نفس ؛ نه جسم و نه روح است.

سلام دوستان اعظم هستم همسفر

 

"در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن."

 

در این وادی ما سعی می‌کنیم، مسائل حیاتی خودمان، جایگاه و مسئولیت خداوند و خودمان را تا حد امکان مشخص کنیم. در وادی اول، دوم و سوم حد و مرز تفکر نشان داده شده و طبق فرموده آقای مهندس بیشترین بار مسئولیت حیات ما بر عهده خودمان است.

 

 حال ممکن است گریزگاهی به نظر آید و آن این که از زیرِ بار مسئولیتِ خود شانه خالی کرده و کلید بار مسئولیت زندگی را به صورت حق به جانب به خداوند واگذار کنیم و با گفتن تو بزرگ هستی، ما همهِ چیز خود را به تو واگذار کرده تا تو برای ما مشکلات را حل کنی، فکر می‌کنیم خداوند یا قدرت مطلق یا نیروهای مافوق فرمانبردارهای ما هستند که صبح تا شب به آن‌ها برنامه داده و گاهی‌اوقات فکر کنیم خدا غول چراغ جادو است. بعضی از ما در اصل به خداوند اعتقاد نداشته و به شانس معتقد هستیم که باید گفت روی شانس نباید حساب کرد؛ زیرا ما تنها باید روی وجود، اندیشه، تلاش و آموزش خودمان حساب کرده و معتقد هستیم که اگر ما تکلیف و یا وظیفه خود را انجام دادیم آن زمان باید از قدرت مطلق با نیروهای مافوق انتظار مساعدت داشته باشیم.

 

باید دانست که دست‌های آسمانی فقط القا افکار را انجام می‌دهند و بقیه کارها بر عهده خودِ ما است؛ اما گاهی‌اوقات از قدرت مطلق انتظاراتی داریم که غیر‌معقول است و شاید دلیل آن این باشد که ما به درستی، قدرت مطلق و نیروهای مافوق را نشناخته‌ایم. 

 

قدرت مطلق بعد از خلق انسان، او را سر یک دوراهی قرار داد و به او اختیار کامل داد که هر راهی خواست، طی کند؛ یک راه کژی (فسق، فجور) و یک راه راستی (تقوا) است. در کتب متعدد آسمانی نیز اعلام کرده.

 

 مسئولیت تمام کارهای انسان به عهده خودش است. دعا و راز و نیاز زمانی می تواند مؤثر باشد که ما حداقل در مسیر ارزش‌ها و یا صراط مستقیم حرکت کرده باشیم. افکار و اندیشه روی جسم ما اثر می‌گذارد؛ افکار منفی جسم را از بین می‌برد. ما باید خودمان را بشناسیم. انسان شامل دو بخش است:

 

الف- هسته جسم یا صور آشکار انسان که به آن شهر وجودی یا درون یا کالبد فیزیکی می‌گویند و کاملا قابل رؤیت است.

 

ب- هسته خارجی یا صور پنهان انسان که شامل نفس، حس‌های خارج از جسم، عقل، روح، ذهن، آرشیو و خیلی چیزهای دیگر می‌شود. نفس تعیین موجودیتی است که در هر صورت، ظاهر و باطن انسان را نشان می‌دهد، نفس؛ نه جسم و نه روح است. نفس انسان بر مبنا خواسته‌ها و دانایی‌ در یک رتبه و یک درجه قرار می گیرد که به شرح زیر است:

 

۱- نفس اماره یا امر‌کننده

 

۲- نفس لوامه یا سرزنش‌کننده

 

۳- نفس مطمئنه یا قابل اطمینان

 

هر نفسی دارای خواسته‌هایی می‌باشد که در انسان شامل خواسته‌های معقول و غیر‌معقول می‌باشد. قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی بر‌عهده دارد؛ حال چه در مرحله نفس اماره، لوامه یا مطمئنه باشیم به هر حال فرقی نمی‌کند و باید کلیه مسئولیت‌های حیات خود را بپذیریم و بر عهده هیچ‌کس حتی قدرت مطلق نگذاریم.

 

 

تهیه وتنظیم : همسفر اعظم لژیون دوم 

ویراستاری : همسفر مرضیه لژیون دوم