گروه خانواده - لازمه تغییر پذیرش مسئولیت است

سلام دوستان فرشته هستم همسفر وحید

وادی چهارم می‌گوید: مسئولیت همیشه‌‌ و‌‌ در همه حال دوطرفه و متقابل است، ما در مقابل خداوند یک‌سری مسئولیت‌هایی داریم و خداوند هم در مقابل ما مسئولیت‌هایی دارد و باید حد و مرز این مسئولیت‌ها را درک کنیم. خداوند دو راه خیر و شر پیش روی ما نهاده و به ما قدرت اختیار داده است، این خود ما هستیم که با میزان دانایی خود تصمیم می‌گیریم کدام راه را انتخاب کنیم.

من قبل از ورودم به کنگره ۶۰ وقتی در زندگی دچار مشکلی می‌شدم بدون اینکه کاری انجام دهم فقط از خداوند انتظار کمک داشتم، مثلاً برای درمان بیماری فرزندم هیچ اقدامی نمی‌کردم، خداوند را فقط در زمان مشکلاتم می‌دیدم و می‌گفتم او مرا خلق کرده و قادر و تواناست و فرزندم را شفا می‌دهد و مسائل و مشکلات زندگی‌ مرا حل می‌کند، غافل‌ازاینکه با نادانی و عدم آگاهی با اعمال و کردار خودم باعث به‌وجود آمدن مشکلات شده و می‌خواستم با نذر و نیاز، نماز خواندن و متوسل شدن به خداوند و ائمه مشکلاتم را حل کنم و تصور می‌کردم با این کارها تلاش خودم را کرده‌ و بقیه‌اش را به خداوند واگذار کرده‌ام؛ ولی هیچ نتیجه‌ای نداشت و فکر می‌کردم خدا مرا دوست ندارد و در آخر ناامید و مأیوس می‌شدم؛ اما با این حال خداوند همیشه من را مورد حمایت قرار داده است، وگرنه هنوز درگیر همان افکار پوچ بودم.

وقتی به کنگره آمدم با خواندن وادی چهارم متوجه شدم که برداشت من غلط بوده و به این نتیجه رسیدم که تا من خودم را نشناسم نمی‌توانم راه حل مناسبی برای مشکلاتم پیدا کنم. در مسائل زندگی مسؤلیت کارها به‌عهده‌ خود من است و با جان و دل باید آن‌ها را بپذیرم و سختی‌های راه را تحمل کنم، باید با تمام وجود روی خودم حساب کنم و با تفکر سالم حرکت‌ کنم تا بهترین راه‌حل را پیدا کنم، منتظر هیچ کس نباشم، راه ارزش‌ها را پیش بگیرم و از ضد‌ارزش‌ها دوری کنم تا خداوند یاری‌رسان من باشد.

در کنگره اگر من رهجوی فرمانبرداری باشم، خدمت کنم و وظایف خود را پذیرفته و به‌خوبی انجام دهم، دراین‌صورت می‌توانم تغییر کنم. درخواست‌ها و انتظاراتی که من قبلاً از خداوند داشتم به این دلیل بود که شناخت درستی از خداوند نداشتم، برای شناخت خداوند باید از دروازه‌های خودشناسی عبور کرد. انسان به دو بخش صور آشکار و صور پنهان تقسیم شده است، صور آشکار مانند دست، پا، قلب و مغز که قابل رؤیت هستند، صور پنهان مانند عقل، روح، نفس که قابل رؤیت نیستند. نفس تعیین موجودیت می‌کند و براساس نوع خواسته‌ها به سه بخش، نفس اماره، لوامه و مطمئنه تقسیم می‌شود.

خواسته هر فرد به آگاهی و دانایی او بستگی دارد، من با تمام امکانات و اختیارات و توانایی‌ که دارم می‌توانم با تفکر و تعقل به سمت ارزش‌ها حرکت کنم، دراین‌صورت مورد حمایت خداوند قرار می‌گیرم و می‌توانم به آرامش و آسایش برسم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا من روش بهتر زندگی کردن را بیاموزم.

سلام دوستان طیبه هستم همسفر

وادی اول به من می‌گوید: قبل از انجام هر کار، رفتار و سخنی باید تفکر کنم، در وادی دوم آمده بیهوده خلق نشده‌ام. وادی سوم نیز می‌گوید: هیچ‌کس به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. هرکدام از این وادی‌ها رفته‌رفته این آمادگی را ایجاد می‌کند که طبق وادی چهارم بپذیریم نباید مسئولیت کارهای خود را به خدا واگذار کنیم‌.

در این وادی آمده «لیس للانسان الا ما سعی، انسان چیزی نیست، مگر آنچه خودش سعی و کوشش نماید.» من قبل از کنگره همیشه خدا را مقصر می‌دانستم و همیشه می‌گفتم خدایا چرا من؟ چرا اعتیاد؟ عجب آزمایش سخت و بزرگی! با آموزش‌های کنگره ازجمله نوشتن وادی‌ها متوجه شدم من قبل از انجام هر کاری باید درست فکر کنم، مشکلات خودم و زندگی‌ام را بپذیرم و برای حل هر مشکل، ابتدا با تفکر راه درست را پیدا کنم، سپس در جهت رفع آن تلاش نمایم. خداوند را شکر می‌کنم راه کنگره برای من باز شد تا بتوانم روی پای خودم بایستم، به خودم اعتماد کنم، خودم را هم دوست داشته باشم و بپذیرم بیشترین مسؤلیت زندگی برعهده خود من است، خداوند مسئولیت خود را در قبال ما انجام داده و نعمت‌های زیادی به ما داده است و اختيار کامل داده تا زندگی خود را بسازیم و نوع ساختن بستگی به دانایی خود انسان دارد.

من باید بدانم نه‌تنها خداوند مقصر نیست؛ بلکه یاری‌رسان و حامی انسان هم هست. خداوند به ما اختیار داده که خودمان راهی را انتخاب کنیم و این بستگی به ما دارد که کدام راه را انتخاب  کنیم، راه راستی و صلح‌آمیز را یا راه فسق و فجور.

من با آموزش‌هایی که گرفتم مثل قبل منتظر نیستم که خداوند مشکل مرا حل کند، مثلاً وقتی بیمار می‌شوم برای درمان خودم تلاش می‌کنم و بقیه‌اش را به خداوند می‌سپارم؛ ولی قبلاً در زمان بیماری زجر می‌کشیدم؛ ولی برای درمان اقدامی نمی‌کردم و از خدا می‌خواستم که مرا شفا بدهد.

در مورد اعتیاد هم یاد گرفتم اعتیاد یک بیماری است و مصرف‌کننده باید خودش مسئولیت درمان را به‌عهده بگیرد و برای رسیدن به درمان باید در مسیر درست بوده و همچنین نیاز به صبر و زمان دارد، من همسفر هم باید وظیفه خود را بشناسم و در این مسیر به‌درستی او را همراهی کنم، ازطرفی من هم با افکار منفی و ضدارزشی باعث شدم سیستم شبه‌افیونی‌ بدنم از تعادل خارج شود، بنابراین باید تلاش کنم تا کم‌کم راه بیفتد تا برای خودم و زندگی‌ام بتوانم درست تصمیم بگیرم و به صلح و آرامش برسم. از آقای مهندس تشکر می‌کنم که به من یاد دادند مسئولیت کارهایم را بپذیرم و خداوند را مسبب مشکلاتم ندانم.

رابط خبری و ویراستاری: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
تصویرگری و ارسال: راهنما همسفر وجیهه
همسفران نمایندگی سیرجان