وادی‌ها؛ قوانین حاکم در جهان

یکی از اضلاع مثلث درمان‌اعتیاد جهان‌بینی می‌باشد که در کنار دو ضلع دیگر؛ یعنی جسم و روان از جایگاه و اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. مهم بودن جهان‌بینی به‌قدری بالا است، می‌شود بااطمینان گفت: اگر این ضلع به‌تعادل نرسد؛ تفکرات، دیدگاه‌ها و نگرش فرد درحال درمان اعتیاد روی نخواهد داد. در پروسه درمان اعتیاد براساس پروتکل DST جسم، روان و جهان‌بینی زمانی به تعادل می‌رسد که این سه ضلع به یک اندازه رشد کرده باشد.

آموزش جهان‌بینی در کنگره ۶۰ برعهده وادی‌ها می‌باشد. وادی‌ها مانند ستون‌هایی هستند که زیربنا و فونداسیون جهان‌بینی را می‌سازند. درواقع وادی‌ها قوانینی هستند ما چه بخواهیم و چه نخواهیم درجهانی که ما زندگی می‌کنیم، مستقر و حاکم هستند. وادی‌ها از تعالیم کلام‌ خداوند است و راه‌وروش درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند تا زندگی سالم در صلح و آرامش با کمترین چالش را داشته باشیم.

وادی اول تا چهارم درزمینه تفکر درست ما را راهنمایی می‌کنند؛ درواقع ما را آماده می‌کنند تا حرکتی درست و اصولی برای درمان اعتیاد در کنار مسافرمان و در ادامه زندگی آغاز نماییم. قانون وادی چهارم به‌ما می‌گوید: «در مسائل حیاتی به خداوند مسولیت دادن یعنی سلب مسولیت از خویشتن است.» در این مقوله تکلیف معلوم نیست؛ ما باید تفکر کنیم ببینیم مسئولیت کارهایمان را چه‌کسی عهده‌دار است خودمان یا دیگران؟

زمانی که یک‌نفر مصرف‌کننده موادمخدر می‌شود اول، در درون خودش تخریب به‌وجود می‌آورد و بعد جامعه، خانواده، محل کار و مکان‌های دیگر را آلوده می‌کند و درپی آن مشکلات خیلی زیادی سرراهش قرار می‌گیرد و درنهایت تلاش می‌کند که به‌نحوی از زیربار این مشکلات و فشار زیاد خودش را رها کند. در این‌جا است که مسئولیت ایجاد این مشکلات را به‌گردن یک نفر دیگر می‌اندازد و عالم و آدم را مقصر می‌داند.

انسان یک موجودی عظیم و پیچیده است که دارای صور آشکار و صور پنهان می‌باشد مسئله مهمی که در صور پنهان مورد بحث است، نفس است که در ظاهر و باطن تعیین‌موجودیت می‌کند. نفس هم مراحلی دارد که همه می‌دانیم هرکدام از این مراحل به‌صورت یک طیف می‌باشند. شخصی که موادمخدر مصرف می‌کند، درمرحله نفس‌اماره قرار دارد و به‌خاطر اینکه خواسته نفس او مصرف‌کردن مواد است؛ او هم بدون چون‌وچرا مصرف می‌کند و هیچ‌‌گاه از کارش ناراحت و پشیمان نمی‌شود و هم‌چنین کارهای ضدارزشی دیگر هم انجام می‌دهد. اکنون که ما به‌خواست، تفکر و تعقل خودمان وارد کنگره شدیم؛ یعنی از مرحله نفس‌اماره عبور کرده و وارد مرحله نفس‌لوامه شده‌ایم؛ یعنی امکان دارد انسان در این مرحله از نفس هم خطا و کارهای ضدارزشی انجام بدهد، ولی از کارهای خود پشیمان می‌شود و احساس ندامت و گناه می‌کند و شخصی که در این مرحله است برای کارهای خود تفکر می‌کند و ریشه مشکلات را پیدا می‌کند.

وادی چهارم می‌خواهد؛ من را بیشتر متوجه خودم کند؛ یعنی شناخت انسان نسبت به خودش و هسته وجودی خودش. چون باشناخت خود انسان می‌توانیم نیروی برتر یا خداوند را بهتر درک کنیم و آن موقع است که درمسیر درست به حرکت خود ادامه می‌دهیم. عدم شناخت و عدم دانایی لازم در من باعث می‌شود که نسبت به‌خودم هیچ شناختی نداشته باشم. اگر ما نسبت به خودمان شناخت درستی داشته باشیم قطعاً در مسیر ضدارزش‌ها قرار نمی‌گرفتیم یا لااقل کمتر در دام نیروهای منفی می‌افتادیم.

ما نباید از خداوند انتظار داشته باشیم که بدون‌ هیچ زحمت و تلاشی همه خواسته‌های منطقی و غیرمنطقی ما را به ما ارزانی کند. ما باید سعی کنیم همه مشکلات زندگی خودمان را با فکر حل کنیم و موانعی که سرراه ما قرار می‌گیرند را برداریم و از خداوند طلب کنیم تا در این راه ما را کمک و یاری رسانند و لاغیر. همیشه باید سعی کنیم راه درست و عاقلانه را انتخاب کنیم تا هم در وجدان خودمان حس خوبی داشته باشیم، هم ازنظر خداوند بنده خوب و مطیعی باشیم.

در آخر امیدوارم با قرار گرفتن در مسیر مقدس کنگره و با آموزش‌های ناب آقای مهندس که توسط راهنمایان عزیز به ما آموزش داده می‌شود بتوانیم انسانی صالح و عملی سالم داشته باشیم.

تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راحله (لژیون پنجم)
ویراستار: همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
ارسال: خدمتگزار سایت، همسفر فاطمه
همسفران نمایندگی ساوه