وادی‌ها در کنگره‌‌ی 60 قوانینی هستند که زندگی من در جهان هستی را کنترل می‌کنند.

چهارمین جلسه از دوره شصت و سوم  کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه‌ی مسافران نمایندگی حکیم هیدجی با استادی راهنمای محترم مسافر روح‌اله و نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر علی، با دستور جلسه‌ی * وادی چهارم * روز سه شنبه 29 خرداد ۱۴۰۳  ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
سلام دوستان روح‌اله هستم یک مسافر: ممنونم از دبیر محترم و دوستانی که نوشتارها را خواندند. خدا را شاکرم که این توفیق را به بنده داد تا در این جایگاه باشم و آموزش بگیرم و خدمت کنم. از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز تقدیرو تشکر میکنم که فرصت خدمت در این جایگاه را به بنده دادند. از راهنمای عزیزم آقا محمود بی نهایت سپاسگزارم که اجازه دادند تا در جایگاه استادی حاضر باشم و خدمت کنم، من این حال خوب و موقعیت مناسبی را که اکنون در کنگره و اجتماع دارم، مدیون زحمات آقا محمود هستم. و از تمامی خدمتگزاران شعبه‌ی خودمان سپاسگزارم. دستور جلسه وادی چهارم است و خاطر نشان می‌شوم که وادی‌ها در کل قوانین جهان هستی هستند. قوانینی هستند که زندگی من را تحت شعاع قرار می‌دهند و بر کیفیت زندگی من در جهان هستی تأثیر گذار هستند. تا جایی که من می‌دانم خداوند وقتی انسان را آفرید، به او حق انتخاب داد. یعنی انسان موجودی است که مختار است و صاحب اختیار. خداوند به انسان حق انتخاب داده است. یعنی انسان می‌تواند از میان بدی و خوبی، با توجه به تفکر درست یکی را انتخاب کند. مثال ساده اینکه فردی صبح که بیدار می‌شود، هم می‌تواند دوباره بخوابد و هم می‌تواند بلند شده و دنبال کار خود برود. اینجا انتخاب این دو حالت دست خود فرد است. کسی که در کنگره وارد شده و سفر می‌کند حق انتخاب دارد که سر موقع دارو بخورد یانه؟ که البته اگر سر وقت باشد، قطعاً نتیجه‌ی خوبی می‌بیند. انسان صاحب اختیار است ولی  این اختیار بستگی به قوانینی دارد که تعیین شده. وادی‌ها در کنگره نیز قوانینی هستند که ما باید آنها را رعایت کنیم. وادی چهارم می‌گوید: اگر ما کارهای خودمان را به خدا یا دیگران بسپاریم در واقع از خویشتن سلب مسئولیت کرده‌ایم. وادی اول تا چهارم دارد روی افکار من کار می‌کند و تلاش دارد یک سمت و سوی درست و منطقی به تفکرات من بدهد و دیدگاه من نسبت به موارد و مسائل را درست کند یا ارتقا دهد. 

وادی سوم اشاره به آن دارد که من خودم برای خودم مشکلاتی را ایجاد کرده‌ام و حال که می‌خواهم به رهایی برسم، فقط باید خودم تلاش بکنم که این خواسته تحقق پیدا کند و در وادی چهارم میگوید: وقتی اقدام کردی برای رها شدن، دیگر جایی برای بهانه آوردن و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت نیست. باید اشتباهات خود را بپذیریم و خطاها را گردن بگیریم و دیگران را مقصر قلمداد نکنیم. تصور کنید من مبلغی را از کسی طلب دارم، او با من تسویه حساب نمی‌کند، و من نیز نمی‌توانم طلبم را بگیرم. اینجا به آن شخص می‌گویم: سپردمت به خدا. این حرکت من اشتباه است و دارم از خویشتن سلب مسئولیت می‌کنم. باید تلاش کنم و بیشتر پیگیر باشم تا بتوانم حق خودم را بگیرم. وادی‌ها مثل پل عمل می‌کنند چرا که مرا از سختی‌ها و مشکلات و تاریکی، به سوی آسایش و روشنایی و خوشبختی عبور می‌دهند. کارهای من مربوط به خودم است. مسائل زندگی من ارتباط با خود من دارد و قرار نیست قطعاً و حتماً فرد دیگری، بخواهد مشکلات و مسائل من را مرتفع سازد. توجه داشته باشیم که هر کس پاسخ‌گوی اعمال خودش است. شما در مزرعه‌ای گندم کاشته‌اید و اینک هنگام درو رسیده است، آیا از مزرعه‌ی گندم چیزی غیر از گندم برداشت می‌کنید؟ پس قوانین تعیین شده در وادی‌ها و آموزه‌های کنگره‌ی60 در عین ناب بودن برای ما روشنگر هم هستند و اگر از جانب ما رعایت شوند، مطمئناً نتیجه‌ی خوبی برای خود ما خواهند داشت. ممنون از توجه خوبتون.

مرزبان کشیک: مسافر مجید

عکاس: مسافر مهدی
صدابردار: مسافر امیررضا
تایپ: مسافر مرتضی
ثبت: مسافر هوشنگ

نمایندگی حکیم هیدجی - مسافران