پذیرش مسئولیت

همسفران لژیون ۱۲ به راهنمایی همسفر معصومه در مورد دستور جلسه «وادی چهارم و تاثیر آن روی من» این‌گونه با مشارکت کردند.

سلام دوستان، معصومه هستم یک همسفر (راهنما)

برداشت من از وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) این است که منظور قدرت مطلق، از فرستادن ما به پایین‌ترین نقطه خلقت یعنی زمین، این بوده که بایستی انسان با داشتن اختیار و پذیرش مسئولیت زندگی‌اش، خود را به بالاترین نقطه تکامل و فرمان عقل (شو شود) که همراه با صلح و آرامش است، برساند؛ پس در راستای تکامل، نباید خدای عظیم را با غول چراغ جادو اشتباه بگیرم و منتظر باشم که خدا مشکل من را حل کند. طبق این وادی ارزشمند، دریافتم که مشکلات زندگی، برای رشد کردن من هستند و با حل آن‌ها، نفس من قوی و قوی‌تر می‌شود، اعتماد به نفس من بالاتر می‌رود و قطعاً چیزی در درون من بوده است که حل نشده و مشکلات را به سمت من می‌کشاند. دانستن این نکته، مهم و ضروری است که دست‌های آسمانی یا نیروهای الهی، فقط القای افکار و الهامات غیبی را انجام می‌دهند و پذیرش مسئولیت و حرکت کردن بر عهده خود من می‌باشد. تا زمانی‌که مسئولیت مشکلات خود را به عهده نگیرم و نسبت به آن‌ها خنثی نباشم، تا ابد تکرار خواهند شد و هر مسئله‌ای برایم پیش بیاید، در دل می‌گویم خدایا، مسئولیت آن‌‌ را می‌پذیرم، مرا ببخش و برای حل آن‌‌ها یاری‌ام کن و با حرکت کردن، سی‌دی نوشتن، فرمان‌بردار بودن و تفکر صحیح به آرامی آن را حل می‌کنم.

سلام سمیه هستم یک همسفر

وادی چهارم : به من آموخت‌ که در مسائل حیاتی‌، مسئولیت بر‌عهده خود ما است و خداوند مسئولیتی ندارد،‌ او مسئولیت را به ما محول کرده و اختیار کامل به ما داده است.
خداوند کار خود را به بهترین شکل انجام می‌دهد، بقیه امور با خود ما است؛ اگر من درگیر تاریکی و نادانی شده‌ام، این‌ راه را من انتخاب کرده‌ام و باید با شهامت زیاد، مسئولیت آن را به عهده بگیرم و به طرف ارزش‌ها حرکت کنم.

سلام دوستان، نیره هستم یک همسفر 

در عنوان وادی چهارم، کلیدی‌ترین کلمه «مسئولیت» است. روزی بزرگی در کنگره فرمودند: یک فرد مصرف‌کننده در وهله اول، کسی است که مسئولیت را گم کرده است. برداشت من از این وادی این است که، منِ همسفر نیز مانند مسافران، مسئولیت خود را در زندگی گم کرده‌ام؛ چرا که تا قبل از کنگره دقیقاً همان‌طور که در وادی گفته شده، تصور می‌کردم خداوند و کائنات باید مثل غول چراغ جادو خواسته‌های من را همیشه اجابت کنند تا من به مقصود خود برسم؛ اما اکنون به خوبی می‌دانم که برای رسیدن به هر خواسته‌ای در زندگی، ابتدا باید بپذیرم مسئولیت تمام کارها بر عهده‌ی خود من می‌باشد؛ سپس باید در راه اهداف خود، تلاش و پشتکار داشته باشم. در آخر، امیدوار باشم که خداوند و کائنات، من را در رسیدن به اهداف یاری نمایند.

سلام دوستان زینب هستم یک همسفر 

من در وادی چهارم آموختم کارها و مسئولیت‌ها برگردن‌ خود‌ ما است؛
ولی متأسفانه از خداوند انتظارات زیادی داریم. در این وادی فهمیدم هنوز قدرت مطلق را نشناخته‌ام. من در وادی‌ها، روزبه‌روز بیشتر با خدای خود آشنا می‌شوم. از آقای مهندس ممنون هستم که من را به خدای مهربان نزدیک‌تر کردند .
خدایا شکرت🤲🏻

سلام دوستان معصومه هستم یک همسفر

وادی چهارم می‌گوید: در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به قدرت‌مطلق یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.
من، خودم مسئول به وجود آمدن مسائل و مشکلات زندگی‌ام هستم، باید برای پیداکردن راه‌حل آن‌ها تلاش کنم، کمک قدرت‌مطلق را در القای‌ افکار ببینم و با امید در صراط‌ مستقیم قدم بردارم تا به آرامش برسم.

سلام دوستان پریسا هستم یک همسفر

برداشت من از وادی چهارم این است که خودم باید برای تمام کارهایم تلاش کنم، نه این‌که مسئولیت آن‌ها را به دیگران واگذار‌ کنم یا بر روی دوش دیگران بگذارم؛ اگر این‌طور باشد، نه تنها مشکل من حل نمی‌شود، بلکه فاصله‌ام روز به روز از قدرت‌مطلق بیشتر می‌شود؛ اگر من مسئولیت زندگی خود را بپذیرم و در زندگی‌ام تلاش و کوشش کنم، زودتر به آن صلح و آرامش می‌رسم و افکار منفی از من دور می‌شوند. طبق فرمایش آقای‌ مهندس هرچه افکار منفی من زیاد شود، جسم من بیشتر آسیب می‌بیند. این وادی به من کمک کرد که زندگی خود را با تمام مشکلات بپذیرم.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

وادی چهارم به ما می‌آموزد که در مسائل زندگی مسئولیت به عهده خودمان است.
هیچ‌ شخصی مسئول کارهای من نیست؛ حتی خداوند.
خداوند تمام توانایی، اختیار و امکانات را به ما داده و به بهترین شکل، کار خود را انجام داده است. من باید به آرامی مشکلات خود را حل کنم، مسئولیت کارم را به عهده بگیرم، همیشه به خود تکیه کنم، برای زندگی کردن ارزش قائل شوم، قدر داشته‌هایم را بدانم و همیشه به دنبال آموزش باشم.

سلام ملیکا هستم یک همسفر

برداشت من از وادی چهارم : خداوند وقتی‌که انسان را خلق کرد، آزاد و رها آفرید. زمانی‌که ما خود را گرفتار کردیم و به سمت سیاهی و ظلمت رفتیم، باید بپذیریم هیچ‌کس غیر از خود ما مقصر نیست و نباید تقصیر را به گردن دوست، آشنا و رفیق بیندازیم و یا خداوند را مقصر بدانیم نگوییم این خواست خدا بوده و تقصیر خداوند است و می‌توانست هوای من را داشته باشد. به زمین، آسمان، هستی و خداوند بد و بیراه نگوییم. ما باید بپذیریم خودمان باعث این وقایع شده‌ایم و برای رهایی و درمان خود به خود متکی باشیم.
مسئولیت گرفتار شدن و در دل تاریکی‌ها افتادن خود را بپذیریم و مشکلات را به گردن هیچ‌کس نیندازیم. منتظر نباشیم معجزه‌ای رخ دهد و یا خداوند برای ما کاری کند؛ پس باید بدانیم برای درمان و رهایی خود در کنگره مهم‌تر از همه خود هستیم که در مرحله اول خواست است تا بخواهیم، مطیع باشیم و اطاعت کنیم. در کنگره کسانی هستند که خدمت می‌کنند، زحمت می‌کشند تا راه را به ما نشان دهند و ما را هدایت کنند. همان‌طور که در گرفتار شدن خود نقش اول را داریم و تقصیر بر گردن خود ما است، برای رهایی، آزادی و دور شدن از ظلمات و رسیدن به روشنایی هم نقش اول خود ما هستیم.

تایپ: گروه همسفران سایت حسنانی

مرزبان خبری همسفر مریم

ویرایش نهایی: همسفر احسانه (لژیون هفتم)

ارسال: همسفر سارا (لژیون ششم)