حضور دیده‌بان محترم جناب آقای خدامی

بازدید دیده‌بان محترم جناب آقای خدامی از نمایندگی ایمان در روز شنبه 26 خرداد 1403

چکیده سخنان استاد:

خیلی خوشحالم که بعد از چند سال دوباره به شعبه ایمان آمدم و مشخص است که شعبه خوبی است.
در صحبت‌هایم با ایجنت محترم شعبه اشاره شد که کمی در مورد خدمت صحبت کنم.
همان‌طور که همه می‌دانیم، در سفر اول، اولویت شخص مسافر باید سفرش باشد. یعنی سفر و درمان اعتیاد باید در صدر خواسته‌های شخص مسافر قرار بگیرد.
در سفر دوم موضوع برعکس می‌شود. به این شکل که وضعیت کار و زندگی شخصی و خانواده در اولویت قرار می‌گیرد و باید به آن‌ها رسیدگی کند. در ادامه خداوند به بعضی از افراد سفر دوم توفیق این را نصیب می‌کنند و اجازه می‌دهد که بتوانند در کنگره 60 خدمتگذار باشند.
اما این اجازه و توفیق به چه‌کسانی داده می‌شود؟

این اجازه به کسی داده می‌شود که در سفر اول، خدمتی هرچند کوچک و به‌نظر ناچیز انجام بدهد. برای مثال شخصی که نیم ساعت زودتر به شعبه می‌آید و نظافت کوچکی در شعبه انجام می‌دهد در بیشتر موارد توفیق این را خواهد داشت که در ادامه و در سفر دوم نیز در کنار کارهای شخصی خود، در کنگره 60 نیز خدمتگذار باشد.
ولی از کسی که مانند یک مهمان به شعبه می‌آید و مانند یک مهمان از شعبه می‌رود هیچ‌گاه انتظار نمی‌رود که در سفر دوم خدمتگذار باشد.
در انتها خیلی کوتاه در مورد لژیون ویلیام وایت بگویم که مسافران سفر اول حتما بعد از دوماه از شروع سفر وارد لژیون سیگار بشوند و سیگار خود را درمان کنند. ای کاش دستگاهی بود که می‌شد به کمک آن اندازه‌گیری کرد، کیفیت رهایی کسی که در سفر اول به سیگار کشیدن ادامه می‌دهد با کسی که هم‌زمان با درمان مواد مخدر وارد لژیون ویلیام وایت شده و سفر سیگارش را هم‌زمان با درمان مواد، انجام می‌دهد. زیرا تفاوت کیفیت رهایی این دو نفر بسیار است.

گردآوری، تنظیم و ارسال: مسافر مهدی