مسافران‌مان است، برسیم.