حرمت‌ها، همانند گاردریل‌های کنار جاده هستند

راهنما همسفر لیلا، به همراه مسافرشان مهدی با بیش از ۲۵ سال تخریب وارد کنگره شدند. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافرشان روزانه ۵ گرم شیره خوراکی بود. با متد DST و داروی OT به مدت ۱۲ ماه به همراهی راهنما مسافر امیرحسین و همسفر مریم سفر کردند. در حال حاضر، به شکر خداوند و دستان پر‌مهر آقای مهندس، ۹ سال و ۲ ماه است که از بند اعتیاد آزاد و رها هستند. ورزش همسفر لیلا و مسافرشان در کنگره والیبال می‌باشد. در ادامه گفت‌وگویی با ایشان ترتیب داده‌ایم که تقدیم نگاه پرمهرتان می‌گردد.

ابتدا واژه حرمت را برای ما معنی کنید و توضیح دهید آیا رعایت حرمت‌ها، تنها مختص فضای‌ کنگره است؟

واژه حرمت از حریم می‌آید. در واقع قوانین، باید‌ها و نبایدها، برای این تعیین می‌شوند که انسان‌ها بتوانند در کنار هم در آسایش و آرامش زندگی کنند، خط و خطوطی تعیین شده که عبور کردن از این خط و خطوط باعث می‌شود انسان از حالت تعادل خارج شود و زندگی بر وفق مراد او نباشد؛ درنتیجه هم به خود و هم به اطرافیان آسیب می‌رساند. رعایت این حریم‌ها در کنگره پر‌رنگ‌تر است. قوانین الهی برای جهان هستی به نگارش درآمده‌ است که باید رعایت شود. در هر جامعه یا سیستمی که انسان‌ها هستند، قوانین نیز وجود دارند. اجرای قوانین و رعایت باید‌ها و نباید‌ها در کنگره، الزامی است و بستری برای تمرین است تا بتوان اجرای این قوانین را به بیرون از کنگره انتقال داد تا هر فردی در بیرون از کنگره نیز بتواند قوانین و حرمت‌ها را یاد بگیرد؛ چرا که بسیاری از ناهنجاری‌ها در خانواده، جامعه و در سیستم‌های کاری به‌خاطر عبور از این حریم‌ها می‌باشد که باعث ایجاد مشکلات زیادی بین افراد می‌شود ؛ بنابراین رعایت این حرمت‌ها از کنگره شروع می‌شود و به بیرون از کنگره نیز انتقال داده خواهد شد.

در یکی از بندهای حرمت عنوان شده که شماره تلفن ردوبدل نشود؛ ولی باتوجه به شرایط روز و فضای مجازی این اتفاق می‌افتد، در این زمان، رفتار ما باید چگونه باشد؟

با توجه به پیشرفت تکنولوژی، کار انسان‌ها بسیار ساده شده است؛ ولی همین‌طور که علم و تکنولوژی درحال پیشرفت است، مشکلاتی هم به وجود می‌آید. از نظر من، انسان‌ها قبل از این‌که خودشان را با تکنولوژی وفق دهند، باید فرهنگ استفاده از هر تکنولوژی را داشته باشند. یکی از این تکنولوژی‌ها، فضای مجازی است که به منظور آسان‌تر شدن کارها و تسریع ارتباطات ایجاد شده است؛ ولی باید طبق قوانین کنگره در سیستم مجازی، کارهایمان را انجام دهیم و قوانین زمان تماس یا چگونگی ارتباط با همدیگر را آموزش بگیریم، از نظر زمان و مکان برای یکدیگر حریم قائل باشیم که ان‌شاءالله بتوانیم از این موضوع استفاده کنیم؛ بنابراین استفاده از فضای مجازی به ویژه در کنگره نیاز به آموزش دارد و باید در قالب یک چهارچوب باشد.

با توجه به این‌که بعد از گذشت سال‌ها اعضاء از نظر حسی به یکدیگر نزدیک می‌شوند و در ادامه خواهان روابط در بیرون از کنگره هستند، دلیل این منع رفت‌وآمد چیست؟

درکنار هم قرار گرفتن و کاری را انجام دادن، در انسان پیوند محبتی را ایجاد می‌کند و انسان‌ها از نظر حسی به یکدیگر نزدیک خواهند شد؛ به همین دلیل در کنگره همه ما روی یک هدف متمرکز شده‌ایم که آن هدف، درمان و کمک به فرد مصرف‌کننده و خانواده‌های آن ها است. اگر بخواهیم روابط کاریمان را در بیرون از کنگره نزدیک کنیم و رفت‌وآمدهای خانوادگی داشته باشیم، از هدفی که در کنگره داریم، دور می‌شویم و با روابط احساسی نمی‌توانیم تصمیمات و کارکردهای عقلانی را انجام دهیم؛ بنابراین ما همیشه روی یک هدف متمرکز هستیم. اگر قرار باشد سیستمی به درستی کار خود را انجام دهد، باید روی یک هدف متمرکز شود و اگر بخواهیم آن هدف و دامنه روابط را گسترده‌تر کنیم، از هدف  اصلی خود، دور خواهیم شد و کار ما سخت می‌شود؛ بنابراین آقای مهندس یکی از بندهای حرمت را منع رفت‌وآمد و ارتباط بیرون از کنگره قرار داده‌اند؛ هر چند افرادی که آزادمرد می‌شوند به این تعادل رسیده‌‌اند که بتوانند حریم یکدیگر را نگه دارند و حتی بتوانند رابطه داشته باشند؛ اما چون از هدفشان دور خواهند شد، این ممنوعیت ایجاد شده تا همه بتوانند روی یک هدف متمرکز باشند و بتوانند دردی را از دردمندی دوا کنند.

یک خدمتگزار، با توجه به جایگاهی که دارد شاید در بعضی موارد بتواند حرمت‌ها و قوانین را به سود خود تفسیر کند، چگونه از این نوع رفتارها و اعمال فاصله بگیریم؟

استاد امین در سی‌دی شکل‌گیری نیروها فرمودند: "شخصی می‌تواند به توانمندی و استعدادهای درونی خود دست پیدا کند که منفعت جمع را به منفعت خود ترجیح دهد"؛ درواقع یک خدمتگزار چون دامنه قدرت و اختیاراتش بیشتر می‌شود، شاید پیش خود تصور کند که بعضی از قوانین و حرمت‌ها را می‌تواند به نفع خود تمام کند؛ ولی این‌جا دقیقاً همان نقطه سقوط است و این‌ جا هخست که می‌گوییم، انسان‌ها در جایگاه خدمت، می‌توانند آموزش‌هایی که دیده‌اند را عملی کنند؛ بنابراین جایگاه خدمت، این فرصت را به ما می‌دهد که بتوانیم آموزش‌ها را عملیاتی کنیم و به این نقطه برسیم که در واقع از نفس امر‌کننده به طرف نفس لوامه و نفس مطمئنه صعود کنیم و این همان‌جایی است که ما آنچه را که به نفع خودمان است، نادیده می‌گیریم و منفعت جمع را به منفعت شخصی خودمان ترجیح می‌دهیم. یک سیستم زمانی می‌تواند به تعادل برسد که از آموزش بالایی برخوردار باشد و قبل از این‌که وارد هر خدمتی شویم، باید بدانیم دامنه اختیارات و قدرت آن خدمت بیشتر خواهد شد؛ اما باید بتوانیم آن ظرف لازم را درون خود به وجود بیاوریم و بعد از آن، خدمت را قبول کنیم. درواقع به نظر‌ من؛ وارد شدن در حقه‌های نفس و توانایی فاصله گرفتن از این رفتار و اعمال‌ها، همه به جهت آموزش گرفتن و بالا بردن ظرفیت‌ها است و این‌که انسان بتواند از جایگاه نفس اماره به طرف نفس مطمئنه حرکت کند، آن‌زمان به تکامل دست یافته‌ است.

سخن پایانی:

می‌توانم بگویم که مسیر زندگی مثل جاده‌ است، حریم و حرمت‌ها، گاردریل‌هایی می‌باشند که کنار جاده قرار دارند؛ درواقع نمایانگر این هستند که عبور از این گارد‌ریل‌ها، اعلام سقوط و خطر است و راننده با توجه به وجود این‌هاست که می‌تواند در مسیر اصلی قرار بگیرد و وارد حاشیه‌ها نشود. حریم و حرمت‌ها مخصوصاً در کنگره فقط باعث حفظ آرامش و آسایش در انسان می‌شود؛ چون همه افرادی که وارد کنگره می‌شوند، به دلیل مصرف دخانیات، موادمخدر یا قرص‌های روانگردان و همچنین خانواده‌های آن‌ها با توجه به قرارگرفتن در کنار مصرف‌کنندگان، از تعادل درستی برخوردار نیستند؛ بنابراین حرمت‌ها همان گاردریل‌هایی هستند که انسان‌ها را در مسیر کنگره هدایت و راهنمایی می‌کنند و اجازه نمی‌دهند از مسیر خارج شوند. عبور از این خط قرمزها و حرمت‌ها باعث می‌شود که انسان‌ها دوباره مسیر را اشتباه بروند و ممکن است تاوان بسیار زیادی داشته باشد. امیدوارم خداوند کمک کند تا ما بتوانیم مسیر  زندگی مان را که به درستی علامت‌گذاری شده طی کنیم و به هدف اصلی خود که تکامل است، برسیم. در پایان از عزیزان خدمتگزار که پشت صحنه در سایت، بسیار زحمت می‌کشند تشکر می‌کنم، زحمت‌هایشان از چشم هیچ‌کس پوشیده نیست، ان‌شاءالله برکت این خدمت‌ها در زندگیشان جاری و ساری باشد. خیلی ممنونم از اینکه فرصت خدمتگزاری را به بنده دادید، امیدوارم توانسته باشم حق مطلب را ادا کرده باشم.

طراح سوالات: راهنما همسفر اعظم
تایپ: همسفران گروه تایپ
ویراستاری: همسفران گروه ویراستاری
عکاس خبری: راهنما همسفر فاطمه
تنظیم و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا
همسفران نمایندگی دنا