مسبب وجود یا عدم وجود ما در کنگره حرمت کنگره 60 می‌باشد

حرمت کنگره ۶۰ از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا در ابتدا و انتهای جلسه خوانده می‌شود و هر یک از اعضا موظف می‌باشند به حرمت و قوانین وضع شده احترام بگذارد هر شخص باید برای خودش ارزش قائل باشد و از حریم کنگره خارج نشود اگر ما مورد حمایت قرار گرفته‌ایم و کسی به ما نگفته بالای چشمتان ابروست به دلیل اجرای حرمت کنگره ۶۰ است. در حرمت‌های کنگره آمده است که حرف‌های زشت و ناشایست استفاده نکنید؛ حرف کسی را قطع نکنید؛ این فقط مختص کنگره نیست هر جا که باشیم نیاز هست این قوانین را رعایت کنیم، پوشش مناسب که هم برای آقایان و هم خانم‌ها الزامی می‌باشد.

 آقای مهندس می‌گویند: من بارها در کنگره گفته‌ام که یک انسان مصرف‌کننده تزریقی یا هروئینی را برتر از یک انسان بی ادب سرمایه‌دار و تحصیل کرده می‌دانم. شخص هروئینی را می توانم تحمل کنم ولی یک انسان بی‌ادب اصلاً قابل تحمل نیست. منظور بر این است که ما باید برای ادب و بی‌ادبی در جامعه خودمان به بزرگان توجه و دقت کنیم بزرگان هم باید حواسشان جمع باشد چون آنها الگوی ما هستند.

 گفتیم که در کنگره همه با هم برابر نیستند آیا آن‌هایی که فساد می‌کنند با آنهایی که خدمت می‌کنند با هم برابرند؛ آیا ناشنوایان با شنوایان آن با هم برابرند. اعتیاد خیلی  از زندگی‌ها را نابود کرده است اگر یک سفر اولی به خاطر عدم رعایت حرمت کنگره سفرش خراب شد و از کنگره رفت شاید زندگی او از هم بپاشد به همین دلیل است می‌گوییم شاید گاهی مواقع این‌ها جبران‌پذیر نیستند و این موارد بسیار بسیار حیاتی می‌باشند. به نوعی همین حرمت معنی فاصله را می‌دهد.

در حرمت کنگره ۶۰ گفته می‌شود که روابط پولی و روابط فامیلی و از این دسته روابط را نداشته باشیم یعنی ما فاصله خود را با این روابط حفظ کنیم پس این مسئله حرمت به قدری اهمیت دارد که می‌تواند مسبب وجود یا عدم وجود ما در کنگره باشد و در پایان تمام این موارد که در حرمت آمده است می‌بایست اجرا کرد تا یک فرد به درمان برسد.‌

تمام  مواردی که در حرمت آمده می‌بایست اجرا گردد تا یک فرد به درمان برسد. افرادی که به کنگره می‌آیند هر کدام با تخریب زیاد و تفکرات مختلف وارد می‌شوند، این افراد برای رسیدن به درمان نباید ارتباطی خارج از کنگره با هم برقرار نمایند حتی به ‌صورت تلفنی، می‌توانند از تجربیات هم استفاده کنند اما با برقرار کردن ارتباط از تخریب هم مطلع می‌شوند و باعث می‌شود که به هم آسیب بزنند و از پروسه درمان خارج بشوند. مواد مخدر اول شادابی دارد. هر فردی اوایل مصرفش سرحال و سرخوش می‌شود و به همه کارهایش می‌رسد ولی بعد سر از کجا درمی‌آورد؟ انسان باید یک چشمه خودجوش باشد، از درون چشمه وجود انسان آرامش و آسایش بیرون بیاید و ‌افسرده نباشد. وقتی بخواهی با مواد این سرحالی را به‌دست بیاوری چشمه وجودی‌ات خشک می‌شود پس از مدتی مواد هم آن اثر اولی را ندارد. اگر می‌خواهید زندگی کنید باید بگذارید دیگران هم زندگی کنند، باید یک‌سری قوانین را رعایت کنید.

منابع: سی‌دی ساختار خویش، مقالات کنگره ۶۰

تایپ و ویرایش: همسفر مژگان رابط خبری لژیون پنجم

ارسال: همسفر اعظم مرزبان خبری

همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد