انسان برای فرار از مسئولیت‌ها، یک‌ راه فرار پیدا می‌کند

جمعی از همسفران لژیون اول به راهنمایی همسفر مرضیه در برداشت خود پیرامون دستور جلسه هفته《 وادی چهارم وتاثیر آن روی من 》چنین نوشتند؛ شما را به خواندن این مطالب دعوت می‌کنیم از شما همراهان همیشگی سپاس‌گزاریم.

سلام دوستان سمانه هستم یک همسفر؛ 

وادی‌ها به من درس زندگی می‌دهد، در وادی اول می‌گوید؛ برای هر کاری تفکر کن، وادی دوم به من می‌گوید؛ تو بیهوده خلق نشدی، خدا از آفرینش تو هدفی داشته است، پس یک موجود اضافه در روی زمین نیست.، وادی سوم می‌گوید؛ حالا که در این دنیا هدفی داری پس باید خودت به فکر خودت باشی و کسی، بیشتر از خودت در زندگیت نقشی ندارد و بعد وادی چهارم جلوی پای من قرار می‌گیرد که می‌گوید؛ مسئولیت زندگی و مشکلات خودت را بپذیر و آن‌ها را به گردن دیگران و خدا نینداز، من باید بدانم که خداوند با من سر جنگ ندارد، بلکه به من اختیار داده و مرا یاری می‌کند که بتوانم بهترین راه را انتخاب کنم، من اگر با مشکلی در زندگی مواجه شوم و فقط بخواهم با عبادت و راز و نیاز آن مشکل را برطرف کنم امکان‌پذیر نیست، خداوند می‌گوید از تو حرکت، از من برکت

پس باید مسئولیت زندگی‌ خود را بپذیرم و قبول کنم تمام مسئولیت زندگی تمام و کمال با خودم است و بپذیرم در جایی که قرار گرفته‌ام عین عدالت است.

و از این فرصتی که در مسیر کنگره برای من فراهم شده، نهایت استفاده را ببرم و با تلاش بیشتر، آموزش بگیرم تا بهتر زندگی کنم.

سلام دوستان طاهره هستم یک همسفر

این وادی می‌خواهد به من بگوید؛ انسان برای فرار از مسئولیت‌ها، یک‌ راه فرار پیدا می‌کند تا از مشکلات خود، فرار کند. در تمام قسمت‌هایی که انسان از مسئولیت فرار می‌کند، همیشه سعی می‌کند، مسئولیت را بر عهده دیگران بگذارد.

دامنه جهل انسان، هر چه بیشتر باشد مسئولیت‌های خود را کمتر می‌پذیرد.

نپذیرفتن و فرار کردن از مسئولیت‌ها، دلیل بارزی بر نادانی فرد است.

ما خداوند را با غول چراغ جادو، اشتباه گرفته‌ایم و چیزهایی از خداوند می‌خواهیم که غیر معقول است و علت آن ممکن است این باشد که، ما خداوند و قدرت مطلق را درست نشناخته‌ایم.

اگر ما تمام وظایف و تکلیف‌های خود را در مقابل خدا و دیگر انسان‌ها، درست انجام بدهیم آن وقت می‌توانیم از خداوند انتظار یاری داشته باشیم. البته باید این نکته را بدانیم که دست‌های آسمانی، فقط القاء افکار را انجام می‌دهند و هیچ کار دیگری انجام نمی‌دهند و بقیه‌ی کارها با خود ما است.

وقتی من زندگی را با همه‌ی مشکلات پذیرفتم باید در مورد آن‌ها شناخت داشته باشم تا بتوانم مشکلم را حل کنم. 

من اعتیاد مسافرم را مسبب تمام مشکلاتم می‌دانستم و هیچ شناختی از این بیماری نداشتم قبل از کنگره با یک یا دو هفته درمان، انتظار معجزه را از خداوند داشتم و می‌گفتم من که برای او همه کار کردم. پس چرا خداوند کمکم نمی‌کند! همیشه راه حل مشکل را اشتباه می‌رفتم نه تنها موفق نمی‌شدم بلکه هر بار یکی را مقصر می‌دانستم و از همه طلبکار می‌شدم با این‌ که مقصر اصلی خودم بودم.

با ورودم به کنگره قبول کردم که مشکل از مسافرم نیست و او یک بیمار است و من طبق فرمان آقای مهندس، صبر و حوصله را پیشه راه خود کردم تا این‌ که دوره‌ی درمان در طول ۱۱ ماه سپری شد و ما از تاریکی و ظلمت، به سوی روشنایی نزدیک و نزدیک‌تر شدیم.

سلام دوستان عادله هستم همسفررضا

وادی چهارم به ما می‌گوید: درمسائل حیاتی وقتی ما مسئولیت را به خداوند بسپاریم یعنی سلب مسئولیت از خویش.

مسئولیت داشتن، دو طرفه است مثل: حس مسئولیت والدین به فرزند و بالعکس حس مسئولیت فرزندان به والدین، اما در مورد خداوند این‌طور نیست.

ما باید در راه ارزش‌ها قدم برداریم و تلاش کنیم تا خداوند هم با القاء روی افکار ما، به ما کمک کند و مورد لطف و رحمت او قرار بگیریم.

منِ عادله قبل از ورودم به کنگره از همه چیز شاکی و نالان بودم، که چرا خداوند بین من و بقیه فرق گذاشته و سر راه من اینقدر مشکل وجود دارد . ولی بعد از ورودم به کنگره و آموزش‌هایی که توسط راهنمای عزیزم خانم مرضیه عزیز دیدم این موضوع را درک کردم و فهمیدم که هر کجای زندگی که هستم عین عدالت خدا است و ما نتیجه افکار و تصمیمات خودمان را می‌بینیم. این کارنامه اعمال ما است و باید در راه رفع مشکلات‌مان تفکر کنیم. و در حل آن‌ها سعی و تلاش کنیم، و راه درست را انتخاب کنیم تا خدا هم در این مسیر ما را یاری کند که خداوند هم می‌گوید:

 از تو حرکت، از من برکت.

تدوین عکس: همسفر سمانه لژیون یک 

ارسال مطلب: همسفر طاهره لژیون یک 

ویراستاری ، تنظیم: مرزبان خبری 

همسفران نمایندگی رضوی مشهد