خدمت مقدس‌ترین عمل هر انسان

در کنگره آموزش گرفتم برای هر چیزی که دارم، نه تنها به صورت زبانی تشکر کنم، بلکه قدردان آن نیز باشم و بتوانم از اموالی که دارم ببخشم. بخشش یک نوع شکرگزاری از ثروتی است که جمع‌آوری کرده‌ام. در کنگره ۶۰ به ما فرصت داده می‌شود تا علاوه بر یادگیری مفاهیم انسانی، قوانین صحیح زندگی، بازسازی جسم، روان و جهان‌بینی فرصت بخشش را نیز داشته باشیم. این بخشش به ما می‌آموزد که از مال و اندوخته‌ای که داریم ببخشیم و برای خود و خانواده‌مان خرج کنیم. این فرصت نشان می‌دهد که آیا قدردان چیزهایی که به دست آورده‌ایم هستیم یا خیر؟ آیا سپاسگزاری را آموخته‌ایم؟
همان‌طور که جناب مهندس در سی‌دی «پنجره شکسته» بیان می‌کنند در این دنیا برای خود و دیگران کار مفید انجام دهید. برخی افراد ثروت را برای کارهای مختلف جمع‌آوری می‌کنند؛ اما برخی دیگر فقط ثروت را جمع‌آوری می‌کنند و حاضر نیستند یک ریال از آن را خرج سلامتی خود یا فرزندان‌ کنند. این افراد فکر می‌کنند باید پول و ثروت را جمع کرده؛ اما نباید از آن در زندگی خود خرج کنند. این‌ افراد با پول جمع کردن تنها می‌خواهند خوش‌گذرانی کنند، زمان خود را هدر دهند و به فکر آینده نیستند؛ اما انسان‌هایی هستند که هر آن‌چه برای خود می‌خواهند برای دیگران هم می‌خواهند و تلاش می‌کنند تا دیگران نیز بتوانند در آرامش نسبی زندگی کنند. این افراد از مال خویش می‌گذرند، کارآفرینی می‌کنند، آموزش می‌دهند و پول، زمان و جان خود را در این راه می‌گذارند و به حقیقت وجود انسان پی می‌برند.
من نیز به عنوان یک همسفر که در سخت‌ترین شرایط زندگی به کنگره آمده‌ام و مسئله بزرگ زندگی‌ام در این مکان حل شد، باید در نظر داشته باشم که دیگران چراغِ این مکان را روشن کرده‌اند و این مکان وجود داشته تا بدون هیچ دغدغه‌ای وارد شوم، من نیز باید این چراغ را روشن نگه‌ داشته و به اندازه توان مالی‌ خود کمکی به دیگر همسفران انجام دهم. بعضی از انسان‌ها معتقدند پس از این جهان جهان‌های دیگری وجود داشته و بر اساس عقاید دینی نظرهای متفاوتی وجود دارد؛ اما یک چیز مشترک است که زندگی انسان پس از مرگ پایان نمی‌پذیرد؛ زیرا هر عمل نیکی که انجام دهیم پاداش آن را خواهیم گرفت و هر عمل بدی که انجام دهیم، عواقب آن را خواهیم دید. کسی که وعده‌های الهی را قبول دارد، می‌تواند به بهترین شکل زندگی کند. زمانی که از نظر مالی می‌خواهم به مکانی کمک کنم این آیه شریفه قرآن را در ذهن خود مرور می‌کنم که می‌فرماید: «مِما رَزَقناهُم یُنفِقون» همه دارایی و اموال من متعلق به من نیست، قطعاً سهمی از آن متعلق به دیگران است و آن سهم می‌تواند در مکان‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

آرامش و حس خوبی که به دست آورده‌ و از آموزش‌های کنگره دریافت کرده‌ام به طور قطع بخشی از آن می‌تواند برای کنگره باشد و آن کمکی باشد برای فردی که بیرون از این‌ مکان سردرگم است تا راه برای او باز شود تا حضور پیدا کند و به رهایی و درمان خود و خانواده‌اش برسد. در طول چند سالی که از خداوند عمر گرفته‌ام به اندازه کافی مال دارم و خدا را شکر می‌کنم؛ زیرا مهم‌ترین ثروتی که در زندگی دریافت کرده‌ام، وجود کنگره و همین‌طور آموزش‌هایی که از کنگره دریافت می‌کنم، است. جناب مهندس بیان می‌کنند حساب همه با کنگره صفر است؛ یعنی هیچ‌ شخصی نباید هزینه‌ای پرداخت کند؛ اما زمانی که با خود فکر می‌کنم که چرا یک راهنما و مرزبان بدون چشم‌ داشت خدمت می‌کنند، متوجه می‌شوم که قطعاً دِینی را بر گردن خود می‌بینند و می‌خواهند خیری را که به ایشان رسیده جبران کنند.
خداوند را شاکرم که توانسته‌ام در جایگاه راهنمایی قرار بگیرم تا خدمت کنم و اگر زمانی صرف می‌شود که چند ساعتی در نمایندگی حضور داشته باشم تا بتوانم خدمت کنم. بزرگترین و مقدس‌ترین عمل برای هر انسان، خدمت کردن به هم‌نوع خویش است. چرا می‌گویم وجود کنگره؛ زیرا بزرگترین ثروت را از کنگره دریافت کرده‌ام که برای هر انسان آرامش در زندگی است. برای آرامش و ثروتی که کنگره به من داده، نمی‌شود مبلغ تعیین کرد.

به قلم: همسفر زهرا راهنمای لژیون هفتم 
ویراستار: همسفر مهسا رهجوی همسفر عذری راهنمای لژیون دهم 
ارسال: همسفر مهسا رهجوی همسفر اکرم راهنمای لژیون یازدهم
رابط خبری: همسفر زهرا راهنمای تازه‌واردین 
همسفران نمایندگی صالحی