فرد در نفس مطمئنه به تشخیص می‌رسد

جلسه دوم از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران آقا کنگره ۶۰، شعبه شیخ‌بهایی با استادی همسفر قاسم، نگهبانی همسفر علی و دبیری همسفر عباس، با دستورجلسه "وادی چهارم و تأثیر آن روی من" شنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه‌ سخنان استاد:

زمانی همسفران در شعبه سلمان بودند و طبق قوانین اجازه انجام خدمت در شعبه را نداشتند، به لطف خداوند اینک همسفران با تلاش به هدف خود رسیدند و با تشکیل این شعبه به سهولت می‌توانند خدمت کنند. دستور جلسه امروز را آن زمان، همسفران اجرا کردند و با انجام مسئولیت‌های خود توانستند به نتیجه برسند.
فعالیت‌های کنگره شامل سه بخش مهار، درمان و پیشگیری است؛ پیشگیری برای نامزدهای اعتیاد، مهار برای افراد دوستدار اعتیاد و درمان برای فردی است که خواسته درمان را دارد.
هر مصرف‌کننده دریکی از این گروه‌ها قرار دارد، اما خانواده با هر سه قسمت درگیر است و باید از پیشگیری، مهار و درمان آگاهی داشته باشد، در کنگره این آموزش‌ها در اختیار افراد قرار می‌گیرد.
طبق فرمایش آقای مهندس؛ به‌جای ساخت بیمارستان از بروز بیماری جلوگیری کنیم و این وظیفه همسفران است که از اعتیاد در جامعه جلوگیری کنند.
دستور جلسه امروز وادی چهارم و تأثیر آن روی من می‌باشد. هر وادی مطلبی را به ما می‌آموزد:
وادی اول: تفاوت بین تفکر و فکر.
وادی دوم: با تفکر متوجه شویم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد.
وادی سوم: هیچ موجودی به میزان خود انسان به خود فکر نمی‌کند.
در وادی چهارم متوجه می‌شویم: در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.
در ابتدای کتاب عشق با صور پنهان خلقت آشنا می‌شویم، صور پنهان همان نفس انسان و در قسمت جسم افکار و اندیشه او است.
درگذشته همیشه خانواده خود را مقصر مشکلات خود و گاهی نیز تقدیر الهی می‌دانستم، زمانی شاهد مصرف سیگار پدرم بودم از او الگوبرداری کردم و تصور می‌کردم مردانگی و بزرگ شدن در مصرف سیگار نهفته است، من نیز می‌خواستم بزرگ شوم، آن زمان هیچ‌چیز را جز مصرف سیگار بهتر نمی‌دانستم حتی از طرز استفاده سیگار آگاهی نداشتم، اما تلاش می‌کردم که مصرف کنم در اوایل مقطع راهنمایی تریاک مصرف کردم و براثر ناآگاهی از موضوعات یا همان عدم شناخت انسان به دام اعتیاد افتادم که اعتیاد هر آنچه به من می‌داد آن را دوچندان پس می‌گرفت.
در قسمت شناخت و آگاهی باید انسان از وظایف خود، خداوند، والدین و غیره آگاه باشد و با تشخیص این وظایف زندگی بهتری را تجربه می‌کند.
در موضوع دانایی، دانایی با درس خواندن و تحصیلات متفاوت است، درس خواندن یا تحصیلات می‌تواند کمک کند که دانایی زودتر به هدف برسد و دانایی افزایش یابد، دانایی همان شناخت است که امروز ما با انسان‌ها در ارتباط هستیم و باید آن‌ها را بشناسیم که انسان را در قالب موجودیت معرفی می‌کند که انسان چه چیزی است، آيا انسان جسمی است که با چشم می‌بينيم؟ پس اگر همین این جسم است افکار کجا است؟ مانند اکسیژن که ما قادر به دیدن آن نیستیم، اما وجود دارد؛ بنابراین نفس قسمت اصلی انسان است که موجودیت انسان را نشان می‌دهد و در قالب سه مرحله بیان می‌شود، ابتدا نفس اماره که آخرین مرحله نفس حیوانی و اولین مرحله نفس انسانی محسوب می‌شود و به این معنا است که تنها به فکر خود، غذا، مسائل جنسی و مکان خواب باشیم. انسان پس از عبور از مرحله نفس اماره وارد نفس لوامه می‌شود که همان نفس سرزنش کننده است.
در کنگره اکثر افراد در این نفس قرار دارند، در این مرحله هر فرد پس از انجام خطا سریع متوجه می‌شود و پس از پشیمانی در جهت جبران آن حرکت می‌کند. در انتها نفس مطمئنه وجود دارد که فرد در این مرحله به تشخیص می‌رسد، در این مرحله ارزش و ضد ارزش قابل‌تشخیص است و فرد با انجام مسئولیت‌های خود جایگاه خود را حفظ می‌کند.

پیام مرزبانی 

تقدیر از اعضای لژیون سردار 

تایپ؛ همسفر علیرضا رهجو همسفر صالح (لژیون یکم)
ویرایش؛ همسفر ایمان رهجو همسفر صالح (لژیون یکم)
عکاس؛ همسفر سبحان رهجو همسفر محمد جواد (لژیون ششم)
ارسال؛ همسفر سهیل رهجوی راهنما همسفر صالح (لژیون یکم)
نمایندگی همسفران آقا شیخ‌بهایی