پذیرش مسئولیت

تعدادی از رهجویان لژیون اول از نمایندگی رودکی پیرامون دستور جلسه «وادی چهارم و تأثیر آن روی من» مشارکت کرده‌اند که در ادامه می‌خوانیم.

سلام دوستان ناهید هستم همسفر

دستورجلسه وادی چهارم و تاثیرآن روی من است، برداشت من از وادی این است که همیشه در هر مرحله از زندگی‌ام اگر به مشکلی برخورد کردم، خیلی محکم در مقابل آن بایستم و ذره‌ذره مشکلم راحل کنم؛ زیرا این مسئله مربوط به من است و خیلی مواقع نیز خودم آن را به وجود آورده‌ام و باید حلش کنم. اگر بخواهم از تجربه‌ام بگویم: قبل از آمدنم به کنگره، همیشه از خداوند گله‌مند بودم که چرا مشکلات من را حل نمی‌کند؟ چون بیشتر وقتم را صرف روضه، مسجد، قرآن خواندن و عبادت‌های دیگر می‌کردم؛ ولی همیشه غرق در مسائل مختلف بودم و از پروردگار خودم گله داشتم که چرا من باید با همه فرق داشته باشم؟ چرا این‌همه در می‌زنم؛ اما هیچ دری به روی من باز نمی‌کنی؟ چرا همسرم معتاد است؟ چرا بی‌پولم؟ و خیلی چراهای دیگر...

حتی مسافرم نیز می‌گفت: ما، کم‌روزی و بدبخت هستیم! هرقدر کار می‌کنم، بازهم پولی ندارم. تا اینکه پروردگار بزرگ و مهربان راه کنگره ۶۰ را به مانشان داد. با کوله‌باری از بدبختی به کنگره آمدیم؛ ولی وقتی سفرمان آغاز شد از وادی اول شروع به تفکر کردیم و من فهمیدم که تمام ناکامی‌های ما به خاطر ناآگاهی خودم بوده، حتی وقتی همسرم معتاد شده، شاید مقصر من بودم که مواظب همسر و زندگی‌ام نبودم و همیشه به خدا می‌سپردم، دریغ از اینکه خودم تلاش کنم و به فکر راه چاره باشم.
از خدای خودم سپاسگزارم که من را در مسیر کنگره قرارداد و از جناب مهندس ممنونم که این وادی‌ها را مکتوب کردند تا بیاموزیم آنچه را که سال‌های سال در هیچ کجای دنیا نیاموخته بودیم. الان دیگر می‌دانم که اگر مشکلی دارم باید بگردم و راه چاره پیدا کنم. دست از تلاش و کوشش خودم برندارم و از خداوند بزرگ هم کمک بگیرم؛ زیرا خداوند فرموده‌اند: از تو حرکت از من برکت.

سلام دوستان مریم هستم همسفر

من به‌عنوان یک همسفر از وادی چهارم آموختم که مسئولیت کارهای خویش را به خداوند سپردن اشتباه محض است. این یعنی فرار از جبران خطاها درحالی که خودت را به خواب زده باشی و تلاشی برای جبران اشتباهات یا تغییر عادت‌های بد خود نکنی و برای توجیه آن، همهٔ مسئولیت‌ها را به گردن نیروی مطلق بیندازی! آموختم که ما انسان‌ها حتی گاهی از درک عملکرد جسم خود نیز عاجز و چه‌بسا که از صور پنهان خود نیز غافل هستیم.

اگر به این باور برسیم که قدرت مطلق با چه هدف بزرگی ما را خلق نموده و این جسم را به امانت در اختیار ما قرار داده است آنگاه روی رفتار خود، دقت بیشتری می‌نماییم و تلاش می‌کنیم که با بالا بردن دانایی و آگاهی بر نفس‌ خود غلبه کرده و در راه صراط مستقیم گام برداریم. ما باید مسئولیت حیات خود را بپذیریم، سعی و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف خود را به انجام برسانیم و قطعاً در این راه نیروهای الهی با ما همگام بوده و یاری‌مان خواهند کرد.

این مسئله نیز در این وادی بسیار حائز اهمیت است که اگر ما به کارهای ضد ارزشی ادامه بدهیم و از خداوند بخواهیم که ما را کمک کند تا تغییر کنیم؛ ولی خودمان منفعل باشیم و تلاشی نکنیم، یک حرکت ساده‌لوحانه و به دور از خرد انجام داده‌ایم. بنابراین وادی به ما می‌آموزد که باید با داشتن اختیار و پذیرش مسئولیت خویش، بکوشیم تا خود را به بالاترین نقطه تکامل برسانیم و بدانیم که در این مسیر، قدرت مطلق ما را یاری خواهند نمود.

سلام دوستان گل‌افروز هستم همسفر

تأثیری که وادی چهارم روی بنده گذاشت، این بود که قدرت مطلق من را به زمین فرستاد تا بیاموزم و تعلیم ببینم که زندگی مانند امواج دریا، بالا و پایین دارد و این امواج، زمانی پرتلاطم و گاهی در سکوت است و ما در این میان به زیر می‌رویم و یا بالا می‌آییم. ما باید یاد بگیرم چگونه موج‌سواری کنیم تا همراه امواج بالا بیاییم و لذت ببریم؛ اما اگر یاد نگیرم، همان زیر می‌مانیم و هرگز بالا نمی‌آییم؛ پس وادی چهارم به ما یاد می‌دهد مسئولیت زندگی در همه عمر، بر عهده خود ماست و باید به دستورات خداوند عمل کنیم.

در مسیر صراط مستقیم قرار بگیریم و مسئولیت کارهایی که براثر ناآگاهی، خراب کرده‌ایم را به خداوند واگذار نکنیم و به درگاه خداوند ناله کنیم که چرا من؟ یا چرا خداوند کار من را درست نمی‌کند؟ من باید در صراط مستقیم باشم و از خداوند هم کمک بگیرم. نمی‌شود من از فرمان سرپیچی کنم؛ چون نقض فرمان کرده‌ام به‌راحتی از زیر بار کارهایی که بدون تفکر انجام داده‌ام فرار کنم. من اختیار دارم که در زندگی، خودم سرنوشت خودم را رقم بزنم.

حالا این سرنوشت با تفکر بهتر می‌تواند من را به یک انسان سه‌بعدی دانا و یا برعکس تبدیل کند. پس مسئولیت بر دوش من انسان است و از قدرت مطلق هم اگر به صلاحم باشد با دعا کردن کمک بگیرم که قطعاً زندگی و حیات بهتری را برای خودمان رقم می‌زنیم، در غیر این صورت ما در توهم به سر می‌بریم. در پایان از خداوند مهربان درخواست می‌کنم ما را به صراط مستقیم هدایت فرمایند تا به فرمان عقل نزدیک شویم و به جای برسیم که از آنجا انشعاب گرفته‌ایم. از توجه شما دوستان به مشارکتم،خیلی ممنونم.

ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)
تنظیم مطلب: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی