حرمت در کنگره ۶۰، مانع از اخلال و بی‌نظمی می‌شود

جلسه چهارم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی جهان‌بین، با استادی راهنما همسفر معصومه با دستور جلسه «حرمت کنگره ۶۰، چرا رابطه کاری و مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟» در روز شنبه ۲ تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد: 

افرادی که برای درمان وارد جلسات کنگره ۶۰ می‌شوند؛ موقع خواندن نوشتارها با نوشتار حرمت کنگره ۶۰ آشنا می‌شوند در ابتدا برایشان عجیب است ولی در ادامه درمان، بندبند سلولهایشان، با حرمت کنگره عجین می‌شود. به‌راستی حرمت چیست و چه ارتباطی با افراد مصرف کننده می‌تواند داشته باشد؟! افرادی که برای درمان می‌آیند، حرمت به آن‌ها چه ارتباطی دارد؟!

جناب آقای مهندس حسین دژاکام، بعد از اینکه روش DST را ابداع کردند؛ سازمان مردم نهاد کنگره ۶۰ را تاسیس کردند تا افراد خواهان رهایی از دام اعتیاد، وارد این سیستم بشوند و به درمان برسند.  جناب آقای مهندس براساس تجربه، آگاهی و دانش به این نتیجه رسیدند که باید یکسری قوانین و حرمت باشد تا این سیستم بتواند سالهای سال، بدون مشکل به کار خود ادامه بدهد و راه هرگونه اخلال و بی‌نظمی را در این سیستم ببندد، چرا که همه می‌دانیم افراد مصرف‌کننده مواد مخدر، زمانی که نتوانند موادشان را به هر دلیلی مصرف کنند از تعادل لازم برخوردار نیستند و هر یک از آن‌ها برای به هم‌زدن آرامش جامعه، خانواده، طایفه و قبیله کافی است، چه برسد به این‌که صدها نفر از آن‌ها یک‌جا، در مکانی جمع شوند، بدون این‌که با هم تنش، نزاع و درگیری داشته باشند و ما می‌بینیم تنها سازمانی که افراد، در آن با نهایت احترام با یکدیگر برخورد دارند و از نظم و انضباط بی‌نظیری برخوردار هستند کنگره ۶۰ می‌باشد.

افراد در کنگره حرف یکدیگر را قطع نمی‌کنند، برای صحبت کردن اجازه می گیرند، اگر یکی از آن‌ها کلمات را اشتباهی تلفظ کرد به او نمی‌خندند، او را مورد سرزنش و قضاوت قرار نمی‌دهند، می‌دانند که آن‌ها فقط برای درمان وارد این سیستم شده‌اند و هدفشان فقط درمان است. با یکدیگر وارد رابطه کاری و مالی نمی‌شوند و می‌دانند؛ این مورد، خط قرمز کنگره ۶۰ است و اگر رعایت نکنند یا از سفر باز می‌مانند یا سفری بدون آرامش خواهند داشت.

نوشتار حرمت کنگره ۶۰؛ مانند منشوری است که انعکاس نور و روشنایی را در کنگره به عهده دارد. افراد، در ابتدای ورود به کنگره۶۰، هیچ درکی از حرمت ندارند ولی در ادامه متوجه جملات زیبا و پر مفهوم آن می‌شوند که حرمت کنگره ۶۰، یک دیوار امنیتی برای آن‌هاست و از آن‌ها مراقبت می‌کند.

رهجو به راهنمای خود دروغ نمی‌گوید، مقدار مصرف و نوع مصرفی را تمام و کمال به راهنما می‌گوید تا برنامه‌ای دقیق به او بدهد، یکدیگر را سرزنش نمی‌کنند، زیرا آموزش گرفته‌اند که با سرزنش کردن دیگران نه تنها حالشان خوب نمی‌شود بلکه آرامش از وجود آن‌ها گرفته می‌شود. رابطه کاری و مالی شاید در ابتدا، حال خوش و کاذبی را به رهجو بدهد ولی در دراز‌مدت، سودمند نیست و آسیب می‌زند؛ این قضیه مانند استفاده از مواد مخدر است که در ابتدا حال خوش می‌دهد ولی در ادامه باعث تخریب می‌شود.

درست است که کنگره ‌۶۰‌؛ مکان مقدس و امنی می‌باشد ولی من رهجو باید از وسایل شخصی خود، مراقبت کنم. از قدیم گفتند: مال آدم یکجا می‌رود، ایمان آدم هزارجا. اگر پول، کیف یا موبایل من در اثر سهل‌انگاری من، گم شود، احتمال خراب شدن سفر من می‌باشد. ممکن است دیگر، موقع جلسات و لژیون حواسم به آموزش‌ها نباشد و مدام به این فکر کنم که چه کسی گوشی من را برداشت، نکند فلانی آن ‌روز، کنار من نشسته بود به گوشی من نگاه می‌کرد آن را برداشته؟! همیشه به دیگران ظن بد می‌برم و دیگر هیچ‌گونه آرامشی ندارم و از آموزش‌های لژیون و کنگره بهره‌ای نمی‌برم. خلاصه این‌که جناب آقای مهندس از همان ابتدای ورود به کنگره، آب پاکی را روی دستمان می‌ریزد که مراقب وسایل خود باشیم و فضای امن کنگره را ناامن و مسموم نفرماییم.

درپایان به هوش و درایت جناب آقای مهندس، می‌بالم چرا که من هم جزئی از این سیستم هستم و درحال آموزش گرفتن از دانسته‌ها و معلومات این شخص بزرگوار، هستم و برای ایشان آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.

ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد