مسئولیتپذیری به پذیرش مسئولیت، رفتار صادقانه و اخلاقی در قبال دیگران اشاره دارد. در یک مفهوم گستردهتر مسئولیتپذیری به معنای تمایل به قضاوت درباره عملکرد است در این حالت هر فرد مسئول اعمال خود است. مسئولیتپذیری یکی از مهمترین ویژگیهای هر فرد است و تأثیر بسیار زیادی در نوع نگرش دیگران نسبت به شخصیت و عملکرد فرد دارد؛ اگر در هر محیطی بهعنوان فردی مسئولیتپذیر شناخته شوید، دیگران به گونه دیگری روی شما حساب خواهند کرد و به بیان سادهتر دیگران نیز به شما اعتماد خواهند کرد.
وادی چهارم به من میآموزد که اگر فردی موفق یا ناموفق هستم خودم مسبب آن بودم. پس برای رسیدن به اهداف منطقی و انسانی خود باید تلاش کنم و این را نباید نادیده بگیرم که میتوانم از خداوند متعال کمک بگیرم، ولی مسئولیت رسیدن به هدفم فقط و فقط دست خودم هست و واگذارکردن مسئولیت خود به خداوند؛ یعنی فرار از مسئولیتهای مختلف زندگی.
دعا زمانی اثر دارد که من حداقل مسیر ارزشها و فرامین خداوند را پیروی کنم و این وعده خداوند است و وعده خداوند دروغ نیست. خداوند پس از خلقت انسان او را بر سر یک دوراهی قرار داد؛ یک راه پندار، گفتار و کردار راست و دیگری راه فسق، فجور، دروغ و زشتی. حال این من هستم که با اختیار داشتن و با پذیرش مسئولیت خود میتوانم یکی از این دوراه را انتخاب کنم.
تفکر کنگره ۶۰ به ما میگوید که باید بدانیم ما برای تکامل به این جهان فیزیکی پا گذاشتیم و تمام مشکلات را باید برای رسیدن به تکامل انسانی خودمان حل کنیم. انسان هیچچیز نیست مگر سعی، تلاش و کوشش خودش و هر چیزی که هست خودش است ما الان هرچه هستیم باید بدانیم که مرکزیت و مهره اصلی خود، خودمان هستیم.
نویسنده: راهنما تازهواردین همسفر لیلا
ویرایش: همسفر ناهید، راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
تنظیم و ارسال: همسفر فرشته (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی زنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
129