در دنیای اعتیاد، اختیاری نداری و همیشه در بند هستی

یازدهمین جلسه از دوره نوزدهم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ؛ نمایندگی گنجعلی خان کرمان ؛ با استادی مسافر پهلوان مسعود؛نگهبانی مسافر احسان و دبیری مسافر بهزاد با دستور جلسه "وادی چهارم و تاثیر آن روی من " پنجشنبه ۳۱خرداد ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان مسعود هستم یک مسافر

حال و روز امروز من، حال و روز عجیبی است و سپاسگزاری وظیفه من می‌باشد. گذشته خودم را نگاه می‌کنم. امروز خودم را می‌بینم حال و روزی که خودم را در مسیر اصلاح قرار می‌دهم. چرا؟  چون می‌خواهم در صلح و آرامش زندگی کنم. می‌خواهم بفهمم و کنگره این را برای من فراهم کرده است تا در راه الهی قرار بگیرم.
تصویر روی جلد کتاب نمایانگر شهر وجودی من است که در بیابان و درگیر مشکلاتی هستم. تازه دارم می‌فهمم سفر دوم یعنی چه. وقتی در بیابان قرار گرفتی، برای اینکه به یک جای خوش آب و هوا برسی  باید تلاش کنی، باید حرکت کنی و هیچ کسی کمکت نمی‌کند غیر از خودت.
در وادی چهارم، به من یک موهبت الهی داده شده است. انسان مخلوقی است با اختیار کامل بر سرنوشت خویش و این اختیار یک موهبت الهی است. یک هدیه است که من را از موجودات دیگر متمایز می‌کند. من مخلوقی هستم که اختیار دارم، اما نیروی منفی، خیلی زیرکانه می‌آید تا اختیار را بگیرد و می‌گوید همه چیز را بسپارید به خداوند. آن که دندان دهد، نان دهد. این را می‌گوید تا این هدیه الهی را ازتو بگیرد. اگرمن این را نداشته باشم با موجودات دیگر هیچ فرقی ندارم. آن اختیار است که باعث می‌شود  من اعتقاد پیدا کنم.اختیار، من را با ترس خودم مواجه می‌کند. می‌ترسم مسؤلیت خودم را بر عهده بگیرم. منی که مصرف کننده ام، حتی اختیار سیستم گوارشی خودم را ندارم.  در دنیای اعتیاد، اختیاری نداری و همیشه در بند هستی.
این ایمان است که به تو کمک می‌کند. وقتی می‌روی برای رهایی می‌بینی ۱۰ ساعت گذشت و من دارو نخورده‌ام، یک هفته گذشت و آن  باوری که بعد از این اتفاق برای تو شکل می‌گیرد، کمکت می‌کند که ادامه بدهی. این مسیر، مسیر درستی است و اینجاست که دستهای آسمانی، القای افکار و الهام را انجام می‌دهند و کمکت می‌کنند. مثل دست‌های پر توان آقای مهندس که هر هفته صحبت می‌کنند. برای من این اتفاق و این علم از دستِ کسی می‌رسد که بخشنده است. تمام تفکر آقای مهندس بخشش می‌باشد. اگر منِ مسعود نمی‌بخشیدم، اینجا نبودم و این وسعت تفکر آقای مهندس را می‌رساند.
کنگره به من راهنما داد تا به من کمک کند، این بخشش از سفر اول شروع می‌شود و تا سفر دوم که پایانی ندارد ادامه خواهد داشت.
ممنونم.

لژیون خدمتگزار:لژیون دوم

ویرایش: مسافر یوسف

بارگذاری: مسافرسعید