هیچ حرکتی بدون سختی نیست.

جلسه هفتم از دوره نوزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی زاگرس، با استادی راهنمای محترم مسافر سعید، نگهبانی راهنمای محترم مسافر‌ محسن و دبیری مسافر‌علیرضا، با دستور جلسه «وادی چهارم و تأثیر آن روی من» روز پنج‌شنبه‌31 خرداد‌ماه ۱۴۰۳ ساعت 16 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را سپاسگزارم که یک‌بار دیگر به من فرصت داده شد در کنگره و در این جایگاه آموزش بگیرم و خدمت کنم. دستور جلسه امروز وادی چهارم، در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. اکثر افراد و انسان‌ها در جوامع مختلف، حتی کسانی که درگیر مواد مخدر نیستند، از تعادل لازم و کافی برخوردار نیستند. مشکلات اقتصادی و هزار و یک مشکل باعث شده است که سیستم ایکس اکثر انسان‌ها دچار اشکال و باعث بی‌تعادلی آن‌ها شود.
ما وقتی به کنگره می‌آییم صحبت از درمان و به تعادل رسیدن می‌شود. برای به تعادل رسیدن، جسم، روان و جهان‌بینی باید متناسب باهم به تکامل برسند. ضلع حیاتی این مثلث جهان‌بینی است. باید نگرش ما تغییر کند. این تغییر، نیاز به یک سری ابزار دارد و مهم‌ترین این ابزار همین ۱۴ وادی هستند که در کنگره آموزش می‌گیریم.

در وادی اول صحبت از تفکر می‌شود. اکثر ما، خودمان را درگیر تفکر نمی‌کردیم. نه اینکه فکر نمی‌کردیم، نمی‌خواستیم درست فکر کنیم و در صراط مستقیم فکر کنیم. این امر غالباً به دلیل آموزش‌های اشتباه در مقاطع تحصیلی اتفاق می‌افتد. اصل آموزش‌های کنگره برای درست زندگی کردن است. وادی دوم با ناامیدی و پوچی و احساس بی‌ارزش بودن مبارزه می‌کند و وادی سوم می‌گوید باید مسئولیت کارها را بپذیریم و هیچ‌کس به‌اندازه خود ما در سرنوشتمان تأثیرگذار نیست.
وقتی یاد گرفتیم که باید درست فکر کنیم و فهمیدیم که با فکر درست می‌توانیم ساختار مناسب خلق کنیم، وقتی آموزش گرفتیم که باید حرکت کنیم و مسئولیت همه کارها با خودمان است و کسی به من کمک نمی‌کند، ممکن است به این گریزگاه برسیم که خداوند که مرا خلق کرده و در قبال من مسئولیت دارد، خداوند باید به من کمک کند تا مشکلات من حل شود. اینجا وادی چهارم مطرح می‌شود که ما نباید هیچ‌کدام از مسائل حیاتی خود را به خداوند واگذار کنیم.

انتظار بی‌موردی است که من در خانه بنشینم تا خداوند درهای رحمت را برایم باز کند و صبحانه و ناهار و شام را برای من آماده کند. چگونه من مصرف‌کننده موقع شروع خماری منتظر خدا نمی‌ماندم تا خودش برایم جفت‌وجور کند و مواد را برساند تا من مصرف کنم؟ من مصرف‌کننده سیگار، اگر خودم برای درمان حرکت نکنم، خدا چه کمکی به من بکند؟ مگر می‌شود بگویم خدایا کمک کن من از فردا سیگاری نباشم و فردا صبح یک فرد غیر سیگاری باشم بدون اینکه حرکت کرده باشم و سختی تحمل کرده باشم. ما می‌گوییم راه مستقیم، ولی حرکت در این راه بدون سختی نمی‌شود. اصلاً اگر سختی نباشد لذتی هم نخواهد بود. شما وقتی از صبح تا عصر کار می‌کنید، عصر موقع استراحت احساس آسایش و لذت می‌کنید.
به طور کلی محتوای این چهار وادی این است که همه مسئولیت کار خود را بپذیریم و اکنون که اینجا روزنه امیدی باز شده است، باید نهایت تلاش و دقت را داشته باشیم تا بتوانیم خود را به تعادل برسانیم و شرط حرکت و موفقیت در این مسیر فرمانبرداری و منظم بودن است.

تایپ گزارش: مسافررضا لژیون 8
عکس: مسافر حسن لژیون 7
بارگزاری و ارسال: مسافر محمد لژیون 8
مسافران نمایندگی زاگرس