انتظار کمک از خداوند در کنار مسیر درست قرار داشتن امکان‌پذیر است

سومین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی ویژه مسافران و همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی بیهقی سبزوار روزهای پنج‌شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ با استادی راهنما مسافر علی؛ نگهبانی مسافر دانیال و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه «وادی چهارم و تأثیر آن روی من» ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ خداوند بزرگ را شاکر هستم که بار دیگر اذن حضور در کنگره را برای من فراهم کرد تا بتوانم از دوستان آموزش بگیرم و تجربه کسب بکنم. از نگهبان و دبیر جلسه هم برای ایجاد این فرصت تشکر می‌کنم. در باب دستور جلسه که وادی چهارم و تأثیر آن روی من است این وادی می‌گوید در مسائل حیاتی مسئولیت به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ اگرچه وقتی فردی به درمان می‌رسد و حالش خوب می‌شود. خیلی خوب است ولی کنگره می‌گوید که به درمان اکتفا نکنید من قبل از آمدن به کنگره فکر می‌کردم همین‌که بتوانم مواد را ترک بکنم و یا مواد را سطحی بکشم کافی است ولی به بداخلاقی که چه در مورد دیگران و چه در مورد خودم می‌کردم توجهی نمی‌کردم در کنگره به من آموزش دادند که درمان فوق ترک است چون جسم به تعادل می‌رسد. با ادامه مسیر هم متوجه شدم که تعادل فوق درمان است و برای رسیدن به تعادل ابتدا لازم است که من این سه مؤلفه را بشناسم؛ مثلث درمان که از سه ضلع جسم؛ روان و جهان‌بینی متشکل شده است. با طی مسیر یازده‌ماهه توسط داروی اوتی فرد ازنظر جسمی به درمان می‌رسد در کنار درمان جسم خلق‌وخو هم تغییر می‌کند و بهتر می‌شود اگرچه همه اضلاع مثلث درمان در جای خودشان مهم هستند ولی مؤلفه جهان‌بینی بار بسیار سنگینی در قضیه درمان دارد یعنی اگر فردی بتواند روی ضلع جسم خود خوب کار بکند ولی در ضلع روان این امکان‌پذیر نیست. تا وقتی جهان‌بینی فرد تغییر نکند نمی‌تواند روان خودش را هم به تعادل برساند چون ابتدا بایستی فرد بخشش را آموزش ببیند تا بتواند یک‌پنجم مواد را کاهش بدهد. قوانین هستی جزو ستون‌های اصلی جهان‌بینی هستند که همان چهارده وادی برای رسیدن به خود هستند.
این قوانین به فرد نشان می‌دهند که به چه علت خلق شده و از کجا آمده است و به چه چیزی باید برسد وادی‌ها این آموزش را به فرد می‌دهند و زمانی می‌تواند فردی به تعادل برسد که بتواند این وادی‌های را مورد استفاده قرار بدهد. در وادی اول تفکر را به من نشان می‌دهد و نحوه درست فکر کردن را؛ اینکه چطوری بتوانم از انرژی خودم استفاده مفید بکنم. وادی دوم هم امیدواری را به من آموزش می‌دهد؛ اینکه من بیهوده نیستم و بدانم که باید هدفی را دنبال بکنم. وادی سوم هم این آموزش را می‌دهد که از هیچ‌کسی نباید انتظاری داشته باشم و خودم باید مسئولیت کار خودم را به عهده بگیرم. وادی چهارم هم به من این را نشان می‌دهد که اگر من در صراط مستقیم قرار داشته باشم خداوند هم به من کمک خواهد کرد. نمی‌شود هم دزدی کرد و هم بتوان کاهش پله را انجام داد. وادی چهارم بایستی تأثیری روی من بگذارد و آن‌هم این است که ابتدا من با تفکر هدف خودم را انتخاب می‌کنم و در کنار آن‌هم تلاش می‌کنم تا در مسیر درست قرار داشته باشم و در انتها از خداوند انتظار کمک و یاری دارم.
از اینکه سکوت کردید و به حرف‌های من گوش کردید ممنونم.

عکاس: مسافر غلامرضا؛ لژیون سوم
تایپ: مسافر محمد؛ لژیون هشتم
تنظیم: سایت بیهقی سبزوار