جلسه چهاردهم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی ساوه با استادی همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر حمیده با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
وادی‌ها قوانینی هستند که ما چه بخواهیم، چه نخواهیم درجهان هستی حاکم هستند و راه و روش درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند. انسان‌ها اگر تابع این قوانین باشند؛ درمسیر زندگی گام‌های خوبی را برمی‌دارند. قانون وادی چهارم به‌ما می‌گوید: «در مسائل حیاتی به خداوند مسولیت دادن یعنی سلب مسولیت از خویشتن است.» در این مقوله تکلیف معلوم نیست، چه کسی باید به‌فرمان برسد آدمی یا الهی.
آقای مهندس می‌فرمایند: «همه چیز در هستی به‌صورت دو‌طرفه است از گیاهان و جانوران تا انسان‌ها و هرآنچه که درهستی است.» اگر من به‌عنوان مادر مسئولیتی دربرابر فرزندان و یا به‌عنوان همسفر وظایفی در قبال مسافرم دارم، به‌همان میزان آن‌ها مسئولیت‌هایی نسبت به من دارند.
انسان هیچ چیز نیست؛ مگر اینکه خودش سعی و کوشش کند. من باید بدانم برای رسیدن به اهدافم خودم تلاش کنم و کارهایم را انجام دهم و نباید انجام کارهایم را به دیگران واگذار کنم. به‌عنوان مثال، اگر بیمار هستم و برای معالجه خودم هیچ اقدامی نکنم و بگویم خداوند من را معالجه می‌کند، سخت دراشتباه هستم و هیچ‌وقت معالجه نمی‌شوم.
اگر من در مسیر ارزش‌ها و صراط‌مستقیم باشم و طبق خواسته خداوند عمل کنم، آن زمان دست‌های آسمانی با القاء افکار، من را در درست، انجام دادن مسئولیت‌هایم کمک خواهند کرد؛ البته خداوند درشرایط سخت بندگان خود را تنها نمی‌گذارد. همان‌طوری که در کنگره۶۰، به تازه‌واردین می‌گویند: شما کارخوبی انجام داده‌اید و خداوند شما را دوست داشته است که راه کنگره را به شما نشان داده شده است تا به درمان برسید.
پس؛ باید بدانیم که وجود مشکلات در زندگی به این مفهوم است که ما درست فکر و عمل نکرده‌ایم و نباید خداوند، انسان‌ها و زمین را مقصر بدانیم و برای حل مشكلات خودمان تلاش کنیم و آن‌ها را حل کنیم. در کنگره هیچ شخصی به درمان نمی‌رسد، مگر اینکه خواست درمان داشته باشد و در راه درمان همه مسئولیت و سختی‌های راه را بپذیرد و با نیروهای منفی مبارزه کند تا با‌تلاش خود حدوداً بعد از ۱۱ماه به رهایی برسد؛ پس باید به این موضوع پی برده باشیم که راهنما مانند قطب‌نما می‌تواند فقط راه درمان را به ما نشان دهد و هدایت‌کننده رهجویش باشد.
انسان‌ها که در سه مرحله از زندگی به نام آزمایش‌الهی، پاداش و تنبیه درحال زندگی کردن هستند؛ یعنی همیشه گنج‌ها در رنج‌ها نهفته است و یا به‌عبارتی دیگر تا انسان تاریکی‌ها را تجربه نکند به شیرینی روشنایی پی نمی‌برد پس؛ برای شناخت نیروی مافوق لازم است که در وهله اول خودمان را بشناسیم و بعد خدا را بشناسیم؛ زیرا از خودشناسی به خدا‌شناسی خواهیم رسید.
رابط خبری و ویراستار: همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
عکس: مرزبان خبری، همسفر وجیهه
ارسال: خدمتگزار سایت، همسفر فاطمه
همسفران نمایندگی ساوه
- تعداد بازدید از این مطلب :
154