برای خودشناسی نیاز به آموزش داریم

«در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.»

در این وادی حد و حریم‌ مشخص‌شده و مسئولیت‌ها را می‌شناسیم. ما باید جایگاه و مسئولیت خود و خداوند را بشناسیم تا مسئولیت خودمان را به گردن دیگران نیندازیم. همانگونه که می‌دانیم، خداوند تمام مسئولیت‌های خود را نسبت به بندگانش به خوبی انجام داده و جای طلب و سؤال باقی نگذاشته است؛ اما ما همیشه از روی تنبلی مسئولیت‌های خود را به خداوند واگذار می‌کنیم تا برای ما انجام دهد؛ زیرا خداوند را نمی‌شناسیم. 

برای شناخت خداوند در این وادی بیان شده؛ اول باید خود را بشناسیم و از خود بگذریم. برای خودشناسی احتیاج به آموزش داریم که این وادی ما را با خود آشنا می‌کند و اولین کاری که انجام می‌دهد، ما را به دو بخش صور آشکار و صور پنهان تقسیم می‌کند. صور آشکار همان اعضا جسم خود که می‌بینیم و با آن‌ها آشنایی داریم مانند: دست، پا، ریه و قلب؛ اما صور پنهان را کسی به ما آموزش نداده بود که چیست و از چه چیزی درست شده است و بواسطه حضور در کنگره‌۶۰ و آموزش‌های آقای مهندس با این مسائل آشنا شدیم. 

صورپنهان همان کالبد دوم یا نفس است که در ظاهر و باطن تعیین موجودیت می‌کند و نشانه آن هم این است که خواسته دارد و شامل عقل، ذهن، روح و آرشیو می‌باشد. نفس انسان شامل سه مرحله نفس اماره، لوامه و مطمئنه است و خواسته‌های ما تعیین می‌کند که ما در چه مرحله‌ای از نفس قرار داریم. با شناخت آن‌ها می‌توان خداوند و مسئولیت‌های خود را شناخته و آن‌ها را بپذیریم.

مسئولیت کارهای خودمان بر عهده خودمان است و باید در مسیر آن‌ها کوشش کرده تا به نتیجه مطلوب برسیم و مطمئن باشیم که نیروهای مافوق نیز در این مسیر ما را یاری می‌رسانند. 

تایپ: همسفر فاطمه (ج) رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون اول)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
تصویرگر: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر نجمه (لژیون نهم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)