حرمت کنگره ۶۰؛ رگ حیاتی ماست

حرمت کنگره ۶۰

کنگره، مکان مقدس و امنی می‌باشد که هر شخصی با ورود در این مکان، باید حرمت آن را حفظ نماید. دروغ گفتن، علیه شخصی سرزنش نمودن، حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست بیان کردن، در جلسه بدون اجازه سخن گفتن، بحث سیاسی نمودن، بدون اطلاع و هماهنگی هرگونه پولی را دریافت و پرداخت کردن، هرگونه وجهی را تحت‌عنوان قرض یا وام به هر شخصیت حقیقی و یا حقوقی پرداخت کردن، از لباس و پوشش نامناسب استفاده کردن، بدون مجوز راهنما، تلفن دادن و تلفن گرفتن و یا هرگونه ارتباطی بیرون از کنگره برقرار نمودن، از موارد ضدارزشی و ضداخلاقی می‌باشد. بر تمام اعضا فرض است که حریم فوق‌الذکر را محترم شمارند و بر مسئولین واجب است که از وقوع این اعمال جلوگیری نمایند. در ضمن خواهشمند است با سهل‌انگاری و عدم مراقبت از لوازم شخصی خود، فضای امن کنگره را ناامن و مسموم نفرمایید. حال این سوال پیش می‌آید، کسانی‌که حتی قادر نیستند از لوازم، کیف یا موبایل شخصی خودشان مراقبت کنند، چگونه می‌توانند از زندگی خود مراقبت نمایند؟

نگهبان کنگره ۶۰

جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاکام، پایه‌گذاری و تاسیس گردید. ایشان می‌دانستند که ورود به حوزه اعتیاد و مواد مخدر، امری سهل و آسان نیست؛ به‌همین دلیل در در بدو ورود به کنگره و شروع فعالیت، علاوه بر تنظیم قوانین اصلی و داخلی کنگره ۶۰ که در چهارده بند در کلیه جلسات کنگره ۶۰ قرائت می‌شود، منشوری تحت‌عنوان حرمت کنگره ۶۰ را تنظیم و تدوین نمودند.

در این نوشتار مهم‌ترین نکات و موضوعاتی که ممکن است اعضای کنگره ۶۰ از ناحیه آنها آسیب ببینند را مدنظر قرار گرفته و در تمامی جلسات دو بار، یک‌بار در ابتدا و یک‌بار در انتهای جلسه قرائت می‌شود. مرکزی که هزاران مصرف‌کننده مواد مخدر (درمان شده و در حال درمان) را بتواند پوشش دهد و به درمان و رهایی برساند؛ بالطبع، بایستی قوانین بسیار محکم، روشن و قابل اجرا داشته باشد تا بتواند در این حوزه فعالیت کند. از زمان تشکیل کنگره ۶۰ تاکنون درگیری، دعوا و یا حرکتی که منجر به برهم خوردن نظم کنگره و یا برهم خوردن به‌عدم برگزاری یک کلاس در زمان مقرر خود شود، مشاهده نشده و کسی هم اخراج نشده است؛ مگر اینکه خودش کنگره را ترک کرده باشد.

به‌راستی کنگره ۶۰ چه کاری انجام‌داده است که هزاران مصرف‌کننده مواد مخدر که برای به هم ریختن یک محله کافی بودند را به انسان‌هایی تبدیل کند که سال‌های سال در کنار هم به‌عنوان همکار یا دوست حضور دارند و تنش، اصطکاک، درگیری، بی‌احترامی و یا بی‌نظمی در بین آنها مشاهده نمی‌شود؟ در پاسخ باید بگویم، ابتدا برای اعضای کنگره متد DST، داروی OT، بحث درمان قطعی و تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی مطرح و آموزش داده می‌شود و از همه مهم‌تر، حرمت کنگره ۶۰. اعضای کنگره ۶۰، پس از درمان و رهایی از نظر جسم، روان و جهان‌بینی از سالم‌ترین و متعادل‌ترین انسان‌های جامعه می‌باشند که در تست‌ها و آزمایشات پزشکی ثابت‌شده است و مسئله مهم بعدی، ورزش منظم و آموزش‌های جهان‌بینی است. گسترده‌ترین علوم جهان‌بینی و انسان‌شناسی در کلام‌الله آمده است که کنگره ۶۰ با بیانی ساده و قابل فهم به اعضای خود ارائه می‌دهد.

در کنگره ،۶۰ صحبت از قوانینی است که از قانون مهم‌تر است و به‌همین دلیل از واژه حرمت استفاده‌شده است و اعضا نباید از آنها عبور کنند، زیرا عبور از این حریم‌ها برای شخص آسیب‌زننده است و شخص را از ادامه درمان باز می‌دارد.

دروغ گفتن؛ ما در کنگره یاد می‌گیریم که راستی و درستی تضمین‌کننده سلامتی و پیشرفت ما است و دلیل ندارد یک سفر اولی به راهنمایش دروغ بگوید، مثلاً از میزان مصرف یا وضعیت خود دروغ بگوید؛ ولی حقیقت در اعمال و ادامه، نقاب از رخ برمی‌گیرد؛ پس چه بهتر که از همان ابتدا با درستی و راستی جلو رویم و نگران برملا شدن چیزی نباشیم. انسان با یک دروغ به چرخه دروغ وارد می‌شود و برای اینکه دروغ اول و بعدی لو نرود، باید صدها دروغ بگوید که در نوع خود جهنمی بی‌نظیر است که بالاترین زرنگی صداقت است.

علیه شخصی سرزنش کردن؛ نگهبان کنگره ۶۰ می‌فرمایند: «غیبت کردن و سرزنش کردن، یک سم مهلک است و هر کجا شایع شود، آنجا را ویران می‌کند». غیبت و سرزنش دیگران، حال انسان را خراب می‌کند و اگر غیبت کنیم، چه غیبت‌هایی ممکن است که در مورد ما انجام شود. اگر باد بکاریم، طوفان برداشت می‌کنیم؛ پس اگر می‌خواهیم غیبت و سرزنش در مورد ما انجام نشود، برای حال خودمان هم که شده است، غیبت دیگران را نکنیم و این مسئله در کنگره ۶۰ به‌سطح بسیار پایینی رسیده است.

حرف یکدیگر را قطع نمودن؛ این مسئله در کنگره ۶۰ بسیار عالی اجرا می‌شود و شخصی، حرف شخص دیگر را در هنگام صحبت کردن، قطع نمی‌کند و چقدر زیبا است، کسانی‌که روزگاری مصرف‌کننده مواد مخدر بوده‌اند، در ادبیات و گفتمان خود چه نقاط ظریفی را رعایت می‌کنند که حتی بعضی افراد با تحصیلات بالا ممکن است رعایت نکنند. بچه‌های کنگره زمانی‌که صحبت می‌کنند، انسان از این همه احترام و آداب سخن گفتن و ادب آنها لذت می‌برد.

بحث سیاسی نمودن؛ این مسئله نیز در عالی‌ترین سطح خود در کنگره ۶۰ رعایت می‌شود و اعضای کنگره ۶۰ به طور کامل از بحث‌های سیاسی اجتناب می‌کنند.

الفاظ ناشایست بیان کردن؛ مسئله الفاظ ناشایست در ادبیات و فرهنگ اعتیاد، چیز دور از انتظاری نیست؛ البته نه در مورد همه اشخاص. در کنگره ۶۰ به دلیل وارد شدن این موضوع به حرمت، آموزش‌ها و فراگیری آداب معاشرت باعث گردیده، این موضوع به‌کمترین سطح ممکن برسد. اعضای کنگره، اهمیت واژه‌ها، بار آنها و نقش مهمی که در روحیه و حال خوش آنها دارد را می‌دانند و حال خوش چیزی نیست که بتوان آن را به راحتی از دست داد.

بدون اطلاع و هماهنگی هرگونه پولی را دریافت و پرداخت کردن و یا هرگونه وجهی را تحت‌عنوان قرض یا وام به هر شخص حقیقی و یا حقوقی پرداخت کردن؛ اعضای کنگره ۶۰ به‌خوبی فهمیدند که حساب و کتاب مالی با اعضای کنگره داشتن؛ یعنی از دست دادن آرامش و حال خوش، چون بسیار طبیعی است که اگر تعهد مالی در زمان خودش انجام نشود، می‌تواند روابط ما را با طرف مقابل خدشه‌دار نماید و در نهایت باعث می‌شود فرد یا افرادی که وارد این داستان شدند، دیگر نتوانند در کنگره حضور داشته باشند. در طول مدت فعالیت کنگره ۶۰ در موارد بسیار محدود، هر کسی در هر جایگاهی به این مسئله وارد شده است، جایگاه خود را از دست داده و در نهایت از کنگره جدا شده است.

از لباس و پوشش نامناسب استفاده کردن؛ مسئله پوشش و لباس منحصر به خانم‌ها نیست و در کنگره خانم‌ها و آقایان هر دو مشمول این موضوع هستند و بایستی از لباس و پوشش مناسب استفاده کنند؛ حتی در بین آقایان استفاده از تیشرت بدون یقه یا آستین‌ کوتاه ممنوع است.

بدون مجوز راهنما تلفن دادن و تلفن گرفتن و یا هرگونه ارتباطی بیرون از کنگره برقرار نمودن؛ افرادی که برای درمان به کنگره ۶۰ مراجعه می‌نمایند و در ابتدای سفر هستند، بدون اجازه راهنمای خود، حتی اجازه ندارند تلفن دیگر اعضای لژیون یا کنگره را داشته باشند. اعضای کنگره بیرون از کنگره با هم ارتباطی و هیچ‌گونه رفت‌وآمد خانوادگی ندارند؛ حتی اعضای قدیمی کنگره. آدرس محل سکونت و یا کار یکدیگر را دقیقاً ندارند و رفت‌وآمد نیز ندارند. رابطه کاری و شغلی نیز از مواردی است که جزء حرمت‌ها می‌باشد و برقراری آن خصوصاً در سفر اول می‌تواند بسیار آسیب‌زننده باشد.

بخش دیگری از کنگره ۶۰ به موضوع محافظت از وسایل شخصی، مثل کیف، موبایل و … اشاره می‌کند. در کنگره اگر کسی کیف یا موبایل خود را گم کند به جای اینکه طلبکار باشد، سرافکنده و خجالت‌زده است که نتوانسته از کیف یا موبایل خود مراقبت کند و به تعبیری حرمت کنگره ۶۰ را رعایت نکرده است.

تمام مضمون حرمت کنگره ۶۰ با ظرافت و تفکری همه‌جانبه، تمام کانال‌هایی که ممکن است به‌نحوی از آنجا به حضور و ارتباطات ما در کنگره آسیب بزند را مسدود می‌کند. ما با رعایت این حریم‌ها می‌توانیم با خیال راحت و برای همیشه در جمع اعضای کنگره حضور داشته باشیم و با کسی کوچک‌ترین مشکل و مسئله‌ای نداشته باشیم و از حضور در کنگره لذت ببریم. زندگی در کنگره، منوط به رعایت حرمت کنگره ۶۰ است. حرمت کنگره ۶۰؛ رگ حیاتی ماست و تا وقتی این حرمت را رعایت می‌کنیم زنده‌ایم، لذت می‌بریم و استفاده می‌کنیم؛ ولی اگر حرمت کنگره ۶۰ را رعایت نکنیم، گویی شخص رگ حیات خود را از دست داده است و دچار مرگ تدریجی می‌شود و خود‌به‌خود از جمع کنگره طرد می‌شود.

فضای کنگره، برای افراد حرمت‌شکن، چنان سخت و سنگین است که قابل تحمل نیست و فرد را از کنگره دور می‌کند؛ بنابراین حرمت کنگره، برای ما محدودکننده نیست؛ بلکه نگهدارنده و و محافظت‌کننده ما در برابر آسیب‌ها است. رعایت حرمت کنگره ۶۰، برای همه مهم است، جدید و قدیم ندارد و برای هر کسی در هر جایگاهی لازم و ضروری است، همان‌گونه که نگهبان کنگره ۶۰، مهندس حسین دژاکام در نوشتار حرمت کنگره ۶۰ اشاره فرمودند که بر تمام اعضا فرض است که حریم فوق‌الذکر را محترم شمارند و در پایان از آقای مهندس به‌خاطر این مکان امن و مقدس بسیار سپاسگزارم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
رابط خبری، ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی زاگرس